Powrót idioty 1999

František (Idiota) nigdy niczego nie poznał ani nie doświadczył, ponieważ całe dorosłe życie spędził w szpitalu psychiatrycznym. Jest jak małe dziecko – czyste i niewinne. Nie umie kłamać, udawać, zakładać różnych masek w zależności od okazji. Opuszcza szpital i jedzie do rodziny, która nawet nie wie o jego istnieniu. Wszystkie wrażenia, jakich doznaje są tymi pierwszymi. Stosunki między członkami rodziny, do której trafia, są tak pogmatwane, że František szybko się w nich gubi. Daje się wciągnąć w rozgrywki pomiędzy kochankami, rodzeństwem i ich rodzicami, a to sprawia, że pakuje się w sytuacje niezręczne, czasem zabawne. Jest świadkiem zmian partnerów, wszelakich wyznań i awantur pomiędzy nimi. Wszystko go smuci, wszystkim współczuje. Tylko ta osoba, która go zrozumie może pomóc mu wrócić. Olga kocha Emila. Emil kocha Annę. Anna kocha Roberta. Idiota kocha wszystkich. I w tym tkwi problem. Wszystkich kocha po równo. Wszystko i wszystkich umie zrozumieć, a to z kolei czyni go bezsilnym. No bo jak pomóc jednej osobie na przekór drugiej, gdy obie kocha tak samo? Idiota jest pozbawiony własnego ego, a inni nie. Podstawą tej opowieści jest właśnie ta fundamentalna różnica. A kto kocha Idiotę? Na to pytanie odpowiedzi szukają wszyscy – nie tylko postacie, które spotyka Idiota – również ci, którzy mogą idiotę spotkać. Prawda jest taka, że kto idiotę kocha ten sam idiotą jest. A każdy kto ma w sobie trochę z idioty, potrafi kochać…przynajmniej trochę. opis dystrybutora