Pewnej wiosennej nocy stado owiec odwiedza bocian. Przynosi młode owieczki oczekującym na nie matkom. Wśród jagniątek znajduje się przypadkowo młode lwie kocię, omyłkowo zabrane przez roztargnionego boćka zmylonego „jagnięcym” brzmieniem jego imienia. Kotka adoptuje jedna z owiec, dla której brakło dzieci w tej dostawie. Bocian próbuje odebrać lewka, aby zanieść go do dżungli, ale matka nie pozwala odebrać sobie kociaka. Szybko okazuje się, że lwiątko jest odmieńcem wśród owczego potomstwa. Nie potrafi robić tego, co zazwyczaj robią młode baranki. Lwiątko próbuje ze wszystkich sił upodobnić się do przyrodniego rodzeństwa, ale wywołuje to jedynie kpiny i śmiech. Lambert wyrasta na dorodnego przedstawiciela swego gatunku, ale nadal zachowuje się jak łagodny baranek… aż do czasu, gdy jego stado napada wygłodniały wilk, który porywa jego mamę. Lew początkowo śmiertelnie przerażony wielkimi kłami napastnika, słysząc rozpaczliwe meczenie swojej mamy doznaje nagłego olśnienia. Pod wpływem dramatycznej sytuacji budzi się jego prawdziwa natura i tożsamość króla zwierząt.