24 Realities per Second to portret Michaela Hanekego: jego sposobu pracy i podejścia do kina. Nina Kusturica i Eva Testor towarzyszyły Hanekemu przez dwa i pół roku: przy szukaniu motywów, na premierach filmów, podczas publicznych wystąpień i rozmów z widzami, przy wywiadach radiowych i pracy na planie, w montażowni. Nieliczne rozmowy odbywały się w samochodzie, pociągu czy samolocie. Z tych obserwacji wyłania się obraz człowieka ogarniętego obsesją twórczą. Inaczej niż w przypadku licznych wywiadów z Hanekem film ten nie koncentruje się na jego elokwentnych wypowiedziach, ale na warsztacie reżysera.