Nauczyciele z charyzmą
Starannie dobrano odtwórców ról nauczycieli, pozyskując grupę doświadczonych i wszechstronnych aktorów. Do wcielenia się w postać kierującej szkołą Angeli Simms namówiono Debbie Allen, która w filmie Parkera zagrała charyzmatyczną nauczycielkę tańca Lydię Grant, a potem powtórzyła tę rolę w telewizyjnym serialu. Chociaż postać nazywa się inaczej, aktorka uważa, że jest to nowe wcielenie jej dawnej bohaterki. "Powiedziałam do jednego z producentów: nazywajcie mnie jak chcecie. Dla mnie i dla wielu widzów Angela to po prostu Lydia, która wyszła za mąż i sprawuje inną funkcję". Aktorka podkreślała zbieżność tej roli z jej życiowymi doświadczeniami. "Prowadzę przecież Debbie Allen Dance Academy i naprawdę wiem, co to znaczy odpowiedzialność i obowiązki... Szczególna odpowiedzialność za losy młodych ludzi. Trzeba mieć swoistą mapę, plan gry dla każdego dzieciaka, który przychodzi się do mnie uczyć. W kilku scenach Simms wyjaśnia studentom, że są rzeczy, które muszą bezbłędnie wykonać, inaczej dalsza nauka nic nie przyniesie".
Charles S. Dutton, zaangażowany do roli nauczyciela gry aktorskiej Alvina Dowda, sam także uczy w uczelni artystycznej w Baltimore. Jego wychowankami byli chociażby Jada Pinkett Smith oraz słynny raper i aktor, zmarły tragicznie Tupac Shakur. "Wzorowałem się na własnych nauczycielach" – opowiadał aktor. "Dali mi wiele szorstkiego uczucia, nauczyli intensywności i dyscypliny. Myślę, że Dowd chce wskazać swoim uczniom drogę, ale nie jak zostać zawodowym zabawiaczem, częścią showbiznesu, lecz traktującym poważnie swe rzemiosło artystą. To ważna różnica. Zabawiacz może zrobić wszystko, za co mu zapłacą, artysta – tylko to, co uzna za znaczące, co ma jakąś wartość dla naszej cywilizacji, a nie jest tylko czystą rozrywką. Dutton gorąco wierzy, że sztuka to doświadczenie zmieniające życie, siła niezależna od jakże ulotnej „sławy”. "Kiedy zdecydowałem się na karierę aktorską, wiedziałem, że urodziłem się, by to robić" – tłumaczył. "Esencja tego zawodu to poszukiwanie siebie, swego człowieczeństwa". Młody reżyser Fame”, będąc pod wrażeniem swych rozmów z Duttonem na temat granej przez aktora postaci oraz sztuki i życia, część z tych dialogów zdecydował się wykorzystać w scenie dyskusji Dowda ze studentami.
Kelsey Grammer zagrał Martina Cranstona, jednego z nauczycieli muzyki. Aktor ten ma na koncie wybitne role teatralne w „Makbecie”, „My Fair Lady” czy „Otellu”, a także aż szesnaście nominacji do prestiżowej nagrody Emmy oraz osiem do Złotego Globu. Jego doświadczenia z edukacją artystyczną nie były tak pozytywne jak Duttona. Opuścił słynną szkołę Julliard, gdzie studiował aktorstwo. "Było tam kilku bardzo trudnych nauczycieli i panowała atmosfera jak w konserwatorium. Czynili wszystko, by ciężko było przetrwać, wychodząc z założenia, że jeśli ci się to uda, będzie ci łatwiej w realnym świecie. Cóż, ja nie przetrwałem, ale chyba sobie jakoś poradziłem. Tak, przyznaję, wyrzucili mnie, ale to była dla mnie wielka sprawa. Kochałem ich i w sumie okazało się, że uczynili mi przysługę" – wspominał aktor. "Mój bohater, Cranston, to bardzo trudny facet. Jest jak pionowa ściana, na którą musisz się wspiąć, bo zagradza ci drogę. Mieć taką ścianę to ważne dla młodych ludzi. Hartuje ich to. On nie pozwoli się nikomu prześlizgnąć. Ten zawód to kombinacja talentu, zaangażowania i szczęścia. Tak więc, jeśli zdobędziesz narzędzia, żeby pokonać ścianę, potem pewnie będzie ci łatwiej".
Megan Mullally zagrała instruktorkę śpiewu Fran Rowan. Mullally zasłynęła rolą w serialu Will i Grace, za którą zdobyła dwukrotnie nagrodę Emmy; występowała z sukcesem na Broadwayu w musicalu „Grease” (1994), a ostatnio gra w scenicznej wersji „Młodego Frankensteina”. Odnosi też sukcesy jako piosenkarka. W Fame miała okazję zaprezentować swe talenty wokalne w scenie z karaoke oraz podczas brawurowego wykonania standardu Rodgersa i Harta „You Took Advantage of Me”. "Pamiętam doskonale oryginalny film. Chodziłam wtedy do koledżu i zrobił nie tylko na mnie, ale i na wielu moich rówieśnikach wielkie wrażenie. Występowali tam – i to jak! – ludzie w naszym wieku. Jestem przede wszystkim związana z teatrem muzycznym, więc bardzo chciałam zaśpiewać. I udało się!" To aktorka zasugerowała, by użyć wspomnianego standardu, a reżyser i producenci przystali na to. Wykonywała go już przedtem wielokrotnie na scenie i jej doświadczenie wskazywało jej, że ta piosenka może być naprawdę porywająca. Stało się tak i tym razem.
Bebe Neuwirth to przede wszystkim doświadczona aktorka musicalowa. Grała Roxie Hart w broadwayowskiej inscenizacji słynnego „Chicago”, zdobyła też wiele nagród (m.in. Tony i Drama Desk Award) za rolę Velmy w tej samej sztuce. Nagrodą Tony nagrodzono ją także za występ w „Słodkiej Charity”, odnosiła także sukcesy w takich przedstawieniach, jak „Fosse”, „Damn Yankees”, „Little Me” czy „A Chorus Line”. Jest doskonałą tancerką – dlatego też powierzono jej rolę nauczycielki tańca Lynn Kraft. Aktorka tak mówiła o związkach tej roli z jej osobistymi doświadczeniami zawodowymi: "Podstawy mojego szkolenia tanecznego dał mi balet. To wielka szkoła pracy i dyscypliny, musisz – dosłownie – wiedzieć, gdzie stoisz i gdzie inni stoją, przewidywać każdy swój i ich ruch. Bo musisz pamiętać, by nie spowodować kontuzji ani swojej, ani tym bardziej innych tancerzy. To uczy wyczucia przestrzeni, a w końcu daje swobodę panowania nad swoim ciałem. Kraft była bardzo mocno związana z baletem, dlatego to właśnie ona daje etyczne wskazówki swym studentom. Jestem przekonana, że bardzo się o nich troszczy, bo doskonale wie, jak trudne jest życie zawodowca. Widziała już bardzo wiele dzieciaków – jedne znalazły swą drogę, inne odpadły z wyścigu. Szybko zdobywa też wiedzę, na co kogo stać, potrafi zmobilizować swych uczniów do wielkiego wysiłku".
