Film przedstawia pewien epizod z ostatnich dni II wojny światowej. Z pola walki, która dopiero co ustała, rannego i nieprzytomnego żołnierza polskiego zabiera do bogatego gospodarstwa głuchoniema młoda kobieta. Franciszek po odzyskaniu przytomności orientuje się, że znalazł się w starym niemieckim domu, a owa głuchoniema kobieta jest Niemką. Opiekuje się ona troskliwie rannym żołnierzem, a on z kolei zajmuje się opuszczonym gospodarstwem, jako że sam jest doświadczonym gospodarzem. Powoli zawiązuje się między nimi przyjaźń, która przeradza się w przelotną miłość. Ale wojna, która toczy się obok, ma swoje prawa. Franciszek musi powrócić na front. Po pożegnaniu się z kobietą, której udzielił szeregu wskazówek, jeszcze z daleka pokazuje jej na migi, aby nie zapomniała o wydojeniu krów.