Centralną postacią tego fresku o dekadenckim rozpadzie imperium rosyjskiego jest legendarny Grigorij Rasputin – symbol zła, wszechwładzy i wyuzdania. Akcja toczy się na dworze cara Mikołaja II na początku XX wieku. Rasputin potraktowany został tu jako jednostka o niezrealizowanej indywidualności, osamotniona, wyrastająca ponad przeciętność. Tłem indywidualnych konfliktów jest historiozoficzna refleksja nad nadchodzącym upadkiem systemu władzy.