Pod koniec Wojny Secesyjnej, w nagrodę za swe bohaterskie czyny na polu walki – za które to poczytano m.in. mylnie odebraną próbę samobójczego ataku – porucznik Dunbar otrzymuje możliwość wyboru lokalizacji swojej dalszej służby. W ten sposób otrzymuje zadanie zmiany dotychczasowej obsady, przygotowania i utrzymania fortu, na dalekim zachodnim pograniczu Unii. W samotnej warcie towarzyszy mu jedynie pałętający się po prerii wilk – „Dwie Skarpety”, wyraźnie zaciekawiony obecnością człowieka. Kiedy w okolicy pojawiają się Indianie, początkowo z nieufnością podchodzą oni do „białego” człowieka. Z czasem jednak Dunbar zyskuje aprobatę plemienia, poznaje jego prawa i zwyczaje, by ostatecznie, jako „Tańczący z Wilkami” stać się jednym z ich braci.