Film opowiada historię ich rocznego związku w retrospektywie. Matt, zafascynowany Antarktydą, odwiedza „biały kontynent”, gdzie wspomina swój romans z Lisą. Porównuje pobyt na Antarktydzie do pobytu „dwojga ludzi w łóżku – klaustrofobia i agorafobia w jednym miejscu”. Obrazy wiecznych lodów płynnie przechodzą w ujęcia koncertów: Primal Scream, Super Furry Animals, Elbow, The Von Bondies, Franz Ferdinand, Black Rebel Motorcycle Club, The Dandy Warhols, a także Michael Nyman.
I don’t give a fuck.