"37 zastosowań martwej owcy" to historia ludu pamirskich Kirgizów, odtworzona przez nich samych, zaproszonych do współpracy przez angielsko-turecką ekipę filmową. Wywodzący się z Centralnej Azji, a liczący dziś obecnie około 2 000 osób lud, od 27 lat przebywa na wygnaniu we wschodniej Turcji. Tych wiecznych uchodźców nieprzezwyciężona niechęć do komunizmu skłoniła najpierw do opuszczenia Związku Radzieckiego, później maoistowskich Chin i wreszcie najechanego przez ZSRR Afganistanu. Film Hopkinsa złożony jest z wywiadów, odgrywanych przez kirgiską społeczność rekonstrukcji dawnych zdarzeń i zabawnych scen interakcji bohaterów z ekipą filmową.