Bohaterem filmu jest chłopczyk o imieniu Pricò. Spokojnemu dzieciństwu spędzonemu w rzymskiej kamienicy, u boku rodziców i pod okiem dobrej gosposi, kładzie kres odejście z domu matki, porzucającej dla kochanka męża i dziecko. Ojciec, drobny urzędnik bankowy, oddaje chłopca na pewien czas pod opiekę szwagierki, prowadzącej pracownię krawiecką. Stamtąd zabiera go tylko po to, by zawieźć na wieś, do swojej matki. Dziecko, traktowane wszędzie z jednakową obojętnością, jest wciąż z dala od ojca, nazbyt pochłoniętego własnym nieszczęściem, i z dala od matki, na temat której słyszy wokoło wulgarne żarty i wyzwiska. Wreszcie, pewnego szczęśliwego dnia, ojciec przyjeżdża na wieś, aby zabrać Pricò do domu. Matka, rozczarowana kochankiem i skruszona, powróciła rozpocząć na nowo życie rodzinne. Ale to niezbyt głębokie postanowienie poprawy nie trwa długo.