Najlepsze filmy 2016 roku (lista aktualizowana) 11
Przedstawiamy Wam listę najlepszych filmów 2016 roku. Na początku każdego miesiąca zaprezentujemy Wam zestawienie najlepszych produkcji, które można było zobaczyć w polskich kinach. Lista będzie aktualizowana na bieżąco, dzięki czemu dostaniemy zestawienie filmów, które zdaniem redakcji FDB były najlepsze w obecnym roku. Zapraszamy do zapoznania się z naszymi wyborami, komentowania i dzielenia się swoimi propozycjami.
Strona 1 z 12
ZOBACZ RÓWNIEŻ
NAJLEPSZE POLSKIE FILMY 2016 ROKU
NAJLEPSZE SERIALE 2016 ROKU
RANKING FILMÓW NALEŻĄCYCH DO MCU
NAJLEPSZE FILMY ROKU 2016 WG MIESIĘCY
STYCZEŃ – LUTY – MARZEC – KWIECIEŃ – MAJ – CZERWIEC – LIPIEC – SIERPIEŃ – WRZESIEŃ – PAŹDZIERNIK –
LISTOPAD -
GRUDZIEŃ
NAJLEPSZE FILMY – STYCZEŃ
SYN SZAWŁA
László Nemes przeprowadza widzów przez wszystkie kręgi piekła. Wędruje z kamerą utkwioną tuż za plecami bohatera, nie odwraca jej w najstraszniejszych momentach. Jego obraz przypomina ożywione fotografie z tamtych czasów: kwadratowe, lekko zamglone i niewyraźne. Takie, które o wiele bardziej działają emocjonalnym niedopowiedzeniem niż czystością kadru.
BIG SHORT
Filmów o ostatnim wielkim amerykańskim kryzysie ekonomicznym lub/i jego konsekwencjach powstało już bardzo dużo. Większość z pozycji, które oglądałem to filmy co najmniej dobre, wśród których mogę wymienić niewątpliwie W chmurach, W firmie czy Chciwość. Po Big Short spodziewałem się więc wiele, ale to co dostałem przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Gdybym miał układać taki ranking produkcji podejmujących temat finansowej zapaści w USA, najnowszy film Adama McKaya znalazłby się bardzo wysoko. Możliwe, że piastowałby nawet pierwsze miejsce. Big Short, pomijając omawiany temat, borni się jako film o ludzkiej chciwości, słabościach, między uniwersalnym wyborem między złem a dobrem, które współcześnie nie do końca tak łatwo jest rozróżnić.
MOJA MIŁOŚĆ
Banalna wręcz historia: czarujący mężczyzna, wielka namiętność i ciągła nadzieja. Bo nie jest to książę z bajki, Georgio nie narzeka na zainteresowanie ze strony kobiet i bynajmniej go nie unika. Jednak Maïwenn nie dokonuje żadnych ocen, stara się przedstawić obydwie postaci względnie neutralnie. A przede wszystkim pokazuje samą miłość bohaterów, kompletnie obojętną na jakikolwiek rozsądek.
NIENAWISTNA ÓSEMKA
Quentin Tarantino prezentuje męski świat Dzikiego Zachodu, ale wciąż pozostaje wierny uwielbieniu dla kobiecej siły. Fenomenalna obsada (fantastyczny Samuel L. Jakcson) daje przestrzeń dla każdej z postaci, a Daisy Domergue (Jennifer Jason Leigh) jest urocza w swojej morderczej potworności. Nienawistna ósemka to film kontrastów, zderzenie poglądów oraz historyczne rozprawianie się z wojną secesyjną zatopione w krwawej jatce.
ANOMALISA
Charlie Kaufman i Duke Johnson oferują wciągającą opowieść daleką od schematu. Animacja tylko potęguje pojawiające się pytania, dzięki czemu granice pomiędzy prawdą a ułudą stają się płynne i lekko zarysowane. Anomalisa pełna jest niebanalnego humoru, który na szczęście nie jest tylko marketingowym produktem, ale nośnikiem prawdy o ludziach, ich lękach, a także o niespełnionych marzeniach. To film perełka, który w prostej formie niesie wiele znaczeń.
ZJAWA
Reżyser zatapia się w złowrogi, męski świat zdrady, zemsty i walki o przetrwanie w zimowej aurze lasów Ameryki. Nie daje się zamknąć w schemacie jednego tematu czy motywu odtwarzanego w różnych wariantach, lecz wypuszcza się na ziemię nieznaną.
CREED: NARODZINY LEGENDY
Nie trzeba być fanem boksu, czy w ogóle sportu, żeby dobrze się bawić na filmie. Wspomniane już poczucie humoru, lecz również swobodne poruszanie trudnych kwestii sprawiają, że jest to historia, do której z łatwością można się odnieść. Bo Creed to przede wszystkim historia o dążeniu do życia według własnego scenariusza, niezależnie od niepowodzeń i przeciwności losu. Jako motywacja do realizacji noworocznych postanowień.
MOJE CÓRKI, KROWY
Moje córki krowy nie są kolejną produkcją, gdzie mrok i katatonia depresyjnie wbijają w fotel. Reżyserka unika schematycznego pokazywania umierania, w ktorym dominuje brud i rozpacz. Pod powłoką dystansu przemyca ogromny lęk przed utratą znanego nam świata zbudowanego na fundamentach rodzicielskiej miłości i wsparcia. To osobista filmowa wypowiedź, obnażanie własnych lęków i tajemnic niesie w sobie ogrom wzruszeń i śmiechu.
Zobacz również w katalogu: filmy z 2015 roku oraz filmy z 2016 roku
Pogadajcie z Grzegorzem, by przy tych filmach był jakiś znaczek "Redakcja poleca" czy coś :)