Berlin, lato po kapitulacji Niemiec, rodzina Köhlerów zmuszona jest dzielić zbyt małe mieszkanie z czterema innymi lokatorami. Mieszka tu chory wdowiec pan Köhler z trójką dzieci. Jego córka Eva w dzień opiekuje się domem, a nocami bywa w barach. Pierwszy syn, Karl-Heinz, były żołnierz Wehrmachtu, ukrywa się w mieszkaniu, bojąc się pójść do więzienia. Najmłodszy, dwunastoletni Edmund, mierzy się z trudną rzeczywistością życia. Stara się pomóc swojej rodzinie przetrwać. Po otruciu ojca, za namową swojego byłego nazistowskiego nauczyciela, rzuca się ze szczytu budynku.