Podczas pościgu obcej jednostki rebelii, statek Federacji USS Voyager wleciał w niebezpieczny obszar kosmiczny. W niewyjaśnionych okolicznościach, obie jednostki zostają przeniesione o kilkadziesiąt lat świetlnych, a powrót do domu zajmie im 75 lat. Łączą więc siły, aby znaleźć szybsze wyjście z tej sytuacji.
Voyager odkrywa dryfującą w przestrzeni zautomatyzowaną formę życia. Gdy B’Elannie Torres ją aktywuje, załoga zdaje sobie sprawę, że kobieta mogłaby zbudować ich więcej.
Tuvok bada sprawę morderstwa inżyniera Voyagera. Do popełnienia zbrodni przyznaje się były Maquis i Betazoid Lon Suder. Nie wyjawia jednak motywów swego działania.
Doktor ratuje umierającą przedstawicielkę rasy Vidian, umieszczając jej świadomość w ciele holograficznym, i zakochuje się w niej — a przynajmniej tak mu się wydaje.
Na skutek „rozszczepienia przestrzennego” Voyager zostaje powielony. Jeden statek zostaje zaatakowany przez Vidian, tymczasem drugi tkwi unieruchomiony.
Kazoni przejmują Voyagera i wysadzają załogę na prymitywnej opustoszałej planecie. Tylko Doktor, Paris i morderca — Suder — mogą odzyskać kontrolę nad statkiem.
Kapitan Janeway pomaga Tuvokowi przywołać dawne wspomnienia. Tuvok cofa się w czasie do wydarzeń na okręcie USS Excelsior pod dowództwem kapitana Sulu.
Tom Paris i Harry Kim zostają niesłusznie skazani za atak bombowy. Choć kapitan Janeway udaje się schwytać prawdziwych sprawców, obaj mężczyźni trafiają za kratki.
Po spotkaniu dwóch Ferengów, którzy mianowali się bogami prymitywnej planety, załoga Voyagera planuje wrócić do domu dzięki tunelowi czasoprzestrzennemu.
Chciwy Henry Starling zbił majątek dzięki technologiom, które skopiował z rozbitego statku z XXIX wieku. Teraz jako milioner planuje wycieczkę do przyszłości.