Realizacja
Twórcy "Krzyku 2" określają swój film jako pełen napięcia thriller, który korzysta z elementów klasycznego horroru po to, by spojrzeć na nie z współczesnej, często ironicznej perspektywy. Nawiązują przy tym w bezpośredni sposób do pierwszego filmu z cyklu, który odniósł ogromny sukces na ekranach świata. Naszym głównym celem była intensyfikacja doznań - mówi reżyser Wes Craven. To kontynuacja i eskalacja - dodaje autor scenariusza Kevin Williamson.
Realizacja "Krzyku 2" zajęła ekipie 52 dni - zdjęcia rozpoczęły się 16 czerwca 1997, zaledwie pół roku po tym, jak "Krzyk" wszedł na ekrany kin amerykańskich i potrwały do 28 sierpnia. Przez pierwsze 16 dni ekipa kręciła w Agnes Scott College w Decatur nieopodal Atlanty w stanie Georgia, po czym na 36 dni przeniosła się w plenery okolic Los Angeles.
Wes Craven mówi: Zamierzyliśmy sobie, że część druga dorówna - a jeśli to możliwe - nawet przewyższy oryginał.
Zdaniem producentki Marianne Maddalena nie było to łatwe zadanie: "Krzyk" miał tak wiele mocnych stron - wszystkie te odniesienia do kultury masowej, humor, wspaniale napisany dialog. Scenariusz, reżyser, aktorzy - wszystko ułożyło się w idealną całość. Była w tym ręka Opatrzności - mówi.
Filmy Wesa Cravena doczekały się niezliczonych "dalszych ciągów", ale on sam wyreżyserował do tej pory zaledwie dwa z nich. Tym razem jednak uznał, że szczęście mu sprzyja, zwłaszcza, że na planie spotkało się wielu twórców i aktorów, którzy brali udział w realizacji pierwszego "Krzyku", a Kevin Williamson i tym razem przedstawił znakomity scenariusz.
"Krzyk 2" w oryginalny sposób włącza się w dyskusję nad sensem kręcenia "dalszych ciągów" do filmów, które odniosły sukces u widzów. Podczas burzliwej debaty w szkole filmowej Randy Meeks (w tej roli ponownie Jamie Kennedy) dywaguje, czy jakikolwiek "dalszy ciąg" może dorównać oryginałowi. Jeden z jego kolegów powołuje się na "Ojca chrzestnego II" i "Obcych - decydujące starcie", które zalicza się dziś do klasyki kina.
Wes Craven mówi: "Krzyk 2" to coś więcej niż tylko komentarz na temat zjawiska znanego jako "film grozy". Chcieliśmy wyjść poza konwencję filmu grozy o filmach grozy. Chcieliśmy zaznaczyć, że kręcimy "dalszy ciąg" i jednym z tematów są "dalsze ciągi" jako takie.
Kevin Williamson opracował liczący pięć stron zarys akcji "Krzyku 2", zanim jeszcze scenariusz pierwszego filmu został skierowany do realizacji: Zdałem sobie sprawę, że na tym historia się nie kończy - mówi.
Williamson ukończył scenariusz już po tym, jak "Krzyk" wszedł na ekrany kin. Sam zresztą brał aktywny udział w jego realizacji, wiele czasu spędzając na planie: Kiedy potem zasiadałem do pisania, wiedziałem, jak moje dialogi brzmieć będą w ustach aktorów. Wspaniale mi się pisało dla konkretnych odtwórców. Tak jak w przypadku Neve Campbell: aż chce się uchwycić jej poczucie humoru, jej delikatny cynizm, głębię ukrytą w jej oczach. Dla scenarzysty to sytuacja najlepsza z możliwych - mówi.
"Krzyk 2" niewiele ma co prawda wspólnego z typowym horrorem, jest jednak w końcu także filmem grozy. Wes Craven słynie bowiem z sugestywnego kreowania nastrojów lęku u aktorów. Producentka Cathy Konrad mówi: Potrafi on wywołać u aktorów tak wielkie przerażenie, jakby naprawdę znajdowali się w centrum fikcyjnych wydarzeń. Tak jakby udzieliła im się groza tego, co się wokół nich dzieje.
Wes Craven nie ukrywa, że zdaje sobie sprawę z talentu, jaki posiadł: To pewien szczególny dar, który pozwala mi wskazywać źródła ludzkich lęków. Wszystkich z nas zresztą trapią podobne lęki. Zawsze byłem zdania, że jednym z podstawowych lęków pierwotnych jest lęk przed tym, że możemy zostać porozrywani lub zarżnięci, w ten bowiem sposób zabija natura. U progu historii rodzaju ludzkiego padaliśmy łupem niedźwiedzi jaskiniowych i tygrysów szablozębych, bestii uzbrojonych w pazury i kły, którymi rozszarpywały i rozdzierały nas na strzępy przygotowując sobie posiłek
- mówi.
W "Krzyku" i "Krzyku 2" "potworami" nie są jednak dzikie bestie czy istoty nadprzyrodzone, ale zwyczajni ludzie. Opierają się one na wyraziście zarysowanych postaciach, a w centrum wydarzeń znajduje się nie złoczyńca, którego nie sposób powstrzymać, ale znana nam doskonale bohaterka. Za maską zła kryje się ktoś, kogo znamy - mówi Wes Craven.
Grająca rolę Maureen Jada Pinkett z satysfakcją przyjęła propozycję wystąpienia w horrorze: Przez całe moje życie byłam fanką filmów grozy. Sądzę, że dzięki nim docieramy do mrocznych stron naszej psychiki, które na co dzień zwykliśmy pomijać milczeniem. Dzięki nim nasze serca raźniej biją i czujemy wzmożony przypływ energii.
Courteney Cox z uznaniem przyjęła skomplikowaną fabułę: Intryga filmu obfituje w zaskakujące zwroty. Nie sposób niczego przewidzieć. Mnie samej się to nie udało ! - mówi.
Zachowanie szczegółów rozwoju akcji w ścisłej tajemnicy było podstawowym problemem twórców. Wszyscy aktorzy i członkowie ekipy podpisali zobowiązania o dochowaniu tajemnicy, egzemplarze scenariusza, które otrzymali, wydrukowano na ciemnobrązowym papierze. Nie sposób ich było powielić, trudno nawet czytać. Twórcy posunęli się nawet do tego, że podczas przesłuchań poprzedzających obsadę ról aktorskich posługiwali się stronami ze scenariusza pierwszego filmu. Nigdy nie realizowałem filmu w tak ścisłej tajemnicy - przyznaje Wes Craven.
Nawet aktorzy dowiedzieli się, który z nich jest mordercą dopiero w dniu, kiedy kręcono finałowe sceny. Sądzę, że pozwoliło im to stworzyć ciekawsze kreacje - mówi Cathy Konrad. Podobnego zdania jest Wes Craven: Mam nadzieję, że dzięki temu każdy z nich choć przez moment wyda się podejrzany. Grająca rolę Cici Sarah Michelle Gellar mówi: Nie zdajesz sobie nawet sprawy, jak głęboko musisz sięgać do swojej psychiki, by pokazać równie silne stany emocjonalne, ale kiedy masz przy sobie Wesa, wiesz, że nic ci nie grozi. Omar Epps, którego oglądamy w roli Phila, mówi: Cały czas usiłowałem dociec, co mu w duszy gra. Gapiłem mu się prostu w oczy, ale Wes to najspokojniejszy, najbardziej opanowany i wyluzowany facet pod słońcem.
Obok znanych nam już bohaterów "Krzyku" na ekranie oglądamy nowych aktorów. Neve Campbell mówi: To wspaniały zespół. Na tym polegał sukces pierwszego filmu. Wszyscy świetnie się ze sobą zgraliśmy i doskonale nam się razem pracowało. Tym razem było podobnie.
Niewiele brakowało, a w obsadzie zabrakłoby Davida Arquette. Grany przez niego Dewey Riley miał zginąć w pierwszym filmie - mówi Wes Craven. - W ostatniej chwili jednak zdecydowałem się nakręcić ujęcie, które pokazywało go przy życiu. Włączyliśmy je potem do ostatecznego montażu
i tak już zostało.
Dewey nie pełni już jednak funkcji zastępcy szeryfa. Jakiś czas temu złożył odznakę, nadal jednak gotów jest stanąć w obronie Sidney. David Arquette mówi: Choć jako Dewey nie noszę już munduru, jakimś cudem nosi go teraz mój ojciec... Pewnie dlatego, że zwykle powierza mi się role stróżów prawa - mówi grający szeryfa Hartleya ojciec Davida, Lewis Arquette.
W roli uznanego za sprawcę śmierci matki Sidney Cottona Weary ponownie oglądamy Lieva Schreibera. Aktor mówi: Cotton stara się zebrać do kupy swoje życie, a to oznacza, że musi wyegzorcyzmować kilka starych duchów z Woodsboro.
Na ekran powraca także zauroczony Sidney Randy Meeks. Grający go Jamie Kennedy mówi: Sądziliście, że Sidney tym razem umówi się z Randym ? Nic z tych rzeczy. Randy nie jest już tylko maniakiem kina, studiuje w szkole filmowej i marzy mu się kariera filmowa. Naturalnie nie stracił nic ze swej inteligencji, ale widząc, że wszystko zaczyna się od nowa, nie umie opanować lęku.
Neve Campbell nie miałaby nic przeciwko temu: Sądziłam, że tym razem im się uda i będę szczęśliwa. Kocham Jamie'ego - mówi.
Aktorka nie kryła jednak radości, gdy okazało się, że rolę jej chłopaka, Dereka, zagra Jerry O'Connell: Spotkałam Jerry'ego podczas pracy nad jednym z moich pierwszych programów telewizyjnych. Był to realizowany w Toronto program zatytułowany "My Secret Identity", a ja grałam rolę określoną jako "druga dziewczyna". Jest w tym jakieś zrządzenie losu, że po latach spotykamy się grając dużo ważniejsze role - mówi.
Grana przez Neve Campbell Sidney Prescott jest w "Krzyku 2" studentką sztuki dramatycznej, dzięki czemu Wes Craven mógł osadzić część akcji filmu w kinie. Nie możemy obyć się bez teatru, który istnieje w naszej świadomości jako zjawisko niemal pierwotne. To główny temat filmu. Kina są dziś dla nas tym, czym niegdyś były teatry, są więc również w pewnym sensie zjawiskiem pierwotnym - mówi.
