Zimowe wakacje 1998

Nicolas (Clément van den Bergh) to marzycielski i zaniepokojony 12-latek. Ma młodszego brata i pozornie spokojny dom, ale brak równowagi ojca odbija się na nim. Jego klasa jedzie na ferie na śniegu, ale mając obsesję na punkcie niedawnego wypadku autobusu w Beaune, jego ojciec woli sam zawieźć go samochodem do domku, w którym odbędą się zajęcia, w pobliżu jeziora Montriond w Morzine. Ojciec nie wydaje się być zbyt zrównoważony, przekonany, że syn go nie kocha i jest zbyt wymagający, nie wiedząc, jak go uspokoić. Straszy go opowieściami o porwaniach i handlu organami. Nicolas z kolei przeżywa traumę ze strachu przed zmoczeniem łóżka, a ponadto zapomina walizki w samochodzie ojca, co nie pomaga mu w integracji z życiem społecznym. Ma skłonność do koszmarów i halucynacji. Tragiczne zniknięcie dziecka z wioski utwierdza go w fantazjach i pogrąża w chorobliwych urojeniach. Hodkann, hałaśliwy i gburowaty chłopiec, jego najlepszy i jedyny przyjaciel, oraz Patrick, animator, próbują zrozumieć jego obawy. W końcu rzeczywistość w tragiczny sposób dogoni fikcję. Kristo