Salo, czyli 120 dni sodomy

Hm – Co by tu powiedzieć, napewno film ciekawy, temat bardzo interesujący zwłaszcza, że tematyka homosexualizmu jest często pomijana w filmach gdyż głównie uwaga skupiana jest na ewentualnym nadużyciom fizycznym wobec kobiet. Jest to film z lat 70-tych kiedy to powstało wiele moich ulubionych filmów, tej produkcji jednak nie zalicze do moich ulubionych nie dlatego,że jest wyjątkowo hard core`owa otóż nie, myślę, że żyjemy w takich czasach kiedy nie robi to aż takiego wrażenia (przynajmniej na mnie). Chodzi o to, że jak najbardziej, doceniam walory artystyczne filmu ale nie zporuszył mnie tak jak się spodziewałam. Myślę, że podświadomie jestem trochę rozczarowana, że nie był tak "mocny" jaki wydawało mi się, że będzie. Dobrze, że ktoś mimo wszystko wpadł na taki pomysł gdyż jest bardzo oryginalny. Najbardziej podobała mi się postać biskupa ( Giorgio Cataldi ), chyba najbardziej z jego fizjonomi można było odczytać szaleństwo i nieprzewidywalność. Muzyka Ennio Morricone, motyw muzyki klasycznej jest jak najbardziej spoko.

Film ten raczej zaliczam do "ciekawostek" ze względu na temat, oprawę itd. Nie jest to (w moim przypadku ) film, o którym jeszcze długo się myśli po obejrzeniu, nie, pojawiła się tylko taka myśl "Ciekawe jak ja bym się zachowała?" Na szczęście nie musiałam doświadczać takich lub podobnych rzeczy i obym nie musiała bo mówiąc szczerze słabo to widze :). To byłoby na tyle, aha z tego co wiem to duża liczba osób traktuje ten film w kategoriach horroru, no mi trudno jest określić jaki to gatunek filmowy, nawet nie będę próbowała bo to za trudne zadanie (jak dla mnie). Ogólnie to polecam jak już wcześniej wspomniałam jako "ciekawostkę".

Coś starsznego!!!

Marzy mi się zobaczyć pełną nieocenzurowaną wersję z szczurem zaszywanym w pochwie i jedzeniem ludzkich genitaliów.Wtedy ten film byłby arcydziełem.

Może jestem dziwna ale film mi sie ten bardzo podobał

Czymże może być film o konsumpcji fekaliów ?