Genialny polski serial. Wszystkie siedem odcinków jest na wagę złota. Celowo się nie będę rozpisywał nad tym dziełem sztuki, gdyż każdy powinien się z nim szczerze zapoznać. A przynajmniej marzy mi się, żeby tak było. Aktorstwo, muzyka, scenografia, plenery i kostiumy - te wymienione wcześniej przeze mnie rzeczy tworzą mieszankę wybuchową. Czego tutaj nie ma: miłość, śmierć, kłopoty materialne, nietrwałość, podróże, życie w zgodzie z naturą. Anna Nehrebecka stała się wręcz Marynią Połaniecką, a Andrzej May panem Stachem. Pozostali aktorzy, tacy jak Jan Englert, Andrzej Seweryn, Bronisław Pawlik, Teresa Lipowska, Czesław Wołłejko lub chociażby Leonard Pietraszak też zagrali rewelacyjnie i nie mam wcale pojęcia, skąd się wzięły niskie oceny ich gry aktorskiej na Filmwebie. Może to dlatego, że nastolatkowie się dobrali do tej strony internetowej i dostrzegli zamiast epickości i monumentalności, nudziarstwo i pozorny brak jakiejkolwiek akcji. Ale nie o to w serialach chodzi. Napiszę tylko jeszcze raz: serdecznie polecam. 10/10

Aktorsko, fabularnie i muzycznie bardzo słabo. Z jedynką nie ma żadnego porównania. Dobrze, że Michelle Pfeiffer odbiła się od takich kiepskich filmów i poszła w dobra stronę.

Bardzo dobra komedia, która szczerze pisząc nigdy mi się nie znudzi. Kopalnia tekstów i przezabawnych sytuacji!

"Co byś zrobił, gdybyś przez całe życie czuł, że nie ma znaczenia, co myślisz?" - Przygnębiająca opowieść o kobietach traktowanych gorzej niż zwierzęta. Walka o prawo do nauki, walka o prawo do bezpieczeństwa i walka o prawo do bycia niegwałconą. Walka o samą siebie, bo życie ma się tylko jedno. Mara, Foy i Buckley przykuwają uwagę, z kolei McDormand wyjątkowo nijaka i bezbarwna. Rola Judith Ivey w klimacie tego, co pokazała w "Adwokacie diabła". Jest też promyk nadziei na końcu - "Twoja historia będzie inna niż nasza..."