W małym irlandzkim miasteczku pięć niezamężnych sióstr wiedzie proste na pozór życie. Każda z nich znalazła swoją własną drogę. Kate jest nauczycielką, Agnes to opiekunka o anielskim charakterze, Rose jest prostolinijna i niewinna, Christine to niepoprawna romantyczka, której błogosławieństwem jest jej synek Michael, a Maggie jest wesoła i uduchowiona. Pewnego dnia błogi spokój ich egzystencji zburzy powrót dawno niewidzianego brata - misjonarza, który w życie całego miasteczka wniesie ożywczy powiew. Jego opowieści, a także pewien plan, który wcieli w życie, na zawsze zmieni sposób ich patrzenia na życie.

O filmie

Dancing at Lughnasa rozgrywa się w Irlandii w 1936 roku. Siostry Mundy mieszkają na skraju małej wioski Ballybog w Donegal. Każda z nich posiada inną osobowość. Kate (Meryl Streep) jest nauczycielką; Agnes (Brid Brennan) to opiekunka o anielskim charakterze; Rose (Sophie Thompson) jest prostolinijna i niewinna; Christine (Catherine McCormack) to niepoprawna romantyczka, której błogosławieństwem jest jej synek, Michael; a Maggie (Kathy Burke) jest wesoła i uduchowiona. Choć różni je temperament, łączy je miłość. Wspólnie tworzą krąg rodzinny, w którego centrum jest mały Michael.

Po długiej nieobecności wraca do domu ich brat (Sir Michael Gambon). Podczas obchodów święta Lughnasy, boga tańca i światła, wprawi on w ruch wydarzenia zarówno radosne jak i tragiczne, które na zawsze zapiszą się w pamięci młodego Michaela.

Pięknie sfilmowana Irlandia, wspaniała reżyseria Pata O'Connora i doskonała gra aktorska obsady złożonej z gwiazd wielkiego formatu - to wszystko sprawia, że Dancing at Lughnasa jest boleśnie trafną analizą nieuniknionej sprzeczności pomiędzy zobowiązaniami wobec rodziny oraz siebie samego, pomiędzy niewinnością a doświadczeniem.

Pat O'Connor

Urodził się w West Waterford w Irlandii, w 1943 roku. Opuścił szkołę w wieku 17 lat , wyjechał do Anglii, gdzie zajmował się dorywczą pracą do roku 1965, kiedy to pojechał do Kalifornii, gdzie rozpoczął studia na Uniwersytecie w Los Angeles. Później wyjechał do Toronto i tam w 1969 roku ukończył studia na wydziale reżyserii filmowo-telewizyjnej Instytutu Ryerson. Po powrocie do Dublina pracował jako reżyser i producent działu dokumentalno-informacyjnego RTE. W roku 1976 przeniósł się do działu dramatycznego, gdzie zrealizował operę mydlaną "The Riordans" oraz sześć sztuk telewizyjnych (do jednej z nich swój debiutancki scenariusz napisał Neil Jordan). Jego The Ballroom of Romance (1982) zdobył nagrodę Nowojorskiego Festiwalu Filmowego. Jego pierwszy kinowy film pełnometrażowy Cal (1984) został zaprezentowany w Cannes, gdzie Helen Mirren zdobyła nagrodę za najlepszą pierwszoplanową rolę kobiecą. Często nazywany jest aktorskim reżyserem, gdyż lubi brać czynny udział w procesie dobierania obsady, czego efektem są pamiętne kreacje aktorskie.

Pat O'Connor o filmie

"Sztuka Briana Friela o biednej, ale dumnej rodzinie z charakterem, mieszkającej na irlandzkiej wsi, zapadła mi głęboko w pamięć, odkąd obejrzałem ją w Londynie prawie dziesięć lat temu. Rozmowy z Noelem Pearsonem (producentem) rozbudziły moje zainteresowanie do takiego stopnia, że zacząłem pracować z Frankiem McGuinessem nad jego scenariuszem. W pracy nad tym filmem największym wyzwaniem było łączenie rzeczy intensywnych i wyjątkowych w jednym dziele, które - mam nadzieję - jest hołdem ku czci ludzkiego ducha."

Więcej informacji

Ogólne

Czy wiesz, że?

  • Ciekawostki
  • Wpadki
  • Pressbooki
  • Powiązane
  • Ścieżka dźwiękowa

Fabuła

Multimedia

Pozostałe

Proszę czekać…