Mai Zetterling prezentuje film z gatunku biograficznego. W obrazach pełnych plastycznej inwencji i nasyconych erotyzmem opowiada historię Agnes von Krusenstjerna, pisarki z początku XX wieku. Agnes pisała o miłości... Nie zważając na opinie krytyków, pragnęła być wierna sobie i nie kryć prawdy. Po kobiecie pochodzącej z arystokratycznej rodziny można było spodziewać się wysublimowanego i romantycznego stylu literackiego. Jej psychika była jednak innej konstrukcji, skażona ekshibicjonizmem, pchającym ją do ujawnienia żądzy zmysłowej, nie wolnej od deiacji. Mówiono o niej, że pisała jak ulicznica. Ona sama broniła się słowami: „Piszę o kobiecie żyjącej w świecie mężczyzn, w społeczeństwie hipokrytów”. Nazywano ją „kapłanką romantycznej miłości i królową nieprzyzwoitości”. W życiu prywatnym była marzycielką, tęskniącą za kimś, kto uwolniłby ją od ciężaru codziennych zmagań z losem. Taką postacią okazał się David Sprengel, tłumacz dzieł Rousseau, znany jedynie w kręgach literackich. Ten intelektualista, o reputacji sadysty, uważany był za złego ducha Agnes lub przeciwnie mówiono, iż to on inspirował ją do otwartości w traktowaniu erotyki. On też ma być autorem fragmentów jej książek, szczególnie wątków politycznych i społecznych oraz drastycznych scen miłosnych.