Dublerzy

5,3
Jak przystało na film o mafii, akcja rozpoczyna się od rodzinnej uroczystości (czyżby subtelne nawiązanie do "Ojca chrzestnego"?). Podczas wyprawionego na Sycylii wesela ma dojść do pojednania dwóch klanów: Gambinich i Corazzich. Okazuje się jednak, że w olbrzymim torcie ukryta jest bomba, którą podłożył Gambini. W zamach na don Corazziego wplątani zostają Max i Leon, dwaj Polacy, którzy na imprezę dostali się przypadkowo. Nasi bohaterowi zmuszeni są czym prędzej opuścić przyjęcie. Spotykają się dopiero pół roku później, już w ojczyźnie. Max stracił właśnie pracę, Leon więc proponuje mu, by razem z nim zatrudnił się w agencji ochroniarskiej. Radość nie trwa długo. Już podczas pierwszego dyżuru bohaterom nie udaje się zapobiec napadowi na sklep jubilerski. Prywatne śledztwo prowadzi ich na zaskakujący trop: skok zorganizował ich szef, Straszek Góraj. Co gorsza, współpracuje on ze znanym już Maksowi i Leonowi don Lucianem Fambinim. Drogi bohaterów i bezwzględnego mafiosa znów się przecinają.

Aktorzy

ROBERT GONERA (MAX)

Ur. 1 II 1969 w Sycowie. Absolwent PWST we Wrocławiu (1991), przez lata związany z tamtejszym Teatrem Polskim i uczelnią, gdzie wykładał. Na ekranie zadebiutował w 1989, zwrócił na siebie uwagę rolą w filmie Samowolka (1993), największy sukces przyniosła mu rola w głośnym filmie Dług (1999). Dzięki serialowi M jak miłość należy do grona najpopularniejszych polskich aktorów, czego wyrazem jest m.in. zwycięstwo w plebiscycie "Najpiękniejsi" magazynu "Viva" w 2003.

Filmografia: 1989 - Marcowe migdały, 1990 - Zakład, 1991 - 3 dni bez wyroku, 1992 - Aby do świtu (serial tv), 1993 - Obcy musi fruwać, Pora na czarownice, Samowolka, Wow (serial tv), 1996 - Gry uliczne, Tajemnica Sagali (serial tv), 1997 - Lata i dni (serial tv), Marion du Faouet - królowa złodziei, 1998 - Małżowina (tv), Złotopolscy (serial tv), 1998-99 - Życie jak poker (serial tv), 1999 - Dług (Orzeł, Polska Nagroda Filmowa za rolę główną 2000), Policjanci (serial tv), Zabij ich wszystkich, 2000- - M jak miłość (serial tv), Nie ma zmiłuj, Sezon na leszcza (także II reżyser), Strefa ciszy, Świat według Kiepskich (serial tv), 2001 - Głośniej od bomb, Marszałek Piłsudski (serial tv), 2001 - Przedwiośnie (także serial tv), 2002 - Arche. Czyste zło, Dwie miłości, 2003 - Glina (serial tv), 2004 - Krew z nosa, Panienki (serial tv), Wieża, 2005 - Dublerzy, Palimpsest (w real.), Bezmiar sprawiedliwości (w real.).

ANDRZEJ GRABOWSKI (LEON)

Ur. 15 III 1952 w Chrzanowie. Absolwent krakowskiej PWST (1974), aktor Teatru im. Słowackiego w Krakowie, laureat licznych festiwali teatralnych. Na ekranie zadebiutował jeszcze w 1972, ale popularność przyniosły mu seriale Boża podszewka (1999) oraz Świat według Kiepskich (1999-2005). Aktor kabaretowy, laureat nagrody dla najlepszego aktora komediowego na Festiwalu Dobrego Humoru w Gdańsku 2004.

Filmografia: 1972 - Odejścia, powroty (cykl tv), 1975 - Dulscy, 1982 - Blisko, coraz bliżej (serial tv), 1988 - Przed sklepem jubilera, 1989 - Kapitał, czyli jak zrobić pieniądze w Polsce..., 1994 - Cudowne miejsce, Polska śmierć, Śmierć jak kromka chleba, 1995 - Szabla od komendanta, Bar Atlantic (serial tv), Pułkownik Kwiatkowski, 1996 - Baśń o Pączkowej (tv), 1997 - Boża podszewka (serial tv), Wojenna narzeczona (serial tv), 1997 - Kochaj i rób co chcesz, Prostytutki, Sława i chwała (serial tv), W krainie władcy smoków (serial tv), 1998 - Dom Pirków (tv), Liceum czarnej magii (tv), Ballada o czyścicielach szyb (prod. Włochy), 1999 - Jak narkotyk, Ogniem i mieczem, 1999-2005 - Świat według Kiepskich (serial tv), 2001 - Chłop i baba (serial tv), Boże skrawki, Klinika pod Wyrwigroszem (serial tv), 2002 - Dzień świra, E=mc2, Jak to się robi z dziewczynami, Kariera Nikosia Dyzmy, Na dobre i na złe (serial tv), Superprodukcja, 2003 - Bao-Bab, czyli zielono mi (serial tv), Miodowe lata (serial tv), Zróbmy sobie wnuka, 2004 - Atrakcyjny pozna panią, Pitbull, Rodzinka (serial tv), Stacyjka (serial tv), 2004- - Złotopolscy (serial tv), 2005 - Biuro kryminalne (serial tv), Boża podszewka II (serial tv), Diabeł, Emilia, Dublerzy, Wszyscy jesteśmy Chrystusami (w real.), Heldin (w real.)

ZBIGNIEW ZAMACHOWSKI (STASZEK GÓRAJ)

Ur. 17 VII 1961 w Brzezinach k. Łodzi. Absolwent wydziału aktorskiego PWSFTViT w Łodzi (1985), a wcześniej szkoły muzycznej. Na ekranie zadebiutował w 1981 brawurową rolą w Wielkiej majówce, na scenie - w 1983, jeszcze jako student. W latach 1985-97 aktor Teatru Studio w Warszawie, od 1997 związany z Teatrem Narodowym. Popularny aktor telewizyjny i filmowy, a także kabaretowy, piosenkarz i kompozytor. Laureat licznych nagród, w tym Nagrody im. Wyspiańskiego (1989), Nagrody im. Cybulskiego (1989), Nagrody im. Zelwerowicza (1993) oraz plebiscytów popularności (w tym Złotej Kaczki miesięcznika "Film" 1995 i 2002).

Filmografia: 1981 - Wielka majówka, 1982 - Popielec (serial tv), 1984 - Rycerze i rabusie (serial tv), 1986 - Boczny tor (tv), Ucieczka (tv), Pierścień i róża (także serial tv), Prywatne śledztwo, Zmiennicy, 1987 - Ludożerca (śr. m.), Zabij mnie, glino, Zad wielkiego wieloryba (tv), 1988 - Dekalog (cykl tv), Dotknięci, Mistrz i Małgorzata (serial tv), Niezwykła podróż Baltazara Kobera, Biesy (prod. Francja), 1989 - Bal na dworcu w Koluszkach, Sztuka kochania, 1990 - Kanalia, Korczak, Seszele, Ucieczka z kina "Wolność" (nominacja do Feliksa, 1991), 1991 - Ferdydurke, Tak, tak, 1992 - Naprawdę krótki film o miłości, zabijaniu i jeszcze jednym przykazaniu, Sauna (tv), 1993 - Straszny sen Dzidziusia Górkiewicza (tv), Taranthriller, Trzy kolory - Niebieski, Trzy kolory - Biały, Na czarno (prod. Francja), 1994 - Trzy kolory - Czerwony, Zawrócony (tv, nagr. za rolę na FPFF w Gdyni, 1994), 1995 - Opowieść o Józefie Szwejku (serial tv), Pestka, Pułkownik Kwiatkowski, 1996 - Odwiedź mnie we śnie, 1997 - Darmozjad polski, Kochaj i rób co chcesz, Pułapka, Sława i chwała (serial tv), Szczęśliwego Nowego Jorku, 1998 - 13 posterunek (serial tv), 23 (prod. Niemcy), Demony wojny wg Goi, Sto minut wakacji (serial tv), 1999 - Ogniem i mieczem (także serial tv), Pierwszy milion (serial tv), 2000 - Cześć Tereska (Orzeł, Polska Nagroda Filmowa 2002), Dowód życia (prod. USA), Prymas. Trzy lata z tysiąca, Weiser, 2001 - Stacja, Wiedźmin (także serial tv), 2002 - Pianista, 2003 - Bao-Bab, czyli zielono mi, Ciało, Światła (prod. Niemcy), Marcinelle (prod. Włochy), Defekt (serial tv), Rodzinka (serial tv), Zmruż oczy (Orzeł, Polska Nagroda Filmowa, 2004), Zróbmy sobie wnuka, Żurek, Polana wśród brzeziny (prod. Francja), 2005 - Czas surferów, Dublerzy, Diabeł, Skazany na bluesa, Wróżby kumaka, Przybyli ułani (tv).

BRONISŁAW WROCŁAWSKI (LUCIANO GAMBINI)

Ur. 31 VIII 1951 w Łodzi. Absolwent wydziału aktorskiego PWSFTViT (1973), gdzie obecnie wykłada i od 1996 jest dziekanem wydziału aktorskiego. Aktor scen łódzkich, laureat licznych nagród za kreacje teatralne. Na ekranie zadebiutował w 1977 w filmie Tańczący jastrząb, popularność przyniosła mu rola w filmie "Vabank II, czyli riposta" (1984).

Filmografia: 1977 - Tańczący jastrząb, 1984 - Vanak II, czyli riposta, 1985 - Ga, ga. Chwała bohaterom, 1985 - Gra w ślepca, Klatka, Sezon na bażanty, Spowiedź dziecięcia wieku, 1986 - Dzieci śmieci (tv), Na kłopoty... Bednarski (serial tv), Prywatne śledztwo, 1987 - Kingsajz, Pantarej, 1988 - Powrót do Polski (tv), 1989 - Bal na dworcu w Koluszkach, Gdańsk 39 (tv), Sceny nocne, 1990 - Napoleon (serial tv), Rozmowy o miłości (tv), W środku Europy (tv), Zabić na końcu, 1993 - Bank nie z tej ziemi (serial tv), 20 lat później (tv), 1995 - Gracze, Tato, 1997 - Księga wielkich życzeń, 1998 - Co cię znów ugryzło (serial tv), Sto minut wakacji (także serial tv), 2000 - Miasteczko (serial tv), Na dobre i na złe (serial tv), To my, 2002 - Wiedźmin (serial tv), 2003 - Ciało, M jak miłość, Magiczne drzewo (serial tv), Psie serce (serial tv), 2003 - Sprawa na dziś (serial tv), 2004 - Kryminalni (serial tv), Pensjonat pod Różą (serial tv), 2005 - Dublerzy, Magda M. (serial tv), Warto kochać (serial tv), Bezmiar sprawiedliwości (w real.), Road Movie (w real.)

KRYSTYNA FELDMAN (BABCIA GAMBINI)

Ur. 1 III 1920 we Lwowie. Jest córką: Katarzyny Feldman (1886-74) - operowej wokalistki i Ferdynanda Feldmana - popularnego aktora. Po ukończeniu studium dramatycznego w 1937 debiutowała na scenie Teatru Miejskiego we Lwowie. Po wojennej przerwie, w 1944 powróciła na deski lwowskiego teatru rolą męską Staszka w "Weselu" w reżyserii Aleksandra Bardiniego. Następnie występowała w wielu miejscach, aby w końcu związać się z Teatrem Nowym w Poznaniu. Zarówno w kinie, teatrze, jak i TV uchodzi za mistrzynię drugiego planu. Jej filmowym debiutem była rola w "Celulozie" w 1953 roku. W swoim dorobku ma ponad 60 ról telewizyjnych i filmowych, a jej największym sukcesem okazał się występ w "Moim Nikiforze" w 2004. Jest laureatką licznych nagród i wyróżnień za pracę w teatrze, zaś w 2001 otrzymała nagrodę za całokształt twórczości na festiwalu "Prowincjonalia" we Wrześni.

Filmografia: 1953 - Celuloza, 1955 - Godziny nadziei, 1957 - Kapelusz pana Anatola, Król Maciuś I, 1958 - Kalosze szczęścia, Wolne miasto, 1959 - Awantura o Basię, Inspekcja pana Anatola, Miejsce na ziemi, Wspólny pokój, Zobaczymy się w niedzielę, 1960 - Walet pikowy, 1961 - Komedianty, Nafta, Świadectwo urodzenia, 1962 - Głos z tamtego świata, I ty zostaniesz Indianinem, 1963 - Dwa żebra Adama, Godzina pąsowej róży, Kryptonim Nektar, Mansarda, Yokmok, 1964 - Przerwany lot, 1965 - Kapitan Sowa na tropie (serial tv), Lekarstwo na miłość, Święta wojna, 1966 - Piekło i niebo, Sublokator, 1967 - Długa noc, Stajnia na Salwatorze, 1968 - Klub profesora Tutki (serial tv), Lalka, Otello z M-2 (tv), Samotność we dwoje, Stawka większa niż życie (serial tv), Weekend z dziewczyną, 1969 - Czerwone i złote, 1970 - Abel, twój brat, Dzięcioł, 1971 - Kłopotliwy gość, 1974 - Sędziowie (tv), 1976 - Czterdziestolatek (serial tv), 1976 - Kradzież (tv), 1976 - Przepłyniesz rzekę, 1977 - Palace Hotel, 1981 - Jan Serce (serial tv), 1982 - Wyłap (tv), 1984 - Yesterday, Zabicie ciotki, 1986 - Na kłopoty... Bednarski (serial tv), 1987 - Pociąg do Hollywood, 1987 - Rzeka kłamstwa (serial tv), 1988 - Mistrz i Małgorzata (serial tv), Powrót do Polski (tv), 1989 - Szklany dom (tv), 1990 - Pogrzeb kartofla, Śmierć dziecioroba, 1991 - Latające machiny kontra Pan Samochodzik, Nad rzeką, której nie ma, Obywatel świata, Panny i wdowy (serial tv), 1992 - Mama-nic (serial tv), 1993 - Człowiek z..., Dwa księżyce, 1995 - Horror w Wesołych Bagniskach, 1995 - Łagodna (tv), 1996 - Maszyna zmian (serial tv), 1997 - Boża podszewka (serial tv), Pokój 107 (serial tv), 1998 - Złoto dezerterów, Złotopolscy (serial tv), 1999 - Miodowe lata (serial tv), Ogniem i mieczem (także serial tv), Policjanci (serial tv), 1999-2005 - Świat według Kiepskich (serial tv), 2000 - To ja, złodziej (Orzeł, Polska Nagroda Filmowa, za rolę drugoplanową 2001), 2001 - Boże skrawki, Garderoba damska (serial tv), 2002 - Break Point (prod. Rosja), Na dobre i na złe (serial tv), 2003 - Plebania (serial tv), Stara baśń (także serial tv), Ubu Król, 2004 - Mój Nikifor (nagr. na FPFF w Gdyni 2004, Orzeł, Polska Nagroda Filmowa za rolę główną 2005, nagr. na MFF w Manili, 2005, Złota Kaczka miesięcznika Film 2005, nagr. na MFF w Karlowych Warach, 2005, nagr. na MFF w Kijowie, 2005, nagr. na MFF w Valladolid, 2005), 2005 - Dublerzy.

KAYAH (MARIA)

Ur. 5 XI 1967 w Warszawie. Piosenkarka, kompozytorka i autorka słów piosenek, producentka muzyczna. Na polskim rynku muzycznym od 1988, od 1995 i płyty "Kamień" niekwestionowana gwiazda. Laureatka licznych nagród branżowych oraz m.in. "Paszportu Polityki" 1997. Jej związek z kinematografią jak dotychczas ograniczał się do wykonania muzyki do takich filmów jak Obywatel świata (1991), Bandyta (1997), Przedwiośnie (2001), użyczenia swych utworów filmowi Operacja Samum czy wykonania polskiej wersji piosenki z disneyowskiego przeboju "Mój przyjaciel niedźwiedź" (2003). Udział w filmie "Dublerzy" (2005) jest jej ekranowym debiutem. Kayah napisała również piosenkę promującą film.

Marcin Ziębiński o filmie

Komedia sensacyjna Dublerzy to wartka, zabawna i ciekawa formalnie historia o dwójce prawdziwych przyjaciół, którym przeznaczenie przygotowało w życiu kilka ciekawych niespodzianek. Czy potrafią się w tym odnaleźć? Jak nasi bohaterowie w tym wszystkim się odnajdą?

Dublerzy to doskonały materiał na przełamanie królującej w polskim kinie konwencji komediowego kina akcji, w którym do tej pory główny nacisk położony był na gagi i dowcipy, do których - jak się wydaje - dopasowuje się odpowiednie zdarzenia. Horyzont, ku któremu zmierzamy my, twórcy Dublerów, wyznaczają cztery kolejne części Zabójczej broni z Melem Gibsonem i Dannym Gloverem. Nie chodzi tu jednak wyłącznie o sprawnie skompilowany zbiór kinowych cytatów, jaki można odnaleźć w cyklu Richarda Donnera. Przecież te filmy zostały zbudowane na żelaznej regule: zwięzła, szybka akcja, przejrzysta intryga, ciekawe postaci i świetne, cięte dialogi. Komediowy charakter zostaje tu rozłożony pomiędzy zabawne zwroty akcji, słowne potyczki, charakterystyczne postaci i poboczne elementy intrygi. I nie zapomina się tu jednak o walce dobra ze złem ani o tym, że pozytywni bohaterowie walczą o ważną sprawę. Lubimy ich i sekundujemy im w zmaganiach z losem, a uśmiech schodzi nam z twarzy jedynie w scenach wzruszających, o których autorzy nie zapominają.

Najważniejsze, by akcja była prędka i nowoczesna, a komizm - niewymuszony i bezpretensjonalny, co oznacza mniej więcej tyle, że widz nie powinien dostrzec wysiłku twórców, jakim to osiągnęli.

W Dublerach nie może zabraknąć rzetelnych scen akcji, zbudowane z wykorzystaniem nowoczesnego arsenału efektów specjalnych. Takie sceny, które nie tylko będą trzymać w napięciu, ale zapadną w pamięć tak głęboko, że będziemy do nich wracać. Zamierzamy stworzyć kilka scen autentycznie spektakularnych (zamiast sześciu czy nawet szesnastu scen średnich, jawnie oszczędnych i w skromnej skali) - pościgów samochodów, karkołomnych ujęć kaskaderskich, kręconych z wykorzystaniem techniki komputerowej.

Szczególną wagę przywiązujemy do stylizacji. Dbałość o szczegóły - zarówno w sekwencjach polskich, jak i sycylijskich, tak scenograficzne, jak i kostiumowe - zawsze popłaca i wydatnie wspiera scenariusz. Dublerzy są szansą na przełamanie dotychczasowej praktyki polskiego kina rozrywkowego: oszczędzanie pieniędzy jest wprawdzie koniecznością, ale nie zamierzamy oszczędzać czasu i troski w trakcie prac przygotowawczych.

Osobną sprawą są kwestie językowe. Doszliśmy do wniosku, że chcąc osiągnąć pożądany cel i jednocześnie zachować wiarygodność opowieści role włoskie odgrywane będą w języku włoskim. Przeplatanie dwóch wersji językowych nastręczało wprawdzie pewnych trudności realizacyjnych, ale ostateczny efekt spełnił nasze oczekiwania.

(fragmenty eksplikacji reżyserskiej)

Producent

BUTTERFLY FILM Sp. z o.o., założona w 2002 roku, jest niezależną firmą zajmującą się produkcją filmów fabularnych. Firma powstała w oparciu o kapitał prywatny udziałowców i z tych środków realizuje projekty filmowe.

Firma stworzona została na bazie doświadczeń założycieli firmy, obecnych w branży filmowej od 1990 roku. Dotychczasowe osiągnięcia współwłaścicieli o charakterze międzynarodowym na polu dystrybucji, produkcji i koprodukcji filmowej, to m.in. udział w produkcji filmu Niekończąca się opowieść III, co ugruntowało ich pozycję na europejskim rynku filmowym jako partnerów takich producentów i studiów filmowych jak Cinevox, West Side Studio, Image Organization, Film Studio Babelsberg, New Image. W 2003 roku Butterfly Film rozpoczął produkcję filmu Dublerzy. W planach firmy znajdują się także inne projekty fabularne.

Realizatorzy

MARCIN ZIĘBIŃSKI (REŻYSERIA)

Ur. 28 VIII 1967 w Gdańsku. Reżyser. Już jako nastolatek zwrócił na siebie uwagę filmami amatorskimi, nagradzanymi na festiwalach krajowych i zagranicznych. Absolwent wydziału reżyserii PWSFTViT w Łodzi (1992), ceniony realizator filmów reklamowych i wideoklipów. W filmie fabularnym zadebiutował w 1992. Filmografia: 1992 - Kiedy rozum śpi (nagroda za debiut na MFF w San Sebastian 1992), 1993 - Bank nie z tej ziemi (serial tv), 1997 - Gniew, 2005 - Dublerzy.

GRZEGORZ KUCZERISZKA (ZDJĘCIA)

Ur. 25 III 1962 w Warszawie. Wydział Operatorski PWSFTViT w Łodzi ukończył w 1989 r. Zadebiutował jako operator kamery przy filmie Pożegnanie jesieni (1990). Jako samodzielny operator zadebiutował w 1997. Filmografia: 1997 - Kiler, Ciemna strona Wenus, 1999 - Ja, Malinowski (serial tv), Kiler-ów 2-óch, 2000 - Egoiści, 2001 - Pieniądze to nie wszystko, Gulczas, a jak myślisz?, 2003 - Czego boją się faceci, czyli seks w mniejszym mieście (serial tv), 2004 - Ławeczka, Oficer (serial tv), 2005 - Skazany na bluesa, Dublerzy.

MACIEJ ZIELIŃSKI (MUZYKA)

Ur. 29 III 1971 w Warszawie. Kompozytor. Absolwent wydziału kompozycji Akademii Muzycznej w Warszawie (1996) i Royal Academy of Music w Londynie (1999). Twórca muzyki filmowej, teatralnej, piosenek i ilustracji do produkcji telewizyjnych. Napisał muzykę do kilkuset filmów reklamowych. Jest także uznanym twórcą muzyki poważnej, wykonywanej na wielu festiwalach (m.in. Warszawska Jesień), laureatem nagród w prestiżowych konkursach kompozytorskich. Filmografia: 1996 - Niemcy, Gry uliczne, 2000 - Świąteczna przygoda, 2004 - Nigdy w życiu, Kryminalni (serial tv), 2005 - Dublerzy, Tylko mnie kochaj.

Spełnione marzenie

Dwaj Polacy spotykają się na prawdziwym sycylijskim weselu. Zetknął ich przypadek, bynajmniej nie są zaproszonymi gośćmi, a za chwilę okaże się, że są gośćmi co najmniej niepożądanymi. Pędem opuszczą więc przyjęcie, pozostawiając za sobą złamane serce, uszczerbek na honorze, swąd prochu i gorące pragnienie włoskiej vendetty. Po pół roku spotkają się jeszcze raz - już w Warszawie, też przypadkiem. I przypadek rzuci ich w sam środek piętrowej intrygi, wymyślonej dla wywołania wojny gangów. Wojny, która ma przynieść dominację włoskiej mafii z polskim rodowodem. Jest tylko jeden sposób, by wyjść cało z gangsterskich porachunków: zmienić tożsamość. Na przykład, zostać płatnym mordercą. Ale żeby tak od razu dostać kontrakt na samego siebie?

Leon i Max to dwa typowo polskie typy. Jeden jest życiowym nieudacznikiem, skazanym na wiecznego pecha. Drugi wygląda na chojraka, ale także prześladuje go pech. Nieoczekiwanie stają przed życiową szansą: pozbyć się pecha, załatwić parę ważnych spraw i jeszcze uszczknąć coś z życia. Prawdziwie polskie marzenie. Ale czy możliwe do realizacji?

Owszem, możliwe. W filmie Marcina Ziębińskiego możliwe jest wszystko - od wybuchowego tortu na sycylijskim weselu po miłość od pierwszego wejrzenia na szpitalnym dyżurze, od wiekowej przemytniczki z walkmanem na uszach po policjantów okradających hurtownię sprzętu rtv, od włoskiego mafioso sprowadzającego płatnych morderców z Unii Europejskiej do usunięcia bossa warszawskiej mafii po polskich nieudaczników wydających wojnę sycylijskiej camorrze. A wszystko w rytmie bezpretensjonalnej zabawy, oparte na dobrych wzorach współczesnej hollywoodzkiej komedii sensacyjnej - na granicy pastiszu i mocnego kina akcji. Z obsadą, jakiej mógłby pozazdrościć każdy niemal polski filmowiec. I z budżetem, o jakim marzy co trzeci filmowiec europejski.

Dublerzy są nie tylko filmem o spełnionym marzeniu, sami w sobie są spełnionym marzeniem. Marzeniem o polskim filmie, który przeciwstawiałby się codziennej zgrzebności polskiej kinematografii - wystawnym, nowoczesnym, zręcznym, a przede wszystkim prezentującym potencjał polskiego kina: zarówno artystyczny, jak i produkcyjny. Dlatego występujący w imieniu firmy Butterfly Film Jacek Wielgopolan, producent wykonawczy filmu, zaprosił do współpracy najlepszych. Nad scenariuszem pracowało grono specjalistów z dialogistą Bartoszem Wierzbiętą, twórcą polskiej wersji Shreka czy Asterix i Obelix: Misja Kleopatra, za kamerą stanął Grzegorz Kuczeriszka - współtwórca sukcesu takich filmów jak Kiler czy serial Oficer, a muzykę skomponował Maciej Zieliński - jeden z najzdolniejszych polskich kompozytorów zarówno muzyki poważnej, jak i rozrywkowej (przebojowa ścieżka do filmu Nigdy w życiu!). Natomiast reżyserią zajął się Marcin Ziębiński - niegdyś cudowne dziecko kina, odnoszące sukcesy na krajowych i zagranicznych festiwalach filmów amatorskich, potem utalentowany debiutant - twórca filmu Kiedy rozum śpi, wreszcie twórca kontrowersyjnego Gniewu. Przede wszystkim jednak autor wielu filmów reklamowych i wideoklipów, który do perfekcji opanował współczesny język filmowej narracji, opartej na dynamicznym montażu.

Równie mocną stroną filmu jest jego obsada. W rolach głównych obsadzeni zostali Andrzej Grabowski (Świat według Kiepskich) i Robert Gonera (Dług, M jak miłość), a partnerują im Zbigniew Zamachowski (Trzy kolory, Zmruż oczy, Czas surferów), Bronisław Wrocławski (Vabank II, czyli riposta, Ciało), Krystyna Feldman (Świat według Kiepskich, Mój Nikifor) oraz utalentowana młodzież - Magdalena Czerwińska, Konrad Imela oraz Magdalena Rembacz. Na osobną uwagę zasługuje aktorski debiut znanej piosenkarki Kayah, która dotąd udzielała kinu swego głosu. W Dublerach jest nie tylko autorką piosenki promującej film, ale także gra sycylijską pannę młodą, która od swego narzeczonego woli polskiego robotnika sezonowego...

Wartka akcja, dowcipne dialogi, lubiana obsada, efektowne krajobrazy - to niewątpliwe atuty filmu. Ale jest jeszcze coś, co odróżnia Dublerów od ogółu polskich filmów. To niezwykłe wprost nasycenie obrazu efektami specjalnymi. W dwugodzinnym bez mała filmie jest ich aż dziewięćset! Zaskakują wręcz swoją różnorodnością - od dorysowania zewnętrznej windy do upiększonej elewacji jednego z warszawskich biurowców, wokół którego latały wirtualne śmigłowce, po spowolniony lot kuli rewolwerowej. Praca nad efektami - we wrocławskim studiu RMG - zajęła około roku, co stało się jedną z przyczyn wydłużonego czekania na premierę filmu. Ale warto było. Twórcy "Dublerów" stanęli przed szansą zmiany standardów polskiego kina rozrywkowego. O tym, czy ją wykorzystali, zadecydują widzowie. Wszystko wskazuje jednak, że film Marcina Ziębińskiego stanie się przebojem - i to nie tylko najbliższego karnawału, na który planowana jest jego premiera.

Trochę statystyki

0 maszyn latających na planie (zarówno 2 śmigłowce jak samolot zostały wygenerowane komputerowo)

1 pies na planie - żywy

1 pies sztuczny (dubler żywego)

2 samochody zostały wysadzone w trakcie realizacji zdjęć

3 dni trwały niezbędne dokrętki w Polsce

3 kamery (w tym 2 rapidowe, filmujące z szybkością 150 klatek/sek) na planie

3 lata pochłonęła produkcja filmu

3 piętra budynku dawnej siedziby firmy "Apexim" w Warszawie zostały zabudowane scenografią

6 dni trwały zdjęcia na Sycylii

6 miesięcy miał najmłodszy aktor na planie (Andrzejek Ziębiński)

6,5 ha ogrodu mieli do dyspozycji realizatorzy w Pałacu w Drwalewie

8 kaskaderów uczestniczyło w zdjęciach we Włoszech

10 pięter (+ dach) mieli do dyspozycji filmowcy w wynajętym budynku "Apeximu"

11 godzin nerwów kosztowało Krystynę Feldman oczekiwanie na scenę kulminacyjną z jej udziałem

13 techników uczestniczyło w nagraniu muzyki

17 kaskaderów pracowało przy filmie w Polsce

20 aktorów wystąpiło na ekranie

27 osób zagrało w epizodach

40 Włochów (w tym policjanci) zabezpieczało obsługę planu na Sycylii

41 dni zdjęciowych w Polsce (Warszawa, Płock, Drwalewo k. Warszawy)

60 muzyków Polskiej Orkiestry Radiowej brało udział w nagraniu muzyki

80 minut muzyki synchronicznej zawiera soundtrack

80 włoskich statystów uczestniczyło w zdjęciach na Sycylii

84 lata liczył najstarszy aktor na planie (Krystyna Feldman)

114 osób liczyła polska ekipa na Sycylii

120 osób pracowało na planie w Polsce

150 obiektów zdjęciowych

160 statystów zatrudniono w Polsce

220 ścieżek dźwiękowych (śladów) wykorzystano do zapisania efektów specjalnych

700 osób łącznie było zaangażowanych przy produkcji Dublerów

900 komputerowych efektów specjalnych opracowano na potrzeby filmu

7,5 tys. m2 scenografii w "Apeximie" obejmowało wnętrze Centralnego Biura Śledczego wraz z pokojem przesłuchań i gabinetem transformacji, szpital, więzienie i różne wnętrza hotelu

55 tys. metrów taśmy naświetlono w trakcie realizacji

100 000 (i więcej) efektów dźwiękowych wykorzystano

2 mln euro (i jeszcze trochę dolarów USA) liczył budżet Dublerów

Zadanie dla dublerów

Sycylijskie wesele. Na przyjęcie wjeżdża imponujący tort - dar od Luciano Gambiniego, dowód pojednania z Don Corazzim, ojcem panny młodej i ojcem chrzestnym miejscowej mafii. Tymczasem oblubienica wymyka się na spotkanie z Maksem, swym polskim kochankiem. Słodkie tete-a-tete przerywa pojawienie się Leona - Polaka, który przywiózł tort z cukierni. W tym samym czasie zjawia się pan młody i przekonany o zdradzie strzela do przybyszów. W rosnącym zamieszaniu tort objawia swą tajemnicę - ukrytą w kremie bombę. W momencie wybuchu Leon i Max tracą ze sobą kontakt.

Spotykają się po pół roku - w warszawskim szpitalu. Ciężko pobity Max właśnie stracił pracę w policji, bo okazało się, że znalazł się w niewłaściwym miejscu o niewłaściwym czasie. Leon z kolei odwiedza córkę - ofiarę wypadku drogowego, która od miesięcy nie może wybudzić się ze śpiączki. Leon proponuje bezrobotnemu Maksowi pracę w agencji ochrony, gdzie sam jest nocnym strażnikiem, zbierając pieniądze na operację dla córki. Już podczas pierwszego wspólnego dyżuru muszą przeciwdziałać napadowi na sklep jubilerski. Bezskutecznie - obaj tracą pracę. Ale decyduje się na prywatne śledztwo i odkrywa, że napadu dokonał ich niedawny pracodawca, szef agencji Staszek Góraj. Co więcej, podsłuchiwany przez funkcjonariuszy Centralnego Biura Śledczego Góraj ma powiązania z gangsterską rodziną Gambinich, której boss, Luciano, nie kryje swoich polskich korzeni. Góraj i Gambini planują spotkanie z niejakim Galaretą - Góraj, by spłacić zaciągnięty u mafii dług, Gambini - by pozbyć się konkurenta. Pojawienie się Maksa i Leona w willi Góraja psuje szyki Gambinim, którzy natychmiast rozpoznają w gościach sprawców niepowodzenia zamachu na Sycylii, którą musieli w niesławie opuścić. Szaleńczy pościg za nimi po mieście nie przynosi rezultatu, za to rodzi sojusz Maksa i Leona z Górajem, którego celem ma być opłacenie operacji córki Maksa. Trzeba tylko wykraść stosowną kwotę mafii.

Góraj udaje się na spotkanie z Galaretą do hotelu, mając za ochronę Maksa i Leona. Tuż przed audiencją do apartamentu wpada dwóch płatnych morderców, Klaus Havenblach i Marcel Lenoix. Gdy Góraj z ochroną docierają na miejsce jatki, mordercy jeszcze nie opuścili miejsca zbrodni. Obaj giną z ręki Maksa. Wkrótce potem cała trójka zostaje aresztowana.

Aresztowanie nie rozwiązuje problemów funkcjonariuszy CBŚ, którzy śledząc Galaretę chcieli dotrzeć do najwyższych sfer przestępczego półświatka. Na szczęście, jeden z nich zauważa podobieństwo Maksa i Leona do zabitych przez nich płatnych morderców. W nowym przebraniu Maks-Marcel i Leon-Klaus, rzekomo zatrzymani przez policję po masakrze w hotelu, trafiają do więzienia, skąd wyciąga ich Gambini. Gangster ma dla nich nowe zlecenie - wyeliminować Maksa i Leona....

Więcej informacji

Ogólne

Czy wiesz, że?

Fabuła

  • Opisy
  • Recenzje
  • Słowa kluczowe

Multimedia

Pozostałe

Proszę czekać…