Nad złotym stawem 1981

Dobry film z głównymi rolami, notabene bardzo dobrze zagranymi. Katherine Hepburn i Henry Fonda zasłużenie dostali Oscara (w końcu lepiej późno niż wcale). Fajne były sceny, jak dziadek i wnuczek łowili ryby, jak Norman upadł i niechcący potłukł talerzyki w kartonie, a jego żona Ethel przybyła mu na pomoc i się zapytała, czy wszystko z nim w porządku. Scenariusz adaptowany też na miarę Oscara – w sumie dobrze, że dostał ten film jakieś nagrody, bo dużej konkurencji w roku 1982 to to zdecydowanie nie było. Ale za to zdjęcia przepięknie zrobione, po prostu fenomenalnie. Może to być dobra terapia dla ludzi z depresją i dużą ilością agresji w sobie, to gwarantuję że takie widoki na las, słońce i na jezioro z łódką zmienią sposób myślenia i patrzenia na lepsze. Nie żałuję, że obejrzałem i polecam każdemu. 7/10

"-You like that word, don’t you? Bullshit. -Yeah Norman: It’s a good word". "There’s someone at the door! – Ethel: It’s me, you old poop!"