Po latach rozłąki brat z siostrą spotykają się w rodzinnym domu. W ciszy nocy powracają odgłosy i obrazy z dzieciństwa, przypominając im o ojcu, który, chociaż często surowy, potrafił zgłębić ducha rzeczy. Film, w którym Meier powraca do budowania fabuły i narracji grą aktorską i obrazem a nie słowem.