Opisy filmu

Marcin Moszyk

• Opis dystrybutora
• 2009-07-11

Film Mniejsze zło w podstawowej warstwie ma być opowieścią o młodym studencie, owładniętym chęcią zostania pisarzem, który w latach 1980 – 82, a więc w realiach późnego PRL-u, zaczyna funkcjonować jako uznany autor. I choć nie napisał samodzielnie żadnej książki udaje mu się lawirować i nieźle prosperować finansowo.

piwo_war

• Opis dystrybutora
• 2009-08-20

Kamil ma jasny cel – chce zostać pisarzem. Nie dlatego, że kocha literaturę, ale ponieważ wie, że bycie pisarzem w ówczesnej Polsce jest równoznaczne z osiągnięciem sukcesu finansowego i prestiżu. Kamil ma też pewien zasadniczy problem – nie potrafi pisać. Będąc na studiach sprytnie udaje nowatorskiego poetę, ale ma świadomość, że na dłuższą metę nie da się być pisarzem nie umiejąc napisać nawet opowiadania. Chyba, że jest się gotowym na wszystko. Kamil, aby utrzymać się na fali musi coraz częściej dopuszczać się oszustw i podłości, manipulować i iść na upokarzające kompromisy. Wszystko to w imię sukcesu. Tymczasem wokół niego ludzie autentycznie w coś wierzą i toczą swoją walkę. W Polsce wybucha stan wojenny, setki ludzi, także kolegów Kamila trafiają do więzień. Kamil zaczyna rozumieć jak niewiele wart jest jego sukces. Ale czy będzie miał dość siły i odwagi, by naprawdę stać się kimś?

Hsi_Nao

• Opis dystrybutora
• 2009-09-15

Rok 1980. Kamil, student polonistyki, drukuje eksperymentalny wiersz w prestiżowym periodyku. Wokół - rewolucja „Solidarności", rzeczywistość domaga się wyraźnego opowiedzenia po którejś ze stron barykady. Pozycja literata-opozycjonisty jest kusząca, ale do jej utrzymania trzeba... pisać. Tymczasem wena opuszcza bohatera, kiepsko idą mu też studia. Chcąc uniknąć wcielenia do wojska, Kamil trafia na obserwację do szpitala psychiatrycznego. Tam wpada mu w ręce rękopis znakomitej powieści, pozostawiony przez nadwrażliwego kolegę z sali, który popełnił samobójstwo. Poza Kamilem nikt nie wie o istnieniu dzieła...

Adam

• Opis dystrybutora
• 2013-07-11

Kamil Nowak na początku lat 80-tych był jednym z najbardziej obiecujących młodych polskich pisarzy. Ceniony przez środowisko artystyczne, kochany przez kobiety, nieźle ustawiony finansowo mógł z satysfakcją myśleć o sobie jako o człowieku sukcesu. Choć życie w PRLu nie szczędziło ludziom trosk i niebezpieczeństw, Kamil z każdego życiowego zakrętu wychodził bez szwanku. Doceniany również na Zachodzie, mógł cieszyć się niedostępną dla większości bardziej kolorową stroną rzeczywistości. Kiedy wokół tysiące ludzi toczyły prawdziwą walkę, a władze przygotowywały stan wojenny, Kamil unikał angażowania się w to co ryzykowne. Jego największym talentem nie był wbrew pozorom dar mistrzowskiego posługiwania się słowem lecz niezwykła umiejętność znajdowania łatwych wyjść z trudnych sytuacji. Wkrótce jednak miał się przekonać, że są w życiu chwile, kiedy chcąc pozostać człowiekiem, trzeba dokonać najtrudniejszego wyboru…