Poszukiwanie sympatycznego super-złoczyńcy, niespełnionego superbohatera, odważnej reporterki, kamerzysty-ofermy i wiernego asystenta
Film „Megamocny” bawi się prowokacyjną ideą, że dobro i zło nie mogą istnieć bez siebie. „Związek między Megamocnym i Metro Manem oparty jest na symbiozie”, wyjaśnia Catherine Yuh Rader. „Megamocny wierzy, że istnieje między nimi wzajemny szacunek, a dobro i zło są integralne w stosunku do siebie. Megaumysł uważa Metro Mana za swojego największego przeciwnika mimo tego, że za każdym razem z nim przegrywa.”
Odesłany na Ziemię z planety, która właśnie ma zostać wchłonięta przez czarną dziurę, Megamocny przypadkowo ląduje w więzieniu w Metro City i dorasta wśród najpodlejszych z podłych. Staje się przestępcą tylko dlatego, iż wierzy, że to kwestia przeznaczenia. Upłynie dużo czasu zanim zda sobie sprawę z korzyści bycia bohaterem... i z tego, że przeznaczenie porusza się bardzo krętymi ścieżkami.
Jedną z najważniejszych cech głównego bohatera jest to, aby był lubiany – nieważne, zły czy dobry, widzowie muszą się do niego odnieść. Fakt, że Megamocny to niebieski geniusz zła wychowany w więzieniu nie czynił tego łatwiejszym. Tak mówi o tym producent Denise Nolan Cascino, „Obarczyliśmy go byciem złoczyńcą, ale wiemy, że w sercu nie jest zabójcą. Ma tak naprawdę dosyć sztywny kod moralny”.
Aby nadać postaci Megamocnego odpowiedni ton i odnaleźć w przestępcy sympatyczne cechy, filmowcy zwrócili się do komediowego geniusza Willa Ferrella. „Megamocny stara się ze wszystkich siły być twardy i zły i naprawdę chce być traktowany serio. Ale ostatecznie nikt się go nie boi. Może dlatego, że jest niebieski, a to nie jest jakiś bardzo przerażający kolor,” mówi aktor.
Pochodzenie Metro Mana (Brad Pitt) jest podobne do Megamocnego. Jego planeta podzieliła ten sam smutny los, a rodzice wysłali go w kapsule ratunkowej na Ziemię. Jednak Metro Man nie wylądował w więzieniu, ale wygodnym domu klasy średniej. Był uprzywilejowany i wiedział o tym, a jego nadprzyrodzone moce ujawniły się dosyć wcześnie. Dzięki odrobinie szczęścia i naturalnym zdolnościom, jego życie było proste, a wszyscy go kochali.
Po przypadkowym pokonaniu Metro Mana, Magamocny pogrąża się w smutku. Całe życie spędził na fizycznych i intelektualnych potyczkach ze swoim nemezis, a teraz gra dobiegła końca. „Pod maską maniakalnego śmiechu i teatralnych gestów złoczyńcy, Megamocny jest rozczulająco naiwny i wrażliwy,” wyjaśnia jeden z producentów.
Metro Man, z drugiej strony, czuje, że jego życie rozpoczyna się na nowo. Wie, że mieszkańcy Metro City postrzegają go jako coś oczywistego – po co się martwić, jeśli w pobliżu jest Metro Man. „Podobnie jak Megamocny został zdefiniowany jako 'ten zły', Metro Man jest 'dobrym chłopcem'”, wyjaśnia reżyser. „A może on wcale nie chciał być bohaterem, który musi chronić miasto? Chciał robić coś zupełnie innego. I w naszym filmie dostrzega sposób na podążanie za swoją prawdziwą naturą.”
Nie wszyscy złoczyńcy mają serca z kamienia. Mogą także odczuwać miłość. Serce Megamocnego podbiła Roxanne Ritchi, bystra i piękna reporterka będąca zawsze w centrum wydarzeń. Gorliwa dziennikarka z ostrym językiem zostaje zakładniczką podczas niemal każdej próby zawładnięcia miastem przez Megamocnego. Chociaż zawsze ratuje ją Metro Man, często jego pomoc wcale nie jest konieczna. „Nasza młoda dama jest silniejsza od każdego w naszym filmie i potrafi się sobą zająć,” mówi McGrath. „Jest dowcipna i sarkastyczna, a głosu użycza jej Tina Fey.”
Megamocny nie jest jedyną osobą oczarowaną piękną Roxanne Ritchi. Niepozbierany operator kamery, Hal Stewart już od dawna jest w niej zadurzony. Tak mówi o tym reżyser, „Ponieważ razem pracują, ogląda ją przez obiektyw kamery. Jak głoszą plotki, Roxanne jest w związku z Metro Manem, a to Hal chce być tym facetem”.
Podczas niefortunnej próby stworzenia nowego superbohatera, Megamocny daje Halowi moc (przekształcając go w Tightena), okazuje się jednak, że operator nie ma szlachetnych intencji. „W wyniku pewnych zdarzeń, Hal otrzymuje swoją szansę i sądzi, że z super-mocą, w końcu zdobędzie ukochaną,” mówi McGrath. „Roxanne odrzuca go, co sprawia, że Hal wkracza na mroczną ścieżkę zemsty”.
Młody aktor komediowy Jonah Hill użycza głosu Halowi: „Nie uważam, że Hal to zły facet. Kieruje się emocjami – codziennie widuje Roxanne i być może błędnie interpretuje któryś z jej gestów czy komentarzy. Jego uczucie jest niezachwiane.”
Każdy złoczyńca jest na tyle skuteczny na ile ma dobrego asystenta. Megamocny nie mógłby wymarzyć sobie bardziej zaufanego współpracownika niż Minion. Wyznaczony przez rodziców Megamocnego do opieki nad dzieckiem, Minion jest ze swoim panem od samego początku. Filmowcy widzą tę relację, jako wybiegającą dużo dalej poza stosunki między panem a sługą. „Znają się od dziecka i jest to jeden z najtrwalszych związków w filmie,” mówi reżyser. „Megamocny jest marzycielem, a Minion stoi twardo na ziemi.”
Bywają dni, kiedy nawet najbardziej nikczemny geniusz potrzebuje pomocnej ręki. Minion to osobisty asystent, który jest także sercem filmu; lojalnym głosem rozsądku, który ostatecznie musi ratować Megamocnego przed nim samym.
„W naszym filmie chodzi głównie o relacje między Megamocnym, Roxanne, Metro Manem i Halem”, wyjaśnia reżyser Tom McGrath. „Mamy tutaj do czynienia z czymś na kształt miłosnego czworokąta. Właśnie to jest takie interesujące – dynamika postaci i związki, które powstają lub rozpadają się. Historia opowiedziana w filmie „Megamocny” to opowieść o odkupieniu. Nie ważne, co przyniesie życie, nigdy nie jest za późno na odpowiednie wybory. Megamocny podąża za swoją prawdziwą naturą i staje się superbohaterem Metro City. Takim, którego miasto tak naprawdę nigdy nie miało.”
