Jeffrey Lebowski to człowiek sukcesu. Jest sławny, bogaty i całkowicie nieświadomy tego, że w tym samym mieście co on mieszka inny Lebowski, który też ma na imię Jeffrey, jednak wszyscy nazywają go Kolesiem. Więc kiedy bandyci porywają młodą żonę Lebowskiego, a w tym samym czasie, z potężnymi pretensjami o zniszczony dywan przychodzi do niego Koleś, Jeffrey oraz jego wierny asystent, opracowują sprawną intrygę. Sami nie chcą maczać palców w przekazywaniu okupu, jednak z chęcią oddadzą to zadanie mało obeznanemu Kolesiowi. Wszystko byłoby pięknie, gdyby nie jeden szkopuł: przekazanie pieniędzy porywaczom nie idzie zgodnie z planem...
Początkowo w rolę żony Lebowskiego, Bunny, miała wcielić się Charlize Theron.
Jeden z członków widowni w scenie tanecznej jest grany przez samego Charliego Kaufmana, słynnego scenarzystę z Hollywood.
Sławna piosenkarka, Aimee Mann, pojawia się na krótko w filmie jako nihilistka siedząca z całą bandą w restauracji.
Etap pre i post produkcji
Okres zdjęciowy trwał w dniach 27 stycznia do 24 kwietnia 1997.
Pozostałe
Zdecydowana większość ubrań, jakie ma na sobie w filmie Koleś, są prywatną własnością grającego tę postać Jeffa Bridgesa.
Niecenzuralne słowo „fuck”, używane w różnych odmianach, pada w filmie z ust bohaterów 281 razy.
W filmie pojawia się zdjęcie mężczyzny grającego w kręgle – wiszące na ścianie w domu Kolesia. Tym mężczyzną jest Richard Nixon, były prezydent USA, wielki miłośnik kręgli.
Koleś w czasie trwania filmu wypija „dziewięciu białych Rosjan”.
Słowo „man” zostaje użyte przez Kolesia aż 144 razy w trakcie projekcji. Daje średnią 1,5 raza na minutę.
Koleś, z wyjątkiem sceny, w której nihiliści zamawiają naleśniki, występuje w każdej scenie. Takie zabiegi stosowano w klasycznych filmach noir.