Opowieść o losach rodziny Ingallsów, która w drugiej połowie XIX wieku kupuje domek w pobliżu miasteczka Walnut Grove. Z początku grupa mieszkańców nieufnie odnosi się do nowych sąsiadów, lecz z biegiem czasu Ingallsowie zdobywają wielu nowych przyjaciół.
Odcinki 207 dodaj odcinek
Charles osiedla się w pobliżu miasteczka Walnut Grove. Podczas jednej z dorywczych prac spada z drzewa.
Nellie Oleson dokucza Laurze i Mary, wyśmiewając w szkole ich proste sukienki. Matka dziewczynek - Caroline - zaleca córkom cierpliwość, by zyskać przyjaźń Nellie. Jednak okazuje się, że i matka Nellie nie jest lepsza od córki. Wyniosła żona miejscowego sklepikarza zachodzi Caroline za skórę.
Gradobicie niszczy większość zbiorów pszenicy mieszkańców Walnut Grove, więc wielu mężczyzn szuka pracy poza miasteczkiem. Charles także jest zmuszony opuścić w tym celu rodzinę. Po drodze spotyka górnika, który namawia go na podjęcie bardzo dobrze płatnej, lecz ciężkiej i niebezpiecznej pracy przy wysadzaniu skał. Tymczasem Walnut Grove organizuje kobiety, które ratują resztkę zbiorów pszenicy, by jakoś przeżyć trudne czasy.
Wracając do domu, Charles spotyka w Mankato Isaiaha Edwardsa, przyjaciela rodziny, którego Ingelsowie poznali podczas podróży do Minnesoty. Mężczyźni razem wracają do Walnut Grove. Na miejscu okazuje się, że Laura - średnia córka Charlesa - jest chora. Isaiah obiecuje zostać, dopóki dziewczynka nie wyzdrowieje. W międzyczasie pan Edwards zaczyna romansować z Grace Snider, pracującą na poczcie.
Pomiędzy Laurą i jej starszą siostrą, Mary, dochodzi do nieporozumień. Obie zakochują się w tym samym chłopcu - Johnnym Johnsonie. Laura pragnie ze wszystkich sił, by Johnny dostrzegł w niej dziewczynę, a nie dziecko, tymczasem obiekt jej westchnień jest zapatrzony wyłącznie w Mary.
Amy Hearn pragnie zobaczyć dzieci i wnuki. Wie jednak, że prawdopodobnie tylko jej pogrzeb sprowadzi rodzinę do Walnut Grove. Namawia wiec doktora Bakera i rodzinę Ingalls, by rozpowiedzieli wieść o jej rzekomej śmierci. Tymczasem ona sama planuje niezwykłe przedstawienie na swoje osiemdziesiąte urodziny.
Laura zaprzyjaźnia się z Olgą, która od urodzenia ma jedną nogę krótszą. To sprawia, że dzieci nie chcą się z nią bawić, a Nellie bardzo jej dokucza. Laura opowiada o wszystkim rodzicom. Charles wymyśla sposób, mający ułatwić Oldze poruszanie się. Niespodziewanie nadopiekuńczy ojciec dziewczynki niechętnie ustosunkowuje się do tego pomysłu.
Caroline i Charles wyjeżdżają do Mankato, urządzając sobie drugi miesiąc miodowy. Kobieta nie może jednak zaznać spokoju; wciąż myśli o trzech córkach, pozostawionych pod opieką przyjaciela rodziny, pana Edwardsa.
Abel Makay ma problemy z nauką czytania. Tymczasem panna Beadle jest chora i Caroline zastępuje ją w szkole w roli nauczycielki. Kobieta stara się poświęcić więcej uwagi Ablowi. Tymczasem do szkoły przychodzi pani Oleson i ośmiesza Abla przed całą klasą.
Mary obwinia się za zniszczenie lalki Laury podczas zabawy na szkolnym podwórku. Żeby pocieszyć siostrę, dziewczynka daje jej małego szopa. Laura daje mu na imię Jasper, uczy sztuczek i pilnuje, by zwierzak nie narobił szkód. Pewnego dnia jednak Jasper ugryzł psa Ingellsów i uciekł do lasu. Tymczasem wściekły szop zaczyna zabijać kury. Charles obserwuje psa, czy nie wykazuje objawów choroby; podejrzewa że chorym szopem jest Jasper.
Pęka dzwon na kościelnej dzwonnicy i pastor zwraca się do parafian o pomoc w zakupie drugiego. Zaczynają się kłótnie, kto ma być jego fundatorem. Tymczasem dzieci z miasteczka zaczynają znosić swoje zabawki do głuchoniemego Jonesa, który jest druciarzem. Mężczyzna przetapia je na nowy dzwon.
Mary Ingels przygotowuje się do konkursu szkolnego, w którym można wygrać słownik. Nie chcąc budzić Laury, dziewczynka idzie się uczyć w nocy do stodoły. Tam przez nieuwagę wznieca pożar. Wystraszona i zła Caroline, zabrania córce wzięcia udziału w konkursie. Laura widzi jednak, że starsza siostra nadal się uczy. Czy Mary faktycznie nie posłucha matki?
Laura jest zazdrosna o uczucie, jakim darzy jej nowo narodzonego braciszka ojciec. Dziewczynka sądzi, że rodzic o niej zapomniał. Tymczasem Charles czekał na syna wiele lat i nie rozumie średniej córki. Synek jednak okazuje się być ciężko chory. Ingelsowie modlą się za niego; jedynie zagniewana Laura tego nie czyni.
Laura jest pewna, że jej braciszek umarł z powodu jej zazdrości, złości i braku modlitwy w jego intencji. Sądzi, że rodzice wolą mieć syna, niż ją. Dziewczynka udaje się bez wiedzy rodziny na wysokie wzgórze, aby pomodlić się do Boga: chce Go prosić, by zabrał ją, a przywrócił do życia chłopca. Na wzgórzu spotyka Jonathana, który rozmawia z nią o Bogu, rodzinie i miłości. W międzyczasie Charles wyrusza na poszukiwanie córki.
Zbliża się Boże Narodzenie. Laura chce kupić coś drogiego dla mamy i zastanawia się, jak zdobyć na ten cel pieniądze. Mary nie może się zdecydować, co dać ojcu. Najmłodsza Carrie kupuje za swojego świątecznego pensa prezent dla Dzieciątka Jezus.
Nels Oleson w złości opuszcza dom po kłótni z żoną. Harriet sama chciała decydować o cenach. Niektórzy życzliwi sugerują kobiecie odejście od męża. Jednak inni zdają sobie sprawę, że Walnut Grove zyskałoby na tym wprawdzie spokój, ale też straci coś ze swojej atmosfery.
Do miasteczka przyjeżdża młodziutka siostrzenica Harriet Oleson, Kate Thorvald. Dziewczyna wpada w oko doktorowi Bakerowi. Wydaje się, że Kate odwzajemnia sympatię. romans trwa kilka miesięcy, jednak nie wiadomo, czy przywykła do życia w wielkim mieście kobieta, zechce zostać i poświęcić się miłości do starszego od siebie mężczyzny.
Grove Walnut zostaje nawiedzone przez epidemię tyfusu. Choruje coraz więcej mieszkańców; są też ofiary śmiertelne. Zdrowi odseparowują się, żeby zmniejszyć możliwość zarażenia. Charles Ingells, doktor Baker i wielebny Alden pracują do utraty tchu, pomagając i służąc chorym.
Do Walnut Grove przybywa podróżny sprzedawca, Jovial Willie O'Hara. Namawia on mieszkańców do kupienia cudownego środka, który leczy wszelkie choroby. Kiedy pani Oleson twierdzi, że lek działa także na jej zapalenie wyrostka robaczkowego, doktor Baker traci cierpliwość. Tymczasem Laura wierzy, że pan O'Hara wyleczy także jej ukochanego psa, Jacka.
Mieszkańcy Walnut Grove są w szoku, kiedy znajdują pobitego do nieprzytomności chłopca, Grahama Stewarta. Okazuje się, że oprawcą jest jego własny ojciec, który nadużywa alkoholu. Graham jednak bardzo kocha ojca. Charles Ingells chce pomóc mężczyźnie wyjść z nałogu, by mógł właściwie zająć się synem.
Farmerzy z Walnut Grove obawiają się, że zostali oszukani przez mężczyznę, który obiecał im sprzedaż ziarna kukurydzy na bardzo atrakcyjnych warunkach. Termin dostarczenia towaru minął, a kukurydzy nie dostarczono. Okazuje się, że wszystkiemu jest winny wypadek.
Ingellsowie wracają do domu z Mankato. Na odległym szlaku zastaje ich nieoczekiwana burza śnieżna, mimo że jest już prawie wiosna. Rodzina chowa się w starej chacie. Zapasy jedzenia się kończą. Tymczasem w drzwiach staje wyziębiony do granic możliwości mężczyzna.
Pan Edwords rusza z Johnnym Johnsonem na wycieczkę, by zaspokoić jego ciekawość świata. Zadaniem mężczyzny jest przekonanie chłopca, by ten wrócił do domu. Edwords ma nadzieję, że niebezpieczne sytuacje będą do tego dobrym argumentem.
Zbliża się święto założenia Walnut Grove. Będzie temu wydarzeniu towarzyszył piknik rodzinny oraz konkurs rąbania drzewa. Chce w nim wystartować między innymi Jim Tyler, który jednak obawia się młodszego konkurenta, Charlesa Ingallsa.
Ingellsowie mają problemy finansowe. Charles nie dostaje zapłaty od swojego pracodawcy, pana Hansena, który z kolei nie otrzymał pieniędzy za wykonaną pracę od klienta. Charles ma długi także w sklepie. Chce wszystko spłacić. Rodzina zrzesza się we wspólnej pracy.
Dobrze ucząca się do tej pory Mary, zaczyna mieć kłopoty z nauką. Charles odkrywa, że jest to spowodowane osłabionym wzrokiem dziewczynki. Mary dostaje więc okulary. Radość z rozwiązania nie trwa długo. Dziewczynce dokuczają Nellie i Willie, przezywając ją "cztery oczy" i strasząc, że w okularach zostanie starą panną, jak ich nauczycielka, panna Beadle.
Laura uwielbia łowić ryby. Pewnego dnia dołącza do niej Ebenezer Sprague. Mija jakiś czas. Laura i pan Sprague zaprzyjaźniają się. Jakież jest zdumienie dziewczynki, gdy okazuje się, że jej nowy przyjaciel jest nowym bankierem w Walnut Grove, człowiekiem skąpym i nieufnym. Ludzie mają problem z wzięciem i spłatą kredytów.
Drużyna baseballowa Walnut Grove ma rozegrać mecz z Sleepy Eye. Przeciwnicy mają dobrych graczy. Tymczasem ludzie robią zakłady dotyczące wyniku meczu. Caroline Ingalls stara się znaleźć rozwiązanie, dające Walnut Grove możliwość nawiązania równej walki.
Amos Pike mieszka sam, niemal jak pustelnik. Mieszkańcy Walnut Grove boją się go i snują domysły na jego temat. Podejrzewają, że jest maniakiem żyjącym w nawiedzonym domu. Laura postanawia na własną rękę wyjaśnić sprawę.
Caroline jest zaskoczona, że jej plan sprowokowania pana Edwardsa do bycia zazdrosnym, nie wypalił. Nie zaprosił on Grace na tańce. Charles przypomina żonie, jak skończyła się podobna próba przed laty, kiedy została wymierzona właśnie w niego.
Więcej informacji

Ogólne

Czy wiesz, że?

  • Ciekawostki
  • Wpadki
  • Pressbooki
  • Powiązane
  • Ścieżka dźwiękowa

Fabuła

Multimedia

Pozostałe

Proszę czekać…