Podczas nieustannego ataku z powietrza, na latrynę spada bomba. Przebywający w niej Blake i Mulcahy zostają wyciągnięci spod gruzów stosunkowo bez uszczerbku. Nie jest lepiej, gdy na salę operacyjną trafia pacjent z odbezpieczonym granatem przymocowanym drutem do ciała. Sokole Oko i Traper starają się zdjąć drut i wyrzucić granat tak daleko jak się da. Radarowi w końcu udaje się połączyć z kwaterą główną, by dowiedzieć się, że ostrzeliwuje ich własna artyleria.

Z tablicy ogłoszeń wynika, że pułkownik Blake da wykład na temat seksu. Podczas spotkania mówi on żołnierzom, żeby nie przyczyniali się do nadmiernego wzrostu populacji w Azji, po czym Burns wtrąca się z przemową na temat patriotyzmu. Kolejna informacja zachęca do oszczędzania. Gorące Wargi prosi zatem Franka o pożyczkę na prezent ślubny dla siostry, ale ten odmawia. Traper pisze list do córki, starając się przekazać jak tu jest i opisuje jednego z pacjentów, któremu uratował życie. A gdy pojawia się komunikat o projekcji filmu z Shirley Temple, Klinger przychodzi na seans w kapeluszu z szerokim rondem i popada w konflikt z sierżantem Zalem, któremu nakrycie głowy kaprala przesłania widok.

Podczas pobytu w Tokio, Sokole Oko i Traper rzucają wyzwanie starszemu lekarzowi, weteranowi dwóch wojen, zapraszając go do odwiedzenia ich szpitala polowego. 60-letni dr Borelli wyraża zgodę i przyjeżdża z nimi do Korei. Sokole Oko i Traper zabierają go do swojej kwatery na martini, którego nie mają okazji wypić z powodu wezwania do szpitala. Borelli dołącza do wszystkich na sali operacyjnej w charakterze obserwatora i natychmiast interweniuje, gdy Frank zamierza amputować zmiażdżoną nogę. Kończynę można uratować, ale potrzebny jest przeszczep tętnicy.

Gorące Wargi pochłonięta jest nadchodzącą wizytą pułkownik Rachel Reese z korpusu pielęgniarek. Gdy upuszcza skalpel na sali operacyjnej, Sokole Oko prosi o pomoc inną instrumentariuszkę. Obrażona, pani major zadręcza Franka, żeby ją pomścił. Burns się zgadza i uderza Sokole Oko ręcznikiem, na co ten odpowiada prawym sierpowym, trafiając go w oko. Frank idzie na skargę do pułkownika Blake’a, żądając zwołania sądu wojennego. Niechętnie, Henry nakłada na Sokole Oko areszt domowy. Tymczasem Traper przedstawia dowody na to, że major poślizgnął się na kawałku mydła.

Henry otrzymuje wiadomość, że punkt pierwszej pomocy kompanii I trafił pod ostrzał artylerii i niezwłocznie potrzebuje przeszkolonego personelu. Ich chirurg został zabity, zatem proszą o nowego wraz z pielęgniarką oraz sanitariuszem. Blake pyta o ochotników, jako pierwsza zgłasza się Gorące Wargi. Lekarze ciągną słomki, a Sokole Oko wyciąga najkrótszą. Tymczasem ojciec Mulcahy wybiera Klingera na sanitariusza. Wszyscy w jednostce odczuwają niebezpieczeństwo, z jakim przyjdzie się tym trojgu zmierzyć, ale pokrywają emocje czarnym humorem. Gdy ekipa dociera na miejsce, okazuje się, że punkt pierwszej pomocy mieści się w zbombardowanej szkole. Pozbawiony dachu budynek nie jest w stanie ochronić pacjentów.

Koreański pomocnik (Soon-Taik Oh) musi się zobaczyć z ciężarną żoną, a zaprzyjaźnieni z nim Traper i Sokole Oko starają się podstępem załatwić mu przepustkę. Wkrótce obaj lekarze zostają przydzieleni do przeprowadzenia badań personelu składającego podanie o zgodę na zawarcie małżeństwa. Jednym z nich jest Danny McShane, który zamierza ożenić się z miejscową prostytutką. Sokole Oko stara się odwieść Danny’ego od tego pomysłu, ale ten nalega, że oboje z Song Hi się kochają.

Pogłoski na temat wizyty generała Douglasa MacArthura przewracają jednostkę do góry nogami. Henry rozmyśla, że przyniesie mu to rozgłos w Bloomington, gdzie będzie w stanie pobierać opłatę w wysokości 75 dolarów za wycięcie migdałków. Kilka dni później, pułkownik Whitman przekazuje instrukcje odnośnie pobytu generała, sugerując, żeby nie trzymać Klingera na widoku. MacArthur zostanie powitany przez Henry’ego, a następnie zje lunch w kantynie z resztą personelu. Whitman uważa, że dobrze byłoby pokazać pracę chirurgów, więc Sokole Oko proponuje, że wykona histerektomię u Franka Burnsa.

Podczas gdy Traper gra non-stop w pokera, Sokole Oko pełni rolę oficera wypłacającego żołd. Po wykonaniu pracy, dr Pierce oddaje Radarowi niewypłacone dziesięć dolarów, co trzeba zgłosić za pomocą formularza refundacyjnego. Tymczasem Quoc, który zawsze pojawia się w jednostce w dniu wypłaty, sprzedaje Frankowi dwa sznury pereł, jeden prawdziwy dla żony, a drugi będący imitacją, na wypadek gdyby major miał kogoś na boku. Klinger proponuje Blake’owi swoje oszczędności w zamian za zwolnienie z wojska. Natomiast ojciec Mulcahy stara się zebrać pieniądze na sierociniec, ale dostaje jedynie trochę monet.

Trzej złodzieje włamują się do namiotu z zapasami. Jeden z nich zostaje aresztowany przez Klingera, który łapie go za pomocą swojej etoli z norek. Opatrując włamywacza, Sokole Oko i Traper dowiadują się, że kradł penicylinę. Perkins, bo tak się nazywa, nie wyjawia jednak do czego lek był mu potrzebny. Tymczasem do obozu przybywa pułkownik Flagg z CIA, który poszukuje Perkinsa – chce go przesłuchać oraz aresztować. Pozwala jednak więźniowi uciec, sfingując bójkę. Wkrótce w magazynie grasuje kolejny złodziej – okazuje się, iż tym razem to Flagg kradnie penicylinę. Przyparty do muru, oficer wywiadu wyjaśnia, że kupuje za nią informacje od Korei Północnej.

Sentymentalne chwile przeplatają się z pożegnalnym zamieszaniem, gdy pułkownik Blake dowiaduje się, że wraca do domu, a major Burns przygotowuje do przejęcia dowodzenia, planując z Gorącymi Wargami zmianę wystroju biura. Przyjaciele żegnają się z Henrym w barze u Rosie, gdzie Sokole Oko zdziera jego wojskowe insygnia i oficjalnie ogłasza cywilem. Następnego ranka, Blake przychodzi pożegnać się z Sokolim Okiem, Traperem, Radarem i Klingerem ubranym w kostium Carmen Mirandy. Przywożeni są kolejni ranni, ale Henry jest już w drodze do domu.

Frank Burns dowodzi szpitalem polowym. Sokole Oko wraca skacowany z urlopu w Tokio i dowiaduje się, że Traper został zwolniony z wojska. Jedzie z Radarem na złamanie karku na lotnisko, ale okazuje się, że samolot z przyjacielem już odleciał. Daje mu to jednak okazję poznania B.J.’a, który przyjechał w miejsce Trapera. W drodze z lotniska do szpitala polowego, B.J. styka się po raz pierwszy z wojennymi realiami Korei. Wraz z Sokolim Okiem udzielają pomocy jednej z córek lokalnego farmera, a następnie ofiarom zasadzki, po czym zatrzymują się w barze u Rosie.

Sokole Oko buduje bar w swoim namiocie z pomocą nowego współlokatora, B.J.'a Hunnicuta. Do obozu przybywa nowy oficer dowodzący – pułkownik Sherman Potter, który służył kiedyś w kawalerii.

Sokole Oko i B.J. pełnią służbę na nocnej zmianie, mając na głowie tłum niesfornych pacjentów. W międzyczasie Margaret mówi Frankowi, że zachowuje wszystkie miłosne listy od niego, a ten plądruje jej namiot, żeby je odzyskać.

Sokole Oko dowiaduje się, że wskutek urzędniczej pomyłki, został uznany za zmarłego. Frank uważa akt zgonu za kolejną okazję do robienia wygłupów. Ma oczywiście rację, bo przecież martwe zwłoki nie mogą operować ani stawać do raportu.

Sokole Oko i B.J. zgadzają się pomóc koledze, który po powrocie do domu chce otworzyć koreańską restaurację. Jednak Frank odmawia współpracy dopóki nie zostaje zamieszany w idiotyczny wypadek z czołgiem.

Sokole Oko, B.J., pułkownik Potter, Frank i Radar zdani są na własne siły po tym, jak w drodze powrotnej z konferencji medycznej ich autobus psuje się na kompletnym pustkowiu.

Pułkownik Potter pisze list do żony z okazji rocznicy ich ślubu. Tymczasem Frank i Margaret usiłują znaleźć dla niego idealny prezent, ale zostają przelicytowani przez Radara.

Podczas ataku rakietowego, szpital polowy przyjmuje koreańskich podopiecznych siostry Cratty, w tym ciężarną dziewczynę z raną po kuli. Tymczasem Frank oskarża jedną z sierot o kradzież jego nowego i przyznanego za wątpliwe zasługi Purpurowego Serca.

W ostatnio przywiezionej grupie poszkodowanych znajduje się pilot bombowca, który twierdzi, iż jest Jezusem Chrystusem. Frank i Margaret uważają, że pacjent symuluje nerwicę frontową, aby uzyskać zwolnienie z wojska, więc ścigają pułkownika Flagga, żeby pomógł go zdemaskować.

B.J. pisze list do domu, do swojej żony, a do ojca Mulcahy’ego przyjeżdża z wizytą jeden z jego sztywniackich przełożonych.

Sokole Oko ratuje życie pułkownika, który chce, by chirurg dostał reprymendę za brak okazywania szacunku. B.J. usiłuje ocalić małżeństwo przyjaciela, który dowiedział się o zdradzie żony, a Frank dostaje paranoi, że wszyscy Koreańczycy ukrywają i zakopują bomby.

Jednostka wprowadza nagrodę dla „żołnierza miesiąca”, a jest nią tygodniowy urlop w Tokio. Klinger i Radar stają na głowie, by na nią zasłużyć. Zwycięzcę ma wybrać Frank, ale zapada na rzadką gorączkę.

Ze zbrojowni w obozie ginie staromodny rewolwer, a Radar (Gary Burghoff) zostaje uznany za winnego kradzieży.

Pułkownik Potter otrzymuje wiadomość, że wkrótce zostanie dziadkiem, a major Burns dowiaduje się, iż jego żona wie o romansie z Margaret i żąda rozwodu.

Prosta prośba o sprowadzenie soku pomidorowego dla pułkownika Pottera zamienia się w absurdalną i pogmatwaną gehennę, gdy major Burns prosi o coś w zamian za zrobienie przysługi.

W liście do domu, Radar relacjonuje ostatnią serię inspekcji stóp oraz to, w jaki sposób urzeczywistniają się złe przeczucia żony pułkownika Pottera.