W Andach rozbija się samolot z drużyną rugby. Część ludzi przeżyła, jednak po kilku dniach słyszą w radiu, że ich poszukiwanie zostało przerwane. Zaczyna się walka o przeżycie.
Obsada i ekipa
  • W ekipie filmowe doradcą technicznym był Nando Parrado, grany przez Ethana Hawke'a, jeden z prawdziwych uczestników tamtych zdarzeń.
  • Reżyser Frank Marshall przesłuchiwał do roli Roberto Canessy młodego Brada Pitta, jednak ten wypadł dość słabo i w rezultacie angaż otrzymał Josh Hamilton.
  • Narratorem w filmie był John Malkovich grający Carlitosa Paeza. Sentencje, które mówi na początku i na końcu filmu, zostały napisane przez autentycznego Carlitosa Paeza.
Okoliczności
  • Od 1981 roku scenariusz do tego filmu krążył po Hollywood. Jednak sprawa kanibalizmu oraz fatalna meksykańska adaptacja wydarzeń w filmie „Supervivientes de los Andes” z 1976 roku były głównymi powodami, dlaczego produkcja ruszyła dopiero w 1993 roku.
Etap pre i post produkcji
  • Jedną z mało spotykanych praktyk wykorzystanych w tym filmie, było to, że sceny nagrywano chronologicznie, a więc w kolejności, w jakiej pojawiały się w scenariuszu. Zazwyczaj tak się nie robi.
Pozostałe
  • Zdjęcia do filmu trwały od 16 marca do 25 czerwca 1992 roku.
  • Taśma filmowa mierzyła 3 455 m.
  • Aby sceny wyglądały bardzo realistycznie, aktorzy przechodzili głodówkę, aby wyglądali na niedożywionych. Żeby wzmóc ich uczucie głodu, musieli przyglądać się reszcie ekipy jedzącej smaczne posiłki.
  • Możliwe spoilery Na końcu filmu możemy przeczytać, że przeżyło siedemnastu ludzi. Jednak w rzeczywistości przetrwało tylko szesnaście osób, a filmowy Hugo Diaz – który w filmie też przeżył – naprawdę zginął pod lawiną.
  • W filmie większość imion i nazwisk osób zmarłych podczas katastrofy została zmieniona, ale były jednak trzy wyjątki. Prawdziwe dane, jakie pozostały, to matki i siostry Nando Parrado – Eugenii i Susany – oraz żony Javiera Methola – Liliany.
  • Prawdziwy samolot z drużyną na pokładzie rozbił się 13 października 1972 roku i był to piątek.
  • Film był kręcony w górskim miasteczku narciarskim w Kanadzie. Używano codziennie pięciu helikopterów, aby całą 150--osobową ekipę zabrać w miejsce kręcenia sceny rozbicia samolotu.
  • Równocześnie z nagrywaniem tego filmu został zrealizowany dokument Alive: 20 Years Later.
Więcej informacji

Proszę czekać…