W grudniu 1992 r., podczas wojny w Bośni i Hercegowinie (wojna domowa w Jugosławii 1991-1995), muzułmańskie wojska przełamały opór Armii Republiki Serbskiej, zajmując i paląc wioskę Donja Biošta, położoną kilkanaście kilometrów od Sarajewa. Wśród żołnierzy atakujących oddziałów znajdowali się mudżahedini oraz najemnicy opłacani przez państwa arabskie, z których trójka wpadła do domu Rady Dragićević, gwałcąc i zabijając jej dziewięcioletnią córkę, a ja samą ciężko raniąc. Sześciomiesięczny pobyt w belgradzkim szpitalu nie pozwolił matce wziąć udziału w pogrzebie swojej córki. Przez kolejne trzynaście lat Rada nie chciała publicznie rozmawiać o tragedii, którą przeżyła. Film jest zapisem opowiadań Rady, która po raz pierwszy opowiedziała swą historię do kamery w 2005 r.