Jak daleko może posunąć się zwykły ojciec, aby spędzić więcej czasu ze swoimi dziećmi? Po niefortunnym rozwodzie, Daniel Hillard Robin Williams dowiaduje się, że jego była żona Sally Field poszukuje gosposi. Bez namysłu podejmuje tę pracę. Wymaga to jednak "drobnej charakteryzacji". Mimo dużego biustu i obfitych bioder… zobacz więcej
Jak daleko może posunąć się zwykły ojciec, aby spędzić więcej czasu ze swoimi dziećmi? Po niefortunnym rozwodzie, Daniel Hillard Robin Williams dowiaduje się, że jego była żona Sally Field poszukuje gosposi. Bez namysłu podejmuje tę pracę. Wymaga to jednak "drobnej charakteryzacji". Mimo dużego biustu i obfitych bioder Robin Williams zachowuje właściwą sobie witalność, a jego poczucie humoru przekracza wszelkie granice... Anonimowy
Film został nakręcony w okresie od 22 marca do 1 lipca 1993 roku. zobacz więcej
Kiedy pani Doubtfire i Miranda rozładowują papierową torbę z zakupami, pani Doubtfire wyciąga małą torebkę z pomidorami. W następnym ujęciu wyciąga tę samą torebkę warzyw i niesie je do lodówki, aby umieścić je w pojemniku na świeże warzywa. zobacz więcej
tą komedie za dzieciaka oglądałem wiele razy ale rola Robina wybitna
6.5/10 – Film mojego dzieciństwa. Teraz już nie jestem tak bezkrytyczny, ale w dalszym ciągu "Pani Doubtfire" przyjemnie się ogląda. Jestem pewny, że ten film z jakimkolwiek innym aktorem okazałby się klapą, a Robin Williams wypadł świetnie w głównej roli. Jednak trochę drażni to, że jego bohater co pół minuty stara się być śmieszny, a w znacznej mierze nie jest. Sporym minusem jest też nijakość bohaterów drugoplanowych.
@Chemas No to całkowicie się nie zgadzamy, bo mnie się Pani D. bardzo podobała. Spodziewałem się nieśmiesznej i głupawej chały, a dostałem miejscami bardzo zabawną a miejscami zaskakująco inteligentną komedię, której nawet popisy RW nie są w stanie zepsuć.
"Fisher King" to specyficzny film nakręcony przez genialnego reżysera i tam rzeczywiście, o ile pamiętam, da się RW oglądać bez bólu zębów (podobnie jak chociażby w "Good Will Hunting"). W większości filmów jego gra jest jednak niezwykle prymitywna. W tych komediowych "humor" zwykle bazuje na głupawym błaznowaniu i bezbekowym słowotoku (w Pani D. też to występuje – chociażby w zupełnie nieśmiesznej scenie u pani kurator www youtube com /watch?v=6wC2DqFJ7UE – niestety Szef zablokował linki, więc musisz sobie zrekonstruować). A tam, gdzie próbuje grać na poważnie, to jego aktorski repertuar dramatyczny sprowadza się do łzawych monologów i jednej miny zbitego spaniela (www youtube com /watch?v=Pr9ruvxA3K4).
Gdyby w Pani D. zagrał jakiś aktor obdarzony naprawdę wielkim talentem komediowym (np. John Cleese czy Rowan Atkinson), a nie tylko talentem do błaznowania przed kamerą, to publikę z sal kinowych musiano by wynosić na noszach po zasłabnięciu ze śmiechu.
Ta strona powstała dzięki ludziom takim jak Ty. Każdy zarejestrowany użytkownik ma możliwość uzupełniania informacji
o filmie.
Poniżej przedstawiamy listę autorów dla tego filmu:
Pozostałe
Proszę czekać…
Fire without a doubt [8/10] |||
Pani Doubtfire to dla mnie olbrzymie zaskoczenie. Spodziewałem się nieśmiesznej i głupawej chały, a dostałem miejscami bardzo zabawną a miejscami zaskakująco inteligentną komedię, której nawet popisy Robina Williamsa nie są w stanie zepsuć.
Są filmy, w których Williamsa da się oglądać bez bólu zębów (The Fisher King, Good Will Hunting). W większości filmów jego gra jest jednak niezwykle prymitywna. W tych komediowych "humor" zwykle bazuje na głupawym błaznowaniu i bezbekowym słowotoku (w Pani D. też to występuje – chociażby w zupełnie nieśmiesznej scenie u pani kurator www youtube com /watch?v=6wC2DqFJ7UE – niestety Szef zablokował linki, więc trzeba sobie zrekonstruować). A tam, gdzie próbuje grać na poważnie, to jego aktorski repertuar dramatyczny sprowadza się do łzawych monologów i jednej miny zbitego spaniela (www youtube com /watch?v=Pr9ruvxA3K4).
Gdyby w Pani D. zagrał jakiś aktor obdarzony naprawdę wielkim talentem komediowym (np. John Cleese czy Rowan Atkinson), a nie tylko talentem do błaznowania przed kamerą, to publikę z sal kinowych musiano by wynosić na noszach po zasłabnięciu ze śmiechu.