Pressboki

Aktorzy

MICHAŁ ŻEBROWSKI - GERALT

Laureat Złotej Kaczki 2000 miesięcznika "Film". To bez wątpienia jeden z najlepszych i najbardziej rozchwytywanych aktorów młodego pokolenia. Dzięki dwóm głównym rolom w największych super produkcjach polskiego kina - Skrzetuskiego w "Ogniem i mieczem" i Tadeusza w "Panu Tadeuszu"; stał się prawdziwym idolem młodego pokolenia, uwielbianym zarówno przez kobiety, jak i mężczyzn (pod względem popularności wśród widzów dorównują mu chyba tylko Linda i Pazura). Wcześniej grał m.in. w "Samowolce", "Poznań 56" i serialu "Sława i chwała".

GRAŻYNA WOLSZCZAK - YENNEFER

W prozie Sapkowskiego Yennefer przedstawiana jest jako niezwykle piękna, ale także bezwzględna czarodziejka - jedyna kobieta, którą Geralt kocha do szaleństwa. Wybór do tej roli Grażyny Wolszczak to strzał w dziesiątkę. Tę piękną brunetkę mogliśmy dotąd oglądać min. w "Dotkniętych", "Rozmowach kontrolowanych", "Grach ulicznych", "Prostytutkach".

ZBIGNIEW ZAMACHOWSKI - JASKIER

To prawdziwy "człowiek orkiestra", bez którego polskie życie kulturalne byłoby o wiele biedniejsze. Jak dotąd zagrał m.in. w "Białym", "Zabij mnie glino", "Ogniem i mieczem", "Demonach wojny", "Prymasie" i wielu, wielu innych. Poza graniem w filmach, równie chętnie występuje na estradzie i, o czym wie niewielu, jest również utalentowanym poetą.

Andrzej Sapkowski o sobie

To był przypadek, nie planowałem tego, pracowałem w handlu zagranicznym, gdy zacząłem pisać. Nie spodziewałem się tak dużego zainteresowania, gdyby moje pierwsze - debiutanckie opowiadanie nie zostało zauważone, pewnie nigdy więcej nie sięgnąłbym po pióro. Po prostu zdarzyło się, nie można z założenia napisać bestselleru, pisze się książki, które później mają szansę się nimi stać. Po zainteresowaniu moim pierwszym opowiadaniem, nie popadłem w euforię i nie rzuciłem wszystkiego, z myślą, że od dziś będę pisarzem. Minęło wiele lat zanim dojrzałem do takiej decyzji i stałem się nim w pełnym wymiarze godzin, ale już to pierwsze opowiadanie wzbudziło zainteresowanie środowiska filmowego i zostało kupione nim zdołałem napisać następne. Nic z tamtej ekranizacji nie wyszło, dopiero Michał Szczerbic i Marek Brodzki zainteresowali się moja prozą poważnie. Były oczywiście podejścia mniej poważne, czyli takie, które kończyły się po jednej lub trzech rozmowach, a tego typu rozmów miałem kilkanaście w roku. Na szczęście wyobrażenia twórców filmu nie odbiegały skrajnie od moich, dlatego mogłem podjąć tę współpracę. Ja operuję słowem, nie jestem wizualistą, nie stwarzam obrazów, które opisuję, to operowanie obrazem musi być z natury rzeczy czymś zupełnie innym i to jest zadanie filmowców. Znam scenariusz, odbyliśmy wiele rozmów, dyskutowaliśmy długo, czasami zwyciężały moje idee, czasami inne, a czas pokaże kto miał rację.

Ciekawostki

Aby wszystkie pojedynki wyglądały przekonująco na ekranie Żebrowski ćwiczył sztuki walki pod okiem Wysockiego przez siedem miesięcy po sześć godzin dziennie (nawet aktorzy występujący w "Matriksie" dostali mniejszy i o trzy miesiące krótszy "wycisk"!). Spośród około 10 tysięcy uczniów szkolonych przez niego do tej pory, Żebrowski bez wątpienia jest jednym z trzech najbardziej utalentowanych! Aby maksymalnie uatrakcyjnić sceny walki wiedźmin nie posługuje się tak, jak u Sapkowskiego półtora - ręcznym mieczem, lecz prawdziwą japońską kataną.

Jak doszło do realizacji?

Niesamowite powodzenie wśród czytelników zakorzenionej w świecie fantasy prozy _(Andrzeja Sapkowskiego) Andrzej Sapkowski_(o), to jeden z największych fenomenów ostatnich lat. Jak dotąd, nakład wszystkich powieści i opowiadań o wiedźminie przekroczył milion egzemplarzy (!), a sam Sapkowski otrzymał za nie prestiżowy "Paszport Polityki". Co więcej, przygody Geralta są na tyle uniwersalne, że czytają je wszyscy bez względu na wiek i literackie upodobania (literatura fantasy trafia zazwyczaj do dość wąskiego grona czytelników). Oddanych fanów wiedźmin ma również poza granicami Polski - np. w Czechach Sapkowskiego uznano za najlepszego twórcę fantasy; w rankingu wyprzedził nawet samego Tolkiena!

O tym, że świat filmu zainteresowany jest przeniesieniem na ekran prozy Sapkowskiego wiadomo było od dawna. Ostatecznie decyzję o ekranizacji podjął _Lew Rywin_(o), założyciel firmy Heritage Films i prezes Canal + Polska (wyprodukował m.in. nagrodzoną siedmioma Oscarami® "Listę Schindlera" _(Stevena Spielberga) Steven Spielberg_(o) i "Pana Tadeusza" _(Andrzeja Wajdy) Andrzej Wajdy_(o)). Na reżysera powstających równocześnie filmu i serialu (12 odcinków, emisja w dwójce TVP) wybrano _(Marka Brodzkiego) Marek Brodzki_(o), utalentowanego twórcę, który zasłynął jako drugi reżyser m.in. "Listy Schindlera", "Małej Apokalipsy" _(Costy Gavrasa) Costa Gavras (I)_(o), "Pana Tadeusza" czy "Króla Olch" _(Volkera Schloendorffa) Volker Schloendorff_(o). Natomiast napisanie scenariusza przypadło znanemu kierownikowi produkcji i scenarzyście (zadebiutował scenariuszem do "Prawa ojca" w rez. _(Marka Kondrata) Marek Kondrat_(o)) _(Michałowi Szczerbicowi) Michał Szczerbic_(o). Obaj panowie od lat są zakochani w prozie Sapkowskiego, nic więc dziwnego, że mieli niezwykle skrystalizowaną wizję filmu opartego na motywach dwóch tomów opowiadań Sapkowskiego - "Ostatniego życzenia" i "Miecza Przeznaczenia": "Wiedźmin to film drogi. Bohater wędruje przez dzikie obszary pogranicza w poszukiwaniu potworów, które zagrażają ludziom. Zleceń takich jest jednak coraz mniej, a Geralt nie wszystkich się podejmuje. Dlatego też wiedźminów spod znaku Wilka jest już niewielu, a ci którzy pozostali, wciągani są w sprawy ludzi i wykorzystywaniu w konfliktach między nimi. Nasz bohater jest świadkiem i uczestnikiem wielu dramatycznych wydarzeń. Chcielismy pokazać Geralta troche jako błędnego rycerza - honorowego i niepraktycznego, trochę jak rycerza z filmów _(Bergmana) Ingmar Bergman_(o) - surowego, samotnego i rozdartego wewnętrznie - przedstawiciela ginącego gatunku wiedźminów, trochę jako samuraja - stworzonego do walki perfekcjonistę. Pod tym wszystkim kryje się nieodwzajemnione uczucie do rodzaju ludzkiego, tego, który go odepchnął, wyrzucił poza nawias społeczny i przydzielił role zabójcy potworów (...). Natomiast akcja umiejscowiona jest w odległej przeszłości, której realia w naszym pojmowaniu dziejów, najbliższe są okresowi wczesnego średniowiecza tj. V - IX wieku n.e. jednak takie umiejscowienie jest nieistotne, a wręcz mylące jak zwykle w literaturze fantasy. Są tu wykorzystane elementy różnych kultur i obyczajów, wątków zaczerpniętych z mitologii, baśni i legend: celtyckich, anglosaskich, normańskich, słowiańskich i starogreckich (w filmie pojawiają się m.in. gnomy, krasnoludy, elfy, driady)".

Od samego początku realizacji emocje wzbudzała stawka aktorska wybrana do realizacji "Wiedźmina". Rolę Geralta zgodził się przyjąć najbardziej rozchwytywany polski aktor młodego pokolenia _Michał Żebrowski_(o) - nazywany nowym _(Olbrychskim) Daniel Olbrychski_(o) rodzimego kina (i nic dziwnego, w końcu zarówno "Pan Tadeusz" jak i "Ogniem i mieczem", w których zagrał główne role bez trudu przekroczyły magiczną barierę pięciu milionów widzów, a on sam zdobył Złotą Kaczkę przyznawaną przez czytelników "Filmu"). Niektórzy fani - malkontenci narzekali, że jest on zbyt młody, jednak kiedy światło dzienne ujrzały pierwsze zdjęcia z planu, gdzie znakomicie ucharakteryzowany Żebrowski wygląda - wypisz, wymaluj - jak książkowy wiedźmin, nawet najwięksi maruderzy nie kryli swojego zachwytu. W filmie partnerować mu będą także inne gwiazdy polskiego kina: _Zbigniew Zamachowski_(o) (Jaskier), nagrodzony w Gdyni, pamiętny Gerard z "Długu" _(K. Krauzego) Krzysztof Krauze_(o) - _Andrzej Chyra_(o) (Borch Trzy Kawki), piękna i utalentowana _Grażyna Wolszczak_(o) (Yennefer), a także _Ewa Wiśniewska_(o), _Maciej Kozłowski (I)_(o), _Agata Buzek_(o).

Ten naprawdę przyprawiający o zawrót głowy zespół uzupełnił twórca muzyki do filmu - Obywatel G. C., czyli lider Republiki _Grzegorz Ciechowski_(o)- prywatnie pasjonat twórczości Sapkowskiego.

Kim jest Wiedźmin

Powołany do życia pod koniec lat osiemdziesiątych przez Andrzeja Sapkowskiego wiedźmin Geralt to jedna z najciekawszych postaci w historii polskiej literatury. Ten poddany specjalnym mutacjom genetycznym doskonały wojownik o przekraczającym ludzkie możliwości niesłychanym refleksie, jest nie tylko mistrzem wszelkiej broni (choć sam najchętniej posługuje się mieczem), ale także zna podstawy magii i potrafi walczyć z każdym przeciwnikiem. Sensem jego istnienia jest zabijanie "wszelkiej maści" potworów (strzyg, wilkołaków, wampirów, bazyliszków itp.), które prześladują ludzi.

Geralt, zwany również Białym Wilkiem ze względu na swoje całkowicie białe włosy (jeden z efektów ubocznych eksperymentów genetycznych) nie jest - wbrew pozorom - pozbawioną człowieczeństwa maszyną do zabijania, potworem wyszkolonym do eksterminowania innych potworów. To prawdziwy człowiek z krwi i kości, który za swoje mutacje płaci olbrzymią cenę. Co prawda, starzeje się dużo wolniej niż każdy, ale nie może mieć dzieci, a większość ludzi traktuje go jak pozbawionego uczuć mutanta. Mimo to, Geralt walczy o uznanie własnego człowieczeństwa broniąc mieszkańców swojego świata przed wszelkimi bestiami, także tymi ludzkimi.

Produkcja

Książki _(Andrzeja Sapkowskiego) Andrzej Sapkowski_(o) tworzące historię wiedźmina Geralta z Rivii składają się z dwóch tomów opowiadań i pięciu części sagi. Pierwsze krótkie prace Sapkowskiego pojawiły się na łamach Fantastyki w 1986 roku i z czasem zyskały ogromną popularność. W 1990 roku wydany został zbiór opowiadań noszący tytuł "Wiedźmin". Potem w druku znalazły się "Miecz przeznaczenia" i "Ostatnie życzenie". Pierwszy tom sagi o Geralcie pojawił się w księgarniach w 1994 roku, a ostatni w 1999 roku. Andrzej Sapkowski nie wyklucza, że powróci w przyszłości do swojego bohatera.

Kim jest postać, która wywołuje tak duże poruszenie wśród miłośników fantasy, czym się zajmuje, z czego żyje, z kim się przyjaźni, na kogo poluje? Wszystkie te odpowiedzi znajdziemy w książkach, ale spróbujmy krótko opisać głównego bohatera najpopularniejszej polskiej opowieści fantasy.

Wiedźmin zajmuje się zawodowo polowaniem na różnego rodzaju potwory. Wiedźminem może być tylko osoba obdarzona niezwykłymi zdolnościami, która przeszła specjalne szkolenie. Geralta poznajemy w czasach kiedy zawód wiedźmina jest już na wymarciu, dlatego każde jego pojawienie w siedlisku ludzkim wywołuje ogromne poruszenie. Po twarzy Geralta wiadomo, że ma na sumieniu wiele istnień tak potworów jak i ludzi.

Charakterystyczne znaki naszego bohatera to długie białe włosy, niesamowite oczy, magiczny medalion na szyi i miecz przewiązany przez plecy. Geralt jest mistrzem w swoim fachu, choć i on czasami ma problemy z niektórymi swoimi przeciwnikami. Często jego pojedynki kończą się wielodniową rekonwalescencją. W ciągu wielu przygód jakie spotykają Geralta poznajemy krąg jego przyjaciół i wrogów. Jest to barwna galeria czarodziejek, potworów, rycerzy, innych wiedźminów, szpiegów, zawodowych morderców, krasnoludów, elfów i wielu, wielu innych. Te postaci i świat, w którym żyją, stały się główną zaletą prozy Sapkowskiego. Saga o wiedźminie koncentruje się przede wszystkim na związku Geralta z czarodziejką Yennefer, przyjaźni z księżniczką Ciri i wędrownym śpiewakiem Jaskrem. Obie niewiasty odegrają znaczącą rolę w życiu Geralta z Rivii, a związek tych postaci wplątany zostanie w wielkie wydarzenia historyczne.

To właśnie tak duża galeria postaci i światów występujących w opowieściach o Geralcie niepokoi przeciwników filmowej ekranizacji tej historii. Czy w naszym kraju powstać może dobrze zrealizowana opowieść fantasy, skoro nawet w Stanach Zjednoczonych udanych filmów w tym gatunku jest niewiele?

Za ekranizację prozy Sapkowskiego odpowiedzialna jest firma Heritage Film _(Lwa Rywina) Lew Rywin_(o). Tytułową rolę powierzono _(Michałowi Żebrowskiemu) Michał Żebrowski_(o) znanemu z "Ogniem i mieczem" i "Pana Tadeusza". W rolach drugoplanowych wystąpią _Grażyna Wolszczak_(o), _Andrzej Chyra_(o), _Zbigniew Zamachowski_(o) i _Maciej Kozłowski (I)_(o).

Realizacja

Środki, jakie przeznaczono na tę jedną z najbardziej wyczekiwanych produkcji rodzimej kinematografii 2001 roku, są naprawdę imponujące: budżet - 19 milionów złotych (czyli ponad cztery miliony dolarów) i ponad 150 dni zdjęciowych kręconych m.in. w Malborku, na zamku w Gniewie, w jednostce wojskowej w Kozuniu, w Górach Świętokrzyskich i Karkonoszach. Poza tym, w filmie znalazły się komputerowe efekty specjalne i walki koordynowane przez mistrza aikido, Jacka Wysockiego. Aby wszystkie pojedynki wyglądały przekonująco na ekranie _(Żebrowski) Michał Żebrowski_(o) ćwiczył sztuki walki pod okiem Wysockiego przez siedem miesięcy po sześć godzin dziennie (nawet aktorzy występujący w "Matriksie" dostali mniejszy i o trzy miesiące krótszy"wycisk"!). Spośród około 10 tysięcy uczniów szkolonych przez niego do tej pory, Żebrowski bez wątpienia jest jednym z trzech najbardziej utalentowanych! Aby maksymalnie uatrakcyjnić sceny walki wiedźmin nie posługuje się tak, jak u Sapkowskiego półtora- ręcznym mieczem, lecz prawdziwą japońską kataną.

Reżyser o filmie

"Wiedźmin" to film o bohaterze łączącym cechy romantycznego rycerza, samotnego samuraja bezwzględnie likwidującego zło.

Kim jest Wiedźmin? Przez skomplikowany proces przemian i mutacji został przygotowany do zabijania potworów zagrażających ludziom. Potworów powodowanych bądź żądzą zabijania, bądź czyjąś chorobliwą wolą lub magią. Jego przeciwnicy to wilkołaki, strzygi, wampiry, bazyliszki i inne stwory. Honorowy kodeks wiedźmiński zabrania mu polować na smoki, jednorożce i innych przedstawicieli ginących gatunków. Oczywiście nie powinien zabijać ludzi. Ale w tym dziwnym świecie to właśnie ludzie okazują się być największymi i najbardziej bezlitosnymi potworami. Geralt nie pozostaje obojętny na krzywdy, które pozbawieni tolerancji ludzie wyrządzają innym, w tym również przedstawicielom innych ras czy gatunków. Mutacje i przemiany, którym został poddany w dzieciństwie okazały się niedoskonałe. Zamiast bezdusznej i nieludzkiej maszyny do zabijania potworów Geralt okazuje się być człowiekiem, który jak ludzie czuje, cierpi i potrafi kochać. A przy tym posiada wszystkie nadnaturalne zdolności właściwe jego profesji. Jest to przyczyna jego wewnętrznego konfliktu, ponieważ cech wiedźminów nie akceptuje go, gdyż jest dla nich zbyt ludzki, a z kolei ludzie boj ą się go, bo dla nich jest przecież wiedźminem -zabójcą potworów. To wewnętrzne rozdarcie determinuje opowieść o nim. Geralt nie potrafi nie zareagować na wyrządzaną komuś krzywdę, być obojętnym na przemoc, okrucieństwo i nietolerancję. To co go wyróżnia i znajduje uznanie to prawość, prostota, przestrzeganie zasad, obrona słabych i pokrzywdzonych. Pomimo, że akcja filmu osadzona jest w czasach, w których można jeszcze spotkać smoki, wróżki i czarodziejów, w czasach gdzie elfy i krasnoludy walczą o prawo do życia na równi z ludźmi, problemy, z którymi się borykają nasi bohaterowie są tak samo aktualne jak dziś.

Film ten chcielibyśmy zaadresować nie tylko do młodzieży, ale do wszystkich, którzy zadają sobie pytanie; kim jestem -jaki mam wpływ na własny los, na własne przeznaczenie. Jak można pokierować własnym życiem. Geralt z Rivii może być tu wzorem dla wielu, jego bezkompromisowość i uczciwość jest szczera i naturalna, tym bardziej, że nie jest on nudnym moralistą -to mężczyzna z krwi i kości, prawdziwy wojownik nie stroniący od uciech życia, a jednocześnie takie wartości jak miłość, przyjaźń czy lojalność są dla niego wartościami nadrzędnymi, których potrafi bronić. Pomimo pozornej bajkowości chcielibyśmy wykreować obraz świata jak najbardziej prawdziwego i prawdopodobnego. Opierając się na rzetelnej grze aktorów, urodzie plenerów i dekoracji, kostiumów i rekwizytów, chcemy stworzyć film, który będzie nietuzinkowym przyczynkiem do dyskusji o ludzkim losie i o przeznaczeniu, które ma na ten los wpływ . Mamy nadzieję, że uda nam się stworzyć obraz różniący się od wielu produkcji filmowych typu "fantasy" epatujących scenami efektownych walk, ale jak się wydaje dosyć ubogich w treści, które mogłyby być istotne dla współczesnego widza.

Scenarzysta o Geralcie

Kwestia człowieczeństwa tj. wszelkich zdolności psychicznych, wrażliwości, reagowania na krzywdę ludzką, na gwałt i niesprawiedliwość jest podstawą choć nie wyeksponowaną osią losów Geralta i zdarzeń, w których uczestniczy. Okazuje się, że mutacja, którą przeszedł w dzieciństwie, nie jest doskonała. Geralt jest wiedźminem wspaniale przygotowanym i przystosowanym do walki z istotami, z którymi człowiek nie ma żadnych szans. Ma on np. zdolność wyczucia rytmu i woli walki przeciwnika. Przechwytuje niejako psychiczną moc, która pozwala mu górować i wyprzedzać zamiary wroga, operować na tych samych falach świadomości i podświadomości. W tym znaczeniu i zgodnie z celem, dla którego został stworzony jest wspaniałą maszyną do zabijania. Widzi w nocy, słyszy selektywnie, myśli myślami wroga. To pierwsza cecha wiedźmina. Drugą powinien być zespół takich właściwości jak: całkowity brak uczuć wyższych, nie poddawanie się emocjom i nie reagowanie na konflikty i skutki tych konfliktów między ludźmi. Ideałem jest więc cyborg, w tym wypadku silnie zmutowany człowiek, aspołeczny i bezlitosny dla wszystkiego co zagraża ludziom. Jego celem istnienia jest walka z potworami i ochrona ludzi wszędzie tam gdzie powstaje zagrożenie. W przypadku Geralta jednak tak się nie dzieje.

Scenarzysta o przyrodzie i akcji

Geralt jest ciągle w drodze, szuka zajęcia i zarobku oferując swoje usługi. Ale potworów, które kiedyś były istotnym zagrożeniem dla ludzi już prawie nie ma. Zostały wytępione lub wycofały się w niedostępne rejony. Geralt nie ze wszystkimi chce walczyć. Uważa, że wiele z nich spełnia istotną, harmonijną rolę w przyrodzie, a tylko ludzki strach, głupota i chęć zysku powoduje bezmyślną i szkodliwą eksterminację tych przedstawicieli fauny- czasami groźnych, lecz z reguły nieszkodliwych kiedy się je zostawi w spokoju. Ten wątek ekologiczny, objawiający się poprzez postawę Geralta, zaistnieć powinien niejako samodzielnie, przynosząc w efekcie oczywistą prawdę o stosunku człowieka do przyrody i jej funkcji. Chcemy, aby przyroda poprzez sposób ekspozycji stała się podstawową, wyróżniającą wartością filmu. Posuwając się do paradoksu -aby film był interesujący choćby poprzez tę jakość, nawet bez akcji z udziałem bohaterów. Służyć będzie temu wiele środków i sposobów -między innymi wybór tła akcji w rejonach o wielkiej urodzie, dzikości, niepowtarzalności oraz takie operowanie kamerą i światłem, aby świat zwierząt i roślin stał się naturalnym, żywym bohaterem filmu, obdarzonym duszą i osobowością. Świat ten jest oczywistym przeciwieństwem świata ludzi, bez słów i zbędnego komentarza- powinno to wynikać z opisu i narracji.

"Wiedźmin" będzie filmem drogi. Bohater wędruje przez dzikie obszary pogranicza w poszukiwaniu potworów, które zagrażają ludziom. Zleceń takich jest jednak coraz mniej a Geralt nie wszystkich się podejmuje. Dlatego też wiedźminów spod znaku Wilka jest już niewielu, a ci którzy pozostali, wciągani są w sprawy ludzi i wykorzystywani w konfliktach między nimi. Nasz bohater będzie świadkiem i uczestnikiem wielu dramatycznych zdarzeń. Klamrą opowieści sprzęgającą drogę i przygody Geralta stanie się z czasem poszukiwanie małej dziewczynki, której los jest głęboką tajemnicą, a która z woli najwyższych mocy jest mu przeznaczona.

Scenarzysta o tle

Akcja umiejscowiona jest w odległej przeszłości, której realia, w naszym pojmowaniu dziejów, najbliższe są okresowi wczesnego średniowiecza tj. V -IX wieku n.e. jednak takie umiejscowienie jest nieistotne a wręcz mylące jak zwykle w literaturze fantasy. Są tu wykorzystane elementy różnych kultur i obyczajów, wątków zaczerpniętych z mitologii, baśni i legend; celtyckich, anglosaskich, normańskich, słowiańskich i starogreckich. Rzecz dzieje się na pograniczu dwóch światów etnicznych. Jeden z nich to świat już o wykształconych cechach narodowych w postaci małych prężnych państw. Łączą je typowe cechy wczesnofeudalnych formacji państwowych, między innymi drapieżność i ekspansywność. Świat drugi to świat tzw. "starszego ludu" albo "ludzi starszej krwi" lub też nieludzi w obiegowym, pogardliwym nazewnictwie. Są to w historycznej kolejności zasiedlania tych ziem: gnomy, krasnoludy, elfy, driady oraz wiele innych mniejszości lub grup powstałych z ich wymieszania. Część z nich asymiluje się pełniąc funkcje służebne wobec ludzi, część żyje w związkach plemiennych lub w rezerwatach, pozostając w różnym stopniu zależności i podległości wobec ludzi. Mniejszości te są stale spychane w odległe i nieurodzajne okolice, gdzie grozi im wegetacja i wyginięcie. Konflikt między ludźmi a przedstawicielami ludzi starszej krwi nabiera z czasem charakteru rasowego i ideologicznego, uzasadniającego terytorialną ekspansję i etniczną eksterminację. Elfy, bo one są przede wszystkim uosobieniem niezależności i woli przetrwania przeciwstawiaj ą się najsilniej ludziom, jednak ich los jest przesądzony; są zbyt dumni, nieżyciowi -odrzucając możliwość koegzystencji. Fizycznie są tacy sami jak ludzie, bo pochodzą z przedostatniej migracji, jednak wyróżniają ich pewne cechy fizyczne, psychiczne i genetyczne.

Krasnoludy -jeszcze wcześniejsi mieszkańcy tych ziem to lud niski, krępy, brodaty; rasa wojowników i najemnych żołnierzy. Cieszą się niejakim uznaniem w oczach ludzi i pełnią funkcje porządkowe i wojskowe. Pogranicze -to pas ziemi niczyjej, gdzie toczą się walki zwaśnionych grup i rodzą się różne potwory. Nie ma już ich tak dużo jak niegdyś, bo zostały silnie przetrzebione. W istocie te krwiożercze i dzikie stwory są przedstawicielami bądź ginących gatunków, które wypełniały istniejący niegdyś system ekologiczny, bądź też są to zmutowane, przerażające istoty, ogarnięte żądzą zabijania. Walcząc z nimi zaciekle, na przestrzeni setek lat, ludzie stworzyli specjalny cech rycerzy spod znaku wilka, zwany " Wiedźminami". Są oni znakomicie przygotowani do walki i zabijania. Te specjalne właściwości okupione są utratą wielu cech ludzkich. Właściwie są to mutanty -nibyludzie, którzy w dzieciństwie przeszli etap drastycznych przemian. Bezwzględni, niewrażliwi, pozbawieni uczuć, mają swój kodeks honorowy, podporządkowany naczelnemu zadaniu: bronić ludzi i nigdy nie występować przeciwko nim. Jeden z rycerzy lub może wybitny ich przedstawiciel jest bohaterem cyklu.

Twórcy

MAREK BRODZKI - REŻYSERIA

Z wykształcenia pedagog i plastyk. Od kilkunastu lat jest jednym z najlepszych drugich reżyserów, pracujących zarówno z rodzimi twórcami (m.in. Wajda, Zanussi), jaki i z zagranicznymi (m.in. Spielberg, Costa Gavras). Ma na swoim koncie m.in.: "Stan posiadania", "Życie za życie", "Małą apokalipsę", "Listę Schindlera", "Króla Olch", "Ostatni rozdział", "Pana Tadeusza".

MICHAŁ SZCZERBIC - SCENARIUSZ

Scenarzysta i producent wykonawczy. Kierował produkcją przeszło sześćdziesięciu filmów m.in.: "Jakuba kłamcy" z Robinem Williamsem, nagrodzonego Złotym Lwem na festiwalu w Wenecji "Roku spokojnego słońca", "Dotknięcia ręki", "Gorączki" Agnieszki Holland oraz "Prawa ojca" Marka Kondrata, do którego również napisał scenariusz.

BOGDAN STACHURSKI - ZDJĘCIA

Ukończył Katowicką Szkołę Filmową. Pracował na planie m.in. "Ostatniego dzwonka", "Szczura", "Nic śmiesznego", "Ajlawju", "Policjantów". Ma na swoim koncie m.in. nagrodę na Festiwalu Młode Polskie Kino Gdańsk 87 za zdjęcia do filmów: "Urząd" i "Szansa dla dziewcząt".

GRZEGORZ CIECHOWSKI - MUZYKA

Muzyk, kompozytor, autor tekstów, producent muzyczny, twórca muzyki filmowej, poeta i... z wykształcenia polonista. Lider i twórca większości repertuaru jednej z najpopularniejszych polskich grup - Republiki. Jego solowe dokonania wydawane pod szyldem Obywatel G. C. cieszą się nie mniejszym powodzeniem niż albumy Republiki (ma na swoim koncie wiele złotych płyt). Jako producent muzyczny pracował m.in. z Kasią Kowalską, Justyną Steczkowską i Krzysztofem Antkowiakiem. Zdobył pięć Fryderyków, a także prestiżowy Paszport Polityki. Skomponował muzykę do m.in. "Stanu strachu" i "Mojej Angeliki".