Doktor Strangelove, lub jak przestałem się martwić i pokochałem bombę 1964

Najlepsza satyra na wojnę totalną jaką widziałem. Absurd goni absurd. Role Sellersa i Scotta niesamowite. Daję 10, bo to film kompletny

dawno nie widziałem tak świetnej satyry 8/10 a gra aktorska majstersztyk

Peter Sellers – i wszystko jasne. Najlepsza jego rola na wielkim ekranie, a samą końcówką z Mein Fuhrer mnie totalnie zmiażdżył. Temat aktualny po wszystkie czasy – ludzie od zawsze dogryzają drugiemu człowiekowi i nie zanosi się, by w tej kwestii cokolwiek się zmieniło. George C. Scott również wypadł wspaniale. Stanleya Kubricka stawiam za wzór reżysera filmowego. Człowiek zawsze był w jego centrum zainteresowania – kino po jego śmierci stało się zdecydowanie smutniejszym miejscem.

N, powtórka. Za pierwszym razem to chyba było zbyt inteligentne poczucie humoru dla mnie, bo wtedy śmiałem się o wiele rzadziej niż tym razem. Wspaniała komedia

"Mein Führer! I can walk!" – Nie ma słów by opisać tą genialną komedię. Ani trochę się nie zestarzała, nawet jest jeszcze bardziej aktualny dzisiaj wobec tych wszystkich międzynarodowych konfliktów i zagrożenia bronią masowego rażenia. Wciąż śmieszy, intryguje co i przeraża swoim absurdem. I po raz kolejny Kubrick udowadnia, że żaden gatunek nie jest mu obcy. Znakomite role Scotta i Sellersa i ostatnia sekwencja z wybuchającymi bombami przy utworze "We’ll Meet Again" to absolutny majestrzyk. Nie potrafię wskazać jakiś słabszych stron filmu, ani doszukać się jakiś błędów czy niedociągnięć.