Milarepa: Magik. Morderca. Święty. Historia Milarepy, tybetańskiego poety i mistyka żyjącego na przełomie X i XI wieku i jego osobistej podróży od chęci zemsty do momentu oświecenia. Według głoszonych przez niego prawd, ten kto usłyszy imię Milarepa, będzie błogosławiony i przez kolejnych siedem wcieleń nie będzie odradzać się w niższej postaci. To przypowieść o przezwyciężeniu zemsty, pokazująca, że ścieżka do oświecenia jest dostępna dla wszystkich. Milarepa urodził się w bogatej rodzinie, ale po śmierci ojca, kiedy był jeszcze dzieckiem, majątek przywłaszczyli sobie krewni, a jego wraz z matką i siostrą uczynili swoimi niewolnikami. Kiedy Milarepa dorósł i okazało się, że stryj nie zamierza oddać ich własności, matka zmusiła go pod groźbą odebrania sobie życia, żeby nauczył się czarnej magii i w ten sposób pokonał wrogów. Tak też się stało. Korzystając z magicznych umiejętności, zemścił się na wujostwie zsyłając sztorm, który zniszczył ich miasteczko. Było to jednak zwycięstwo pyrrusowe, które wywołało w nim wyrzuty sumienia. Przerażony wizją negatywnej karmy, jaką zasiał w umyśle zadając cierpienie wielu ludziom, odszedł w poszukiwaniu mistrza dharmy, który byłby w stanie mu pomóc. Tak właśnie spotkał Marpę.