Ex-GI Ken w wyniku rany wojennej jest sparaliżowany od pasa w dół. Przechodzi przez depresję, wspiera go Dr Brock i narzeczona Ellen. Izolacja Kena zostaje przełamana dzięki innym pacjentom, szczególnie dzięki cynikowi Normowi, błyskotliwemu Leo i poważnemu Angelowi. Ken rzuca się w wir rehabilitacji. Żeni się ze swoją narzeczoną, ale podczas nocy poślubnej dochodzi między nimi do poważnej kłótni i Ken wraca do szpitala.
| Reżyseria | Ocena | |
|---|---|---|
|
|
Fred Zinnemann | |
|
|
Lloyd Richards
(asystent)
|
|
|
|
Larry Buchanan
(asystent) (niewymieniony w czołówce)
|
|
| Scenariusz | Ocena | |
|
|
Carl Foreman
(również) (historia)
|
|
| Producenci | Ocena | |
|
|
Stanley Kramer
producent
|
|
|
|
George Glass
współproducent
|
|
|
|
Clem Beauchamp
kierownik produkcji
|
|
| Aktorzy | Ocena | |
|
|
Marlon Brando
Ken
|
8,2
|
|
|
Teresa Wright
Ellen
|
|
|
|
Everett Sloane
Dr Brock
|
7,0
|
|
|
Jack Webb
Norm
|
|
|
|
Richard Erdman
Leo
|
|
|
|
Arthur Jurado
Angel
|
|
|
|
Virginia Farmer
Robbins, pielęgniarka
|
|
|
|
Dorothy Tree
Matka Ellen
|
|
|
|
Howard St. John
Ojciec Ellen
|
|
|
|
Nita Hunter
Dolores
|
|
|
|
Patricia Joiner
Laverne
|
|
|
|
John 'Skins' Miller
Pan Doolin
|
|
|
|
Cliff Clark
Dr Kameran
|
|
|
|
Ray Teal
Mężczyzna w barze
|
|
|
|
Marguerite Martin
Matka Angela
|
|
|
|
Forty Five of The Men of Birmingham Veterans Administration Hospital
Oni sami
|
|
|
|
Ted Anderson
Członek zarządu Paralyzed Veterans of America (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Marshall Ball
Romano (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Polly Bergen
Piosenkarka w nocnym klubie (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Ralph Brooks
Terapeuta (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Virginia Christine
Żona pacjenta na prelekcji (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Tom Coleman
Stały klient baru (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Rhoda Cormeny
Pielęgniarka (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Sayre Dearing
Stały klient baru (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Tom Gillick
Fine (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Sam Gilman
(niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Pat Grissom
Członek zarządu Paralyzed Veterans of America (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Sherry Hall
Barman (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
John Hamilton
Sędzia pokoju (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Victoria Horne
Żona paraplegika (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Norman Karr
Lekarz (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
DeForest Kelley
Dr Sherman (niewymieniony w czołówce)
|
8,0
|
|
|
Mike Lally
Stawiający kolację (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
William Lea Jr.
Walter (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Carlo Lewis
Gunderson (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Muriel Maddox
Kobieta na ulicy (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Ray Mitchell
Thompson (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Eunice Newberry
Pielęgniarka (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
William H. O'Brien
Kelner w nocnym klubie (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Frank O'Connor
Sprzątający szpital (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Obie Parker
Obserwator (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Paul Peltz
Hopkins (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Pete Simon
Mullin, członek zarządu Paralyzed Veterans of America (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Randall Updyke III
Baker (niewymieniony w czołówce)
|
|
| Zdjęcia | Ocena | |
|
|
Robert De Grasse | |
| Kompozytorzy | Ocena | |
|
|
Dimitri Tiomkin | |
| Kostiumy | Ocena | |
|
|
Ann Peck
(garderoba)
|
|
|
|
Joe King
(garderoba)
|
|
| Montaż | Ocena | |
|
|
Harry W. Gerstad | |
| Muzyka | Ocena | |
| Charakteryzacja | Ocena | |
|
|
Gustaf Norin
charakteryzator
|
|
|
|
Hollis Barnes
fryzjer
|
|
| Scenografia | Ocena | |
|
|
Rudolph Sternad
scenograf
|
|
|
|
Edward G. Boyle
dekorator wnętrz
|
|
| Dźwięk | Ocena | |
|
|
Jean L. Speak
technik dźwięku
|
|
| Efekty specjalne | Ocena | |
| Pozostała Ekipa | Ocena | |
|
|
Charles Burke
operator kamery (niewymieniony w czołówce)
|
|
|
|
Scotty Welbourne
fotosista (niewymieniony w czołówce)
|
|
Pozostałe
- Komentarze
- Nagrody
- Wiadomości
- Wytwórnie
- Seanse TV
- Repertuar
- Inne strony www
Proszę czekać…
