Ciężkie jest życie wielebnego pastora Waltera Zacnego. Parafianie zawracają mu głowę byle głupstwem, syn jest ofiarą szkolnej przemocy, dorastająca córka zmienia chłopaków jak rękawiczki, a sfrustrowana żona rozważa porzucenie zdziwaczałego męża dla przystojnego trenera golfa (Patrick Swayze). Prawdziwą łaską opatrzności bożej staje się dla rodziny Zacnych Grace - gosposia, która widząc problemy nękające rodzinę, bynajmniej nie czeka z założonymi rękami...

Kristin Scott Thomas o Glorii Zacnej

Ten pressbook może zdradzać kluczowe elementy filmu

Aktorka zadebiutowała w kinie europejskim, a zwróciła na siebie uwagę publiczności na całym świecie rolą Fiony w Czterech weselach i pogrzebie. Na planie tego szlagieru po raz pierwszy spotkała Rowana Atkinsona, co ciekawe grającego... pastora. „Zabawny zbieg okoliczności, bardzo cieszę się, że znowu mogliśmy razem pracować” – mówi Kristin Scott Thomas.

Rola Kristin Scott Thomas jest niewątpliwie kluczowa dla filmu. Wszystko zostaje w rodzinie jest w gruncie rzeczy jej historią. „Gloria jest wiecznie podirytowana życiem rodzinnym, wszyscy możemy zrozumieć jej problemy z dziećmi. Inni potrafią jednak przejść nad tym do porządku dziennego. Nagle pojawia się Grace i wszystkie kłopoty znajdują swoje rozwiązanie”. Aktorka jako pierwsza zdecydowała się zagrać w filmie, co tłumaczy sympatią, jaką poczuła do swojej bohaterki: „Gloria nie należy do przyjemnych osób, ale mimo to widz życzy jej dobrze i chce, żeby wyszła na prostą”.

O pracy z Patrickiem Swayze, który gra jej adoratora, Kristin Scott Thomas mówi: „To było niesamowite przeżycie. Wszyscy mieliśmy go za boga w latach 80. Nagle okazuje się, że po latach potrafi zakpić sobie z tego statusu bożyszcza!”

Film Nialla Johnsona był dla aktorki kolejnym, po Ryszardzie III i Gosford Park, spotkaniem z Maggie Smith. „Zawsze traktowałam ją jako wzór aktorski – ma niebywały talent i znakomite wyczucie rytmu. Wielkie wrażenie robi na mnie także jej uroda – chcę wyglądać tak jak ona, gdy tylko „dorosnę”. Każdy nasz wspólny występ traktuję jako zaszczyt.

2005 – Wszystko zostaje w rodzinie (Keeping Mum)

2004 – Arsene Lupin

2001 – Gosford Park

2001 – Życie jako dom (Life as a House)

2000 – Ostatnie lato (Up at the Villa)

1999 – Zagubione serca (Randon Hearts)

1998 – Zaklinacz koni (The Horse Whisperer)

1996 – Mission Impossible

1996 – Angielski pacjent (The English Patient)

1994 – Cztery wesela i pogrzeb (Four Weddings and a Funeral)

1992 – Gorzkie gody (Bitter Moon)

Maggie Smith jako Grace Hawkins

Ten pressbook może zdradzać kluczowe elementy filmu

Laureatka szeregu nagród Maggie Smith żartobliwie tłumaczy, co zainteresowało ją w roli Grace Hawkins: „Pierwszy raz poproszono mnie o zagranie morderczyni i całkiem mi się to spodobało”. Pozostaje pytanie czy kiedyś sama miała ochotę kogoś pozbawić życia: „O, tak. Nawet często, ale nie podam nazwisk” - odpiera z szelmowskim uśmiechem.

Grace sprawa wrażenie osoby staroświeckiej i pragmatycznej. Kostiumolog Vicki Russell i reżyser Niall Johnson podjęli decyzję o ubraniu aktorki w długi płaszcz, który podkreśli kilka cech jej bohaterki. „Łatwo zrozumieć, że Grace pochodzi z innej epoki i ma coś do ukrycia”, podkreśla Russell.

W miarę rozwoju akcji odkrywamy kolejne mroczne sekrety z przeszłości Grace, które nie zmieniają jednak opinii Maggie Smith o jej postaci. Zapytana, czy gra raczej świętą czy grzesznicę, aktorka odpowiada: „Uważam, że bliżej jest jej do świętej. Popełniła w życiu szereg grzechów, ale sama ma na ten temat odmienne zdanie. To bardzo uprzejma, troskliwa kobieta, którą moim zdaniem wszyscy błędnie oceniają”.

Gwiazda nie kryje radości, z jaką podeszła do swoich zadań na planie: „Jeszcze nigdy nie musiałam wykazać się taką brutalnością i mieć z tego tyle przyjemności”. Różnorodność ról, których jak dotąd się podjęła, nie pozostawiają wątpliwości, że radzi sobie we wszystkich gatunkach, lecz, jak przyznaje, komedia pozostaje jej ulubionym. „Najczęściej grałam w komediach i miałam z tego największą frajdę. Ten film ma w sobie sporo z obrazów studia Ealing, które zyskiwały na wspaniałej obsadzie”.

Kariera Maggie Smith łączy zarówno występy komediowe i rewiowe jak również role dramatyczne. W 1989 roku otrzymała z rąk królowej tytuł szlachecki. Debiutowała w Oxford University Drama Society w 1952 roku, jest laureatką 2 Oscarów, a do jej najsławniejszych występów na deskach teatralnych należą „Jak wam się podoba”, „Pani Julia”, „Hedda Gabler” w The Old Vic Theatre oraz „The Way of The World” i „The Importance of Being Earnest” na West Endzie.

2005 – Wszystko zostaje w rodzinie (Keeping Mum)

2005 – Harry Potter i Czara Ognia (Harry Potter and The Goblet of Fire)

2004 – Harry Potter i więzień Azkabanu (Harry Potter and the Prisoner of Azkaban)

2004 – Lawendowe wzgórze (Ladies in Lavender)

2002 – Boskie sekrety siostrzanego stowarzyszenia Ya-Ya (The Divine Secrets of the Ya-Ya Sisterhood)

2002 – Harry Potter i Komnata Tajemnic (Harry Potter and The Chamber of Secrets)

2001 – Harry Potter i Kamień Filozoficzny (Harry Potter and the Sorcerer’s Stone)

2001 – Gosford Park

1999 – Herbatka z Mussolinim (Tea with Mussolini)

1997 – Plac Waszyngtona (Washington Square)

1996 – Zmowa pierwszych żon (The First Wives’ Club)

1993 – Tajemniczy ogród (The Secret Garden)

1992 – Misjonarz (The Missionary)

1991 – Hook

1985 – Pokój z widokiem (A Room with a View)

1982 – Zło czai się wszędzie (Evil Under The Sun)

1981 – Zmierzch Tytanów (The Clash of the Titans)

1978 – Suita kalifornijska (California Suite)

1976 – Zabity na śmierć (Murder by Death)

1972 – Podróże z moją ciotką (Travels with My Aunt)

1969 – Oh! Co za urocza wojenka (Oh! What a Lovely War)

1967 – Garniec miodu (The Honey Pot)

1964 – Zjadacz dyń (The Pumpkin Eater)

O filmie

Ten pressbook może zdradzać kluczowe elementy filmu

Pastor Walter Zacny jest tak pochłonięty sprawami swojej parafii, że nie zauważa, co zaczyna się dziać z jego rodziną. Jego piękna żona – Gloria (Kristin Scott Thomas) – flirtuje z nienasyconym instruktorem golfa, Lance’em (Patrick Swayze), córka Holly co tydzień zmienia chłopaków, a syn Petey pada ofiarą zaczepek szkolnych łobuzów.

Gloria coraz dotkliwiej czuje, że życie wymknęło się jej spod kontroli. Ma już powyżej uszu obojętnego męża, nieustannego ujadania psa sąsiada oraz wybryków dorastających dzieci. Co noc modli się o wybawienie. Ratunek przychodzi w postaci Grace (Maggie Smith) – uroczej staruszki, która z pieczołowitością i dyskrecją obejmie obowiązki pomocy domowej. Jej skuteczne metody rozwiążą szereg problemów Zacnego rodu...

Produkcja

Ten pressbook może zdradzać kluczowe elementy filmu

Pomysł nakręcenia Wszystko zostaje w rodzinie zrodził się w trakcie spotkania agenta literackiego Joela Gotlera z producentką Julią Palau, poszukującą pomysłu na oryginalną brytyjską komedię. Palau usłyszała wtedy o scenariuszu Richarda Russo, napisanym co prawda z myślą o kinie amerykańskim, ale wkrótce przystosowanym do realiów brytyjskich. Reżyser Niall Johnson przyznaje, że nazwisko autora, uznanego pisarza i twórcy scenariuszy, szybko przekonało go do lektury „Wszystko zostaje w rodzinie”. „Znalazłem w nim wszystko, co podobało mi się w jego powieściach: zabawne, ale też wzruszające postacie i elementy komediowe, które czyniły całość bardziej przystępną niż jego poprzednie dzieła” – mówi reżyser.

Po zebraniu funduszy, producenci Julia Palau i Matthew Payne rozpoczęli kompletowanie obsady. Palau wspomina: „Kristin Scott Thomas pierwsza zgłosiła swoje zainteresowanie, co nas ucieszyło, bo była naszą ulubioną kandydatką do roli Glorii. Podeszła do niej z dużą dozą humoru i wrażliwości”. Sama odtwórczyni przyznaje, że od razu spodobała jej się „modelowa, sfrustrowana żona”. „Ma na głowie męża nieudacznika i dwoje dorastających dzieci - bardzo potrzebuje zmiany” - podkreśla aktorka.

Rowan Atkinson nie był oczywistym kandydatem do roli Waltera Zacnego - zaznacza Matthew Payne. - Im więcej zastanawialiśmy się nad jego udziałem, tym bardziej przekonywaliśmy się do tego wyboru. Po ‘Jasiu Fasoli’ Atkinson szukał scenariusza, który dałby mu okazję do zmiany emploi, ale nie zależało mu na zniechęcaniu do siebie rzeszy wielbicieli Fasoli. Jego uwagi do scenariusza były jednocześnie pomocne i zabawne. Trzeba przecież pamiętać, że grał już wcześniej pastora. Podobno gdy jego najmłodszy syn dowiedział się o najnowszej roli ojca, powiedział: ‘Boże, tato, znowu!’.”

„Historia urzekła mnie połączeniem subtelności i wyraźnych akcentów komediowych - wyznaje Atkinson. - Jest w niej dużo więcej finezji niż w moich poprzednich filmach. Walter jest postacią z krwi i kości.

Pracując ze słynnym odtwórcą roli Jasia Fasoli, reżyser Niall Johnson przekonał się, że wystarczy rzut okiem na gwiazdora, aby widz wybuchał śmiechem. „Publiczność po prostu oczekuje od niego dobrej zabawy. W scenie meczu dostarczamy im tego, powierzając Walterowi funkcję bramkarza. Pastor Zacny wywołuje szereg komicznych sytuacji, ale sam nie jest bohaterem komediowym” – mówi Johnson. Matthew Payne kontynuuje myśl reżysera: „Zaryzykowaliśmy obsadzając wielu aktorów w nietypowych dla nich rolach. Historia na tym wyraźnie skorzystała, bo każdy z nich wniósł do niej dodatkowe znaczenia.”

Julia Palau od początku dążyła do obsadzenia Maggie Smith w roli Grace: „Baliśmy się jej reakcji. Nie wiedzieliśmy, czy zechce zagrać morderczynię. To zupełnie przeczy jej wizerunkowi! Maggie ma jednak wspaniałe poczucie humoru i, ku naszej radości, podjęła to wyzwanie, stając się członkiem jakże nietypowej rodziny”.

Matthew Payne dodaje, że role dziecięce były jak zwykle najtrudniejsze do obsadzenia: „Po wielu przesłuchaniach wybraliśmy Tamsin Egerton i Toby’ego Parkesa, dla którego jest to debiut fabularny. Kierowaliśmy się nie tylko talentem kandydatów, ale także ich podobieństwem do ekranowych rodziców, tak aby razem stworzyli wiarygodną rodzinę.”

W pierwotnej wersji scenariusza, napisanej przez Richarda Russo z myślą o amerykańskiej produkcji, Gloria romansowała z angielskim instruktorem aerobiku o imieniu Vance. Gdy producenci podjęli decyzję o przeniesieniu miejsca akcji do Anglii, ten aspekt historii uległ tylko niewielkiej: „Vance przerodził się w Lance’a i stał się amerykańskim instruktorem golfa” - wyjaśnia Johnson.

Pojawiający się w tej roli Patrick Swayze, po raz pierwszy miał okazję pracować w Wielkiej Brytanii. Uwagę producentów zwrócił jego występ w Donnie Darko. „Był znakomity, zagrał wbrew przyzwyczajeniom publiczności i udowodnił, że radzi sobie z najróżniejszym materiałem” - tłumaczy Palau. „Postać, którą gram, potrzebuje dużo miłości. To facet, którym rządzi krocze. Myśli tylko o kobietach i nigdy nie jest mu ich mało! Ta rola to prawdziwa perła!” - zachwyca się Swayze.

Po długich poszukiwaniach dogodnej scenerii dla „Wszystko zostaje w rodzinie”, producenci oraz scenograf Crispian Sallis wybrali Kornwalię i Wyspę Man. Sallis tłumaczy, że Cięgi Małe, w których mieszkają państwo Zacni, mają symbolizować typowe angielskie miasteczko. „Zależało nam na ukazaniu miejsca, którego widzowie jeszcze nie znali. Plan miasta musiał być oczywiście przejrzysty, każdy miał szybko zorientować się, gdzie mieszkają główni bohaterowie. Po długich poszukiwaniach trafiliśmy na St. Michael’s Penkevil, nieopodal Truro. Mieszkańcy byli silnie zaangażowani w życie parafii, a zabudowa spełniała wszystkie nasze wymogi. Drugą część zdjęć kręcono na Wyspie Man, gdzie znaleźliśmy wprost wymarzone dla tego filmu krajobrazy”.

Rowan Atkinson o Walterze Zacnym

Ten pressbook może zdradzać kluczowe elementy filmu

Największa angielska gwiazda kina i telewizji wciela się w rolę wielebnego Waltera Zacnego – przykładnego męża i ojca, który w poszukiwaniu pomysłu na wzorcowe kazanie zapomina o potrzebach swojej rodziny.

Rowan Atkinson opowiada o rodzinie Zacnych: „Początek filmu ukazuje ich w natłoku codziennych problemów. Można powiedzieć, że reprezentujemy typową rodzinę, w której mąż i żona często spierają się i w ten sposób nadwerężają swój związek”. O swoim bohaterze aktor mówi: „To rzeczywiście przyzwoity człowiek, co jest dla mnie nowością. Nigdy tak nie określiłbym Jasia Fasoli – daleko mu do uprzejmości czy poczciwości! To przede wszystkim dziecko, uwięzione w ciele dorosłego. Kieruje nim egoizm i mściwość 9-letniego chłopca. Bohater ‘Czarnej Żmii’ też nie należał do przyjemniaczków, ale on przynajmniej nie stronił od wynajdywania sposobów, aby wyrazić swój negatywny stosunek do świata. Walter Zacny jest w porównaniu z nimi w istocie...zacny”.

„Długo czekałem na taką rolę - dodaje Atkinson. - Dzięki niej mogłem się wiele nauczyć. Praca z Kristin Scott Thomas i Maggie Smith stała się okazją do podglądania tzw. ‘prawdziwych aktorów’, faktycznie znających swój fach i tradycję, o którą ja zaledwie się otarłem w trakcie kariery. Najciekawsze jest jednak to, że to poważna rola. Ma silne akcenty komediowe, ale liczę na to, że bohater będzie postrzegany jako człowiek zmagający się z ważnymi problemami. Mam nadzieję, że widzów do kin przyciągną właśnie jego wyjątkowe relacje z żoną i dziećmi.

Na pytanie, czy utożsamiał się ze swoją postacią, Atkinson odpowiada: „Na pewno jest mi bliższy niż którykolwiek z dotychczas granych bohaterów. Stara się być uprzejmy, ale często pada ofiarą niefortunnych okoliczności! Łatwo jest mi się z tym identyfikować, bo sam próbuję tak żyć i często słono za to płacę - dodaje gwiazdor z uśmiechem. - Moim zadaniem było odnalezienie w sobie łagodnego, dobrotliwego człowieka. Jak wiele jest z niego we mnie – proszę sprawdzić w kinie!”

2005 – Wszystko zostaje w rodzinie (Keeping Mum)

2003 – Johnny English

2002 – To właśnie miłość (Love Actually)

2002 – Scooby Doo

2001 – Wyścig szczurów (Rat Race)

2000 – Maybe Baby

1997 – Jaś Fasola: Nadciąga totalny kataklizm (Bean – The Ultimate Disaster Movie)

1994 – Cztery wesela i pogrzeb (Four Weddings and a Funeral)

1983 – Czarna żmija (The Black Adder, TV)

Toby Parkes jako Petey Zacny

Podobnie jak w przypadku Tasmin Egerton, Wszystko zostaje w rodzinie jest dla Toby’ego Parkesa debiutem fabularnym. Młodych aktorów łączy również zachwyt, z jakim podchodzą do gry Rowana Atkinsona. „Uwielbiam serial Czarna Żmija, a moim ulubionym filmem jest Johnny English - zapewnia Parkes. Nie mogłem doczekać się spotkania z Rowanem Atkinsonem, nie wspominając nawet o wspólnej grze. Na jego widok poczułem zdenerwowanie, ale on szybko podszedł do mnie i przywitał się. To było spełnienie marzeń „

Z kolei mama Toby’ego wyczekiwała spotkania z Patrickiem Swayze, którego największych przebojów jej syn nawet nie zna! „Wszyscy w mojej rodzinie nabijali się ze mnie, a ja naprawdę w ogóle go nie znałem. Na wieść, że otrzymałem tę rolę, mama błyskawicznie przewertowała domową wideotekę, żeby pokazać mi, czemu była tak podekscytowana. Teraz w pełni ją rozumiem”. Podobnych wątpliwości nie miał Parkes w przypadku odtwórczyni roli Grace. „Maggie Smith znałem naturalnie z filmów o Harrym Potterze” - dodaje chłopiec.

Parkes zapewnia, że nie miał trudności z zagraniem najmłodszego członka rodziny Zacnych. „W moim domu na przemian panuje powaga i szaleństwo, więc będąc Zacnym miałem wrażenie, że jestem częścią zwyczajnej rodziny. Występ u boku aktorskich legend był niesamowitym doświadczeniem” - podsumowuje Parkes.

Toby Parkes jest adeptem Jackie Palmer Stage School, a do jego dotychczasowych osiągnięć należą występy w serialach stacji BBC „Pogotowie”, „Kerching” i „Good to Be Bad” jak również w sztuce „Zimowa opowieść”, wystawianej w the Royal National Theatre.

Więcej informacji

Proszę czekać…