Król komedii 1983

Po kolejnym obejrzeniu zmieniłem ocenę z dziewięć na osiem, ale dalej twierdzę, że to znakomity film i popis gry aktorskiej Roberta de Niro i sposobu podejścia do filmu Scorsese.

Duet Scorsese – De Niro przyzwyczaił do spektakularnych historii i bohaterów, przed którymi czuje się respekt. "Król komedii" przedstawia zaś skromną historię i bohatera, który jest nieudacznikiem. Zaskakuje też dosyć lekki, ale mocno tragikomiczny ton produkcji. To trochę taki teatr jednego aktora, bo Robert De Niro stworzył tu jedną ze swoich najlepszych kreacji i póki co moją ulubioną. Jego bohater jest nieobliczalny, ale nie przesadzony. Jednocześnie czuje się wobec niego strach, litość, niechęć i sympatię. Dobry scenariusz i montaż jak to zwykle u Scorsese, a najbardziej zaskoczył i zadziałał na mnie genialny finał.

8+/10

7/10 – Może i Martin Scorsese nie jest królem komedii, ale trzeba przyznać, że film mu się udał, co docenili krytycy w Cannes. Może i pojawiło się kilka "dłużyzn" czy garść mniejszych, bądź większych nielogiczności, ale jestem w stanie to znieść. Ale i tak wszystko to rekompensuje zakończenie z przepysznym występem De Nira.