Do szkoły dla niewidomych w Teheranie po swoje dzieci przyjeżdżają rodzice, aby je zabrać na wakacje. Wszystkie dzieci wyjeżdżają, tylko ośmioletni Mohammad ciągle czeka na swojego ojca. Kiedy ten w końcu przyjeżdża, pyta nauczycieli, czy jego syn nie mógłby zostać w szkole na stałe. Nauczyciele odmawiają. Ojciec zabiera więc Mohammada do domu, który znajduje się w górach na północy Iranu. Podróż ta jest pełną radości afirmacją życia i świata.