Przed zachodem słońca 2004

Koncept z części pierwszej doprowadzony do perfekcji. Kapitalnie napisany i zagrany.

7/10 – Oglądało i przede wszystkim słuchało mi się rozmów głównych bohaterów dużo lepiej niż w części pierwszej. Aczkolwiek nadal uważam, że niektóre momenty są pretensjonalne i wymuszone – nijak ma się to z rzeczywistością, tak nie się nie rozmawia no kurff.

Ethan Hawke trochę mniej wkurzający niż w Before Sunrise.

7/10 – Udana kontynuacja. Na początku byłem nieco rozczarowany brakiem magii, świeżości, "budki z winylami", ale wraz z rozwojem filmu zrozumiałem, że relacja zmieniła się wraz z wiekiem bohaterów. Nie ma już austriackiego żula od marnych wierszy, ani też dziwaka udającego krowę; zamiast romantycznego, nieco bajkowego Wiednia jest Paryż przepełniony goryczą 30-tki. Pewnie "grecka część" mimo dość słabego zwiastuna (a na szczęście przy świetnych recenzjach) rozprawi się z 40-tką lepiej niż ostatnio Judd Apatow. Na minus jakby nieco mniej "tego czegoś" pomiędzy Hawkiem a Delpy ale to oczywiście bardzo subiektywne odczucie. Mimo wszystko pierwsza część podobała mi się bardziej.

1\5 – Nuda, nuda i jeszcze raz nuda. Może dałoby się wytrzymać gdyby partnerką Ethan’a Hawke nie była Julie Delpy. Jak dla mnie beznadziejna, a gdy zaczęła zawodzić, czyli "śpiewać" to myślałem, że dojdę- rzecz jasna w negatywnym znaczeniu.