Pressboki

Charles i Erik

Charles to bystry absolwent genetyki na Oxfordzie i najpotężniejszy telepata na świecie. Erik to chłopak, który w tragicznych okolicznościach odkrywa, że potrafi manipulować polami magnetycznymi. Przed filmowcami było trudne zadanie – musieli zaangażować aktorów, którzy świetnie sprawdzą się w rolach, które grali do tej pory Patrick Stewart i Ian McKellen. James McAvoy, który ma na swoim koncie role w tak zróżnicowanych filmach jak Pokuta, Ostatni król Szkocji, Opowieści z Narni: Lew, czarownica i stara szafa czy Wanted : Ścigani, wcielił się w Charlesa. Potraktował rolę jako wyzwanie, ponieważ jego bohater różni się od pewnego siebie Profesora X, którego znamy z poprzednich części serii. „Starszy Charles to altruista pragnący uratować świat. Jako młody chłopak był charakterny, trochę egoistyczny i zagubiony. Film pokazuje jak odnalazł samego siebie i stał się Profesorem X. Najbardziej zaintrygowała mnie właśnie ta przemiana. Matthew od razu powiedział, że ja i Michael [Fassbender] mamy zagrać postaci, a nie Patricka Stewarta i Iana McKellena.” – mówi aktor. „James idealnie pasował do tej roli. Profesor X to spokojny człowiek, prawie jak buddyjski mistrz. Kiedyś jednak był młody i bardziej wyluzowany. Dumny, pragnący sukcesu. James doskonale to uchwycił.” – mówi Vaughn, a Jane Goldman dodaje : „Kluczowe było pokazanie zagubienia i odnajdywania siebie. James rozumiał swojego bohatera i intuicyjnie wiedział co robić.” Kiedy poznajemy Charlesa, mutanty żyją w ukryciu. Tak naprawdę, Charles w ogóle nie ma pewności czy on i Raven, przyjaciółka sprzed lat, nie są jedynymi posiadającymi nadprzyrodzone moce. „Potrafi czytać w myślach. Ma nadzieję, że są inni o niezwykłych mocach, ale nie od razu bierze na siebie dowodzenie mutantami i misję przekonania do siebie ludzi.” – tłumaczy McAvoy. Charles przeżywa objawienie, kiedy dzięki swojej mocy nawiązuje kontakt z innymi mutantami. Dokonuje tego dzięki technologii znanej wszystkim fanom serii : systemowi Cerebro. To urządzenie umożliwiające namierzanie mutantów. We wcześniejszych częściach filmu oglądaliśmy rozbudowany, nowoczesny system, a w tej zobaczymy prototyp stworzony w latach 60 XX wieku. Scenograf Chris Seagers tłumaczy, że to prosta technologia nawiązująca dizajnem do okresu, w którym rozgrywa się akcja. „Dzięki Cerebro Charles uświadamia sobie, że na świecie żyją tysiące, a może nawet miliony mutantów. Doznaje objawienie i podejmuje się misji odnalezienia ich i udzielenia im pomocy.” – mówi McAvoy. Czasie narastającego konfliktu między Stanami Zjednoczonymi, a Związkiem Radzieckim, Charles poznaje Erika Lehnshera – mutanta o trudnej przeszłości, z którym będzie kiedyś prowadził wojnę. Póki co są przyjaciółmi. „Ta znajomość jest dla nich jak odnalezienie bratniej duszy. Żaden z nich nie znał wcześniej kogoś równego sobie, kto rozumie przez co przechodzą. Charles jest zafascynowany potencjałem Erika.” - dodaje aktor. Charles to jedyna osoba, przed którą otworzył się Erik. „Łączy ich silna więź. Darzą się przyjaźnią i szacunkiem, mimo że od początku mają inne poglądy. Erik jest zamknięty w sobie, ostrożny, nieufny. Przyjaźń z Charlesem to najbliższa relacja w jego życiu. Zależało nam, żeby pokazać, kiedy i dlaczego przyjaźń zamienia się w walkę. Kiedy drogi Erika i Charlesa się rozchodzą jasne jest, że gdyby połączyli siły, świat stałby się lepszy.” – mówi Michael Fassbender, odtwórca roli Erika. Erik waha się czy przyłączyć się do Charlesa. Nie uważa, żeby ludzie zasługiwali na to, żeby ich ocalić. „Jego zdaniem cel uświęca środki. Nie szanuje ludzi i uważa, że mutanty to wyższa rasa.” – dodaje aktor. Poglądy Erika mają źródło w dzieciństwie. Było zupełnie inne od dzieciństwa Charlesa. Erik był sierotą, przeżył piekło. W filmie odtworzono scenę z pierwszej części serii rozgrywającą się w latach 40 XX wieku, w Oświęcimiu. Kiedy naziści rozdzielają Erika z rodzicami, chłopiec używa swoich mocy, żeby wygiąć bramy do obozu zagłady. Tym razem widzimy co stało się potem. Erik trafia do dr Schmidta, który chce zbadać jego dar. „Uwielbiam scenę w obozie koncentracyjnym, jest niesamowita. Dużo mówi o Eriku. Matthew chciał zgłębić ten wątek, żeby rzucić na przyszłego Magneto inne światło.” – mówi Jane Goldman. Kiedy Erik dorasta ma tylko jeden cel : odnaleźć dr Schmidta i go zabić. Palą go nienawiść i gniew. Całkowicie poświęcił się szukaniu nazistów, którzy zamienili jego życie w piekło. Nie przestał nawet wtedy gdy poznał Charlesa i innych X-menów. „Ma obsesję. Nie liczy się nic, poza zemszczeniem się.” – mówi Fassbender. Vaughn był pod wrażeniem ról Fassbendera w 300, Głodzie i Bękartach wojny. Aktor zachwycił go także na castingu i dość szybko dostał rolę. „Michael dodaje Erikowi osobowości, a ta postać i tak jest szalenie intrygująca.” – przekonuje reżyser, a aktor dodaje, że był pod wrażeniem scenariusza : „Nic nie dzieje się przypadkiem. Każde działanie ma swoje konsekwencje. Akcja i efekty specjalnie nie są najważniejsze. Liczą się bohaterowie, ich dylematy i kroki, które podejmują.” Aktor wyznaje, że nie wzorował się na Ianie McKellenie : „Inspirowałem się komiksami, a nie poprzednimi częściami filmu. Chciałem pokazać swojego bohatera z innej strony.”

Hellfire!

Charles i Erik dowodzą mutantami w walce z Sebastianem Shawem, który jest jednym z nich - potrafi absorbować energię i przetwarzać ją na nadludzką siłę. Uknuł plan, który zagraża całemu światu. Gdyby mu się powiodło, to byłby koniec ludzkości. To właśnie Shaw stoi za kubańskim kryzysem rakietowym. Jest zaangażowany w dążenia Związku Radzieckiego do umieszczenia na Kubie pocisków nuklearnych zagrażających Stanom Zjednoczonym. Kiedy USA domaga się zaprzestania działań, konflikt między państwami pogłębia się. „Shaw robi wszystko, żeby sytuacja międzynarodowa stała się jeszcze bardziej napięta. Liczy, że Rosjanie wyślą marynarkę wojenną do Zatoki Świń i dojdzie do obstrzału, który zapoczątkuje wojnę nuklearną. Scenarzyści mieli genialny pomysł. Zimna wojna to jeden z najciekawszych okresów najnowszej historii i zasugerowanie, że stoi za tym Shaw to świetny wątek.” – mówi wcielający się w Shawa Kevin Bacon dodaje: „Mój bohater to socjopata, ale jednocześnie wierzy, że eliminując ludzi stworzy lepszy świat. Ma swoją moralność, uważa że ludzie i mutanty nigdy nie będą żyć w pokoju. Chce chronić swoją rasę i zostać liderem nowego świata.” Prawą ręką Shawa i jego ukochaną jest Emma Frost – mutanta i seksbomba pokroju Kobiety Kot czy Elektry. W telepatkę i skórze lśniącej niczym diament wcieliła się January Jones, dla której zagranie w filmie osadzonym w latach 60 XX wieku nie było problemem, ponieważ od kilku lat gra w serialu Mad Men, którego akcja rozgrywa się w tym samym okresie. Powiedzieć, że scenariusz ją zachwycił, to mało. „Z każdą kolejną stroną byłam w coraz większym szoku. Bardzo się cieszę, że wzięłam udział w tym filmie. Rzadko mam okazję zagrać rolę, która jest wyzwaniem fizycznym, a jednocześnie psychologicznym. Emma jest czarnym charakterem, ale działa ze szczerych pobudek. Robi to, żeby ocalić mutanty, bo wierzy, że są lepszą rasą.” – mówi aktorka, której nie przeszkadzało, że jej seksowna bohaterka nosi kuse stroje. „W komiksach, ubrania Emmy wyglądają tak, jakby były na niej namalowane. Sammy Sheldon, nasza kostiumolog, świetnie się spisała i stworzyła ciuchy, które nie tylko są diabelsko seksowne, ale i można się w nich swobodnie poruszać.” – śmieje się January Jones, a Sammy dodaje : „Chcieliśmy podkreślić fajną osobowość bohaterki. Nosi między innymi bikini, pelerynę, kostium kota, kryształową bieliznę i kozaki do ud wszyte w spodnie.” Do ekipy Hellfire Club należą jeszcze Azazel (Jason Fleming), który potrafi się teleportować otwierając wrota do innych wymiarów, Angel (Zoe Kravitz), która ma wytatuowane na plecach imponujące skrzydła zamieniające się w prawdziwe oraz Riptide (Alex Gonzales), który umie tworzyć tornada.

O filmie

X-Men: Pierwsza klasa to nie tylko spektakularny film akcji, ale i fascynująca historia o złożonych postaciach ukazująca początki sagi X-Men. Opowiada o tajemnych wydarzeniach z czasów zimnej wojny i o tym, jak świat uniknął nuklearnego Armagedonu. Zobaczymy jak tytułowa pierwsza klasa pogodziła się ze swoimi mocami i jak doszło do konfliktu. Podobnie jak poprzednie części, również ten film jest nie tylko widowiskowy, ale zgłębiający relacje między nietypowymi super-bohaterami.

Akcja rozgrywa się w latach sześćdziesiątych XX wieku – okresie podboju kosmosu, rządów Johna Kennedy'ego i zimnej wojny. Konflikt między Stanami Zjednoczonymi, a Związkiem Radzieckim był zagrożeniem dla całego świata. Właśnie wtedy odkryto istnienie mutantów.

Wtedy też Charles Xavier poznał Erika Lehnsherra. Zanim Charles (James McAvoy) i Erik (Michael Fassbender) stali się Profesorem X i Magneto, byli młodymi mężczyznami odkrywającymi swoje super-moce. Zanim zostali zaciętymi wrogami, przyjaźnili się. Razem z innymi mutantami próbowali zapobiec największemu zagrożeniu jakie widział świat. Młodzi rekruci to znani z poprzednich części bohaterowie. Widzowie wreszcie otrzymają odpowiedź na dręczące ich pytania – jak X-Meni zaczęli ze sobą współpracować? Czemu Charles jeździ na wózku inwalidzkim? Skąd się wzięły Posiadłość-X i Cerebro? Fani serii będą zachwyceni, ale ci, którzy zaczną przygodę ze światem X-Men właśnie od tego filmu, też się wciągną w niezwykłą historię.

O obsadzie

JAMES MCAVOY (Charles Xavier/Profesor X) jest szkockim aktorem, absolwentem prestiżowej Rogal Scottish Academy of Music and Drama. Mimo młodego wieku (urodził się 1979 roku) już ma na swoim koncie wiele zróżnicowanych ról teatralnych, filmowych i telewizyjnych.

Zaczynał od udziału w takich produkcjach jak „Sanatorium poetów” czy „Kompania braci”, a pierwszy sukces przyszedł wraz z rolą w adaptacji powieści „Białe zęby” Zadie Smith i mini-serialu „Dzieci Diuny”.

Na swoim koncie ma udział w serialu BBC One „Stan gry”, filmach „Cudowne lata bohemy”, „Ja w środku tańczę”, „Wimbledon”. Wystąpił w popularnym brytyjskim serialu „Shameless”.

Międzynarodowy sukces przyszedł w 2005 roku, kiedy McAvoy zagrał fauna w ekranizacji książki C.S Lewisa „Opowieści z Narni : Lew, czarownica i stara szafa”. Aktor otrzymał nagrodę BAFTA. Nominowano go m.in. do London Film Critics Award.

W tym samym roku wyjechał do Ugandy, gdzie kręcono „Ostatniego króla Szkocji”. McAvoy otrzymał nominacje do nagrody BAFTA, European Film Award, BIFA.

Wystąpił m.in. w ‘Miłosnej układance” Toma Vaughana, „Penelope” Marka Palansky’ego, „Zakochanej Jane” Juliana Jarrolda.

W 2007 roku zagrał w „Pokucie” Joe Wrighta. Nominowano go do Złotego Globu, nagrody BAFTA, London Film Critics Award. W tym samym roku wystąpił w filmie „Wanted : Ścigani” z Angeliną Jolie. Film zarobił ponad 340 milionów dolarów.

W 2008 roku wyjechał do Niemiec, gdzie zagrał w ‘The Last Station” o Lwie Tołstoju .

Najnowsze filmy z jego udziałem to „The Conspirator” i „Twist of Fate”.

WYBRANA FILMOGRAFIA:

2009 Last Station, The

2008 Wanted – Ścigani (Wanted)

2007 Pokuta (Atonement)

2007 Zakochana Jane (Becoming Jane)

2006 Ostatni król Szkocji ( Last King of Scotland, The)

2006 Miłosna układanka ( Starter for Ten)

2005 Opowieści z Narnii: Lew, czarownica i stara szafa (Chronicles of Narnia: The Lion, the Witch and the Wardrobe, The)

2004 Ja w środku tańczę (Inside I'm Dancing)

2003 Cudowne lata bohemy ( Bright Young Things)

2002 White Teeth

1997 Sanatorium poetów ( Regeneration)

MICHAEL FASSBENDER (Erik Lehnserr / Magneto) urodził się w Niemczech, a wychowywał w Irlandii gdzie studiował w Drama Centre. Przełomem w jego karierze była rola w „Kompanii braci”, a na dużym ekranie zadebiutował rolą w „300”.

Za występ w „Głodzie” Steve’a McQueena zdobył uznanie widzów i krytyków. Zagrał w „Bękartach wojny” Quentina Tarantino, angel” Francis Ozona, „Nienasyconym” Joela Schumachera, „Eden Lake” Jamesa Watkina, „Centurionie” Neila Marshalla i „Jonah Hexie” Jimmy’ego Waywarda.

Najnowsze filmy z jego udziałem to „A Dangerous Method” Davida Kronenberga, „Jane Eyre” Cary Fukunagi i „Prometeusz” Ridleya Scotta.

WYBRANA FILMOGRAFIA:

2011 Jane Eyre

2010 Jonah Hex

2009 Bękarty wojny (Inglourious Basterds)

2008 Głód (Hunger)

2007 Angel

2006 300

KEVIN BACON (Sebastian Shaw / Dr Schmidt) jest jednym z najzdolniejszych aktorów swojego pokolenia, który wsławił się wieloma fantastycznymi, zróżnicowanymi rolami.

Pochodzi z Filadelfii, studiował w nowojorskim Circle w Square Theatre. Debiutował rolą Chipa w „Menażerii”, a role w „Footlose” i „Diner” zrobiły z niego gwiazdę.

Zagrał w takich filmach jak „Koniec linii”, „Ona będzie miała dziecko”, „Kawał kina”, „Wstrząsy”, „Linia życia”, „Piraci seksu”, „JFK”, „Dzika rzeka”, „Uśpieni”, „Opętanie”, „Apollo 13”, „Rzeka tajemnic”, „Człowiek widmo”, „Więzy życia”, „Gdzie leży prawda”. Najnowsze filmy z jego udziałem to „Crazy Stupie Love” i „Elephant White”.

Wystąpił w „Podróży powrotnej” – opartej na faktach historii podpułkownika Mike’a Strobla, który eskortuje ciało młodego żołnierza poległego w walce. Film brał udział w konkursie na festiwalu w Sundance w 2009, a Bacona nagrodzono Złotym Globem i SAG Award.

Na małym ekranie można było go oglądać m.in. w „Lemon Sky” na planie którego poznał swoją przyszłą żonę, aktorkę Kyrę Sedgwick.

W 1996 roku zadebiutował jako reżyser –nakręcił „Pożegnanie z Chase”. Film otrzymał trzy nominacje do Złotego Globu. Drugi film Bacona, „Loverboy”, to adaptacja powieści Victorii Redel.

Razem z bratem tworzy zespół „The Bacon Brothers – grają mieszankę folku, rocka, soulu i country.

W 2007 roku stworzył stronę sixdegrees.com, która zajmuje się działalnością charytatywną. Do dziś zebrano za jej pośrednictwem ponad 3,5 miliona dolarów.

W zeszłym roku uhonorowano go John Siegel Award za karierę filmowa i działalność prospołeczną.

WYBRANA FILMOGRAFIA:

2008 Frost/Nixon

2003 Tatuaż (In The Cut)

2002 Rzeka tajemnic (Mystic River)

1998 Dzikie żądze (Wild Things)

1996 Uśpieni (Sleepers)

1995 Apollo 13

1990 Linia życia ( Flatliners)

1989 Kawał kina (Big Picture, The)

1988 Lemon Sky

1984 Footloose

1978 Menażeria (Animal House)

ROSE BYRNE (Moira MacTaggert) pochodzi z Australii i w szybkim czasie osiągnęła status nowej gwiazdy.

W 2010 roku do kin wejdzie „Get Him to the Greek” z jej udziałem – najnowsza produkcja Judda Apatowa w reżyserii Nicolasa Stollera i Jasona Segala. W filmie wystąpili także Russell Brand i Jonah Hill.

Największą popularność przyniosła jej rola prawniczki Ellen Parsons w serialu „Układy” („Damages”). Trzeci sezon wyświetli na jesieni stacja FX.

Na swoim koncie ma role w takich filmach jak „Zapowiedź” („Knowing”) z Nicolasem Cage’em, „Maria Antonina” z Kirsten Dunst, „28 tygodni później” („28 Weeks Later”), „Troja” z Bradem Pittem czy „W stronę słońca”(„Sunshine”) Danny’ego Boyle’a. Wystąpiła także w „Casanovie” BBC Drama.

Sławę w rodzimej Australii przyniosła jej rola w „Partnerskiej rozgrywce” („Two Hands”) z Heathem Ledgerem. Wystąpiła też w „The Goddes of 1967” Clary Law; za swoją rolę otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na festiwalu filmowym w Wenecji.

JANUARY JONES (Emma Frost) to wszechstronnie utalentowana aktorka ceniona zarówno przez krytyków jak i widzów.

Największą popularność przyniosła jej rola w serialu „Mad Men”, w którym gra od czterech lat. W 2009 roku nominowano ją za nią do Złoteg Globu.

Wystąpiła w takich filmach jak „Włamanie na śniadanie”, „Dwóch gniewnych ludzi”, „Dirty Dancing 2”, „Męski sport” czy „Radio na fali”.

Najnowsze produkcje z jej udziałem to „The Hungry Rabbit Jumps”i „Tożsamość”.

OLIVER PLATT (MIB – Facet w czerni) jest aktorem filmowym, telewizyjnym i teatralnym. Obecnie występuje w serialu „The Big C” stacji Showtime.

Najnowsze filmy z jego udziałem to „Proszę, daj” z Catherine Keener i Hugh Laurie’em, a także „X Men : Pierwsza klasa” z Jamesem MacAvoyem, Michaelem Fassbenderem, January Jones i Jennifer Lawrence.

Na swoim koncie ma udział w takich filmach jak „Trzech muszkieterów”, „Pocztówki znad krawędzi”, „Czas zabijania”, „Pracująca dziewczyna”, „Casanova”, „Frost/Nixon” czy „Doktor Dollitle”.

W połowie lat dziewięćdziesiątych zadebiutował jako producent filmem „Wielkie otwarcie” w reżyserii Stanleya Tuckiego i Campbella Scotta.

Na małym ekranie można było go oglądać m.in. w serialu „The Bronx Is Burning” (za rolę George’a otrzymał nominację do SAG Award).

Studiował na Tufts University, zaczynał od pracy w teatrze (m.in. na off-Broadwayu). Za rolę w sztuce „Shining City” otrzymał nominację do nagrody Tony, a za rolę w serialu „Huff” otrzymał nominacje do Złotego Globu i nagrody Emmy.

WYBRANA FILMOGRAFIA:

2010 Daj, proszę (Please Give)

2008 Frost/Nixon

2005 Casanova

2004 Kinsey

2002 Środa popielcowa (Ash Wednesday)

2000 Charlie Cykor (Gun Shy)

1999 Aligator - Lake Placid (Lake Placid)

1998 Dr Dolittle (Doctor Dolittle)

1996 Czas zabijania (A Time to Kill)

1995 Niezwykła Opowieść (Tall Tale)

1993 Trzej muszkieterowie (The Three Musketeers)

1992 Beethoven

1990 Pocztówki znad krawędzi (Postcards from the Edge)

1988 Pracująca dziewczyna (Working Girl)

JENNIFER LAWRENCE (Raven/Mystique) jest jedną z najbardziej obiecujących młodych aktorek w Hollywood. W 2011 roku nominowano ją do Oscara za najlepszą rolę żeńską za rolę w „ Do szpiku kości”. Otrzymała też nominacje do Złotego Globu i wyróżnienia na festiwalach filmowych w Seattle i Bratysławie.

Najnowsze filmy z jej udziałem to „Beaver” Jodie Foster, „The Hunger Games” i “Like Crazy”.

Wystąpiła w takich filmach jak “Company Town”, “Drillbit Taylor : ochroniarz amator”, “Granice miłości” czy “Garden Party”.

Pochodzi z Louisville w Kentucky. Zaczynała od teatru, a wieku 14 lat przeniosła się do Nowego Jorku, żeby spełnić marzenie o zostaniu aktorką. Szybko zaczęła wygrywać castingi i od 2005 roku gra.

NICHOLAS HOULT (Hank/Bestia) zdobył popularność jako nastolatek rolą w „Był sobie chłopiec”, ale prawdziwy sukces przyszedł wraz z rolą Tony’ego w popularnym serialu „Kumple”.

Wystąpił w takich filmach jak „Samotny mężczyzna”, „Z górki”, „Prognoza na życie”, „Burzliwy czas” czy „Warm Bodies”.

Na małym ekranie można było go oglądać m.in. w serialach „Wallander”, „Inspektor Eddie” czy „Na sygnale”.

ZOE KRAVITZ (Angel Salvadore/Wings) jest córką Lenny’ego Kravitza i Lisy Bonet. Zainteresowała się aktorstwem już w szkole. Jeszcze jako licealistka zagrała w „Życiu od kuchni” i „Odważnej”.

W 2008 roku wystąpiła w „Szkole zgorszenia” z Brucem Willysem. Zagrała w takich filmach jak „It’s Kind of a Funny Story”, „Yelling to the Sky”, “Strzeż się Gonza” czy “Najlepszy”. Można było ją oglądać w czwartej serii serialu „Californication”, w 2012 roku na ekrany wejdzie „Mad Max : Fury Road” z jej udziałem.

Interesuje się nie tylko aktorstwem, ale i muzyką - śpiewa w zespole Elewator Fight.

JASON FLEMYNG (Azazel) to wszechstronny artysta, jeden z najbardziej utalentowanych brytyjskich aktorów. Wystąpił w takich filmach jak „ciekawy przypadek Benjamina Buttona”. „Przekładaniec”, „Prawo odwetu”, „Gwiezdny pył”, „Lustra”, „Liga Niezwykłych Dżentelmenów”, „Przekręt”, „Porachunki” czy „Purpurowe skrzypce”.

Na małym ekranie można było go oglądać w serialach „Siły pierwotne”, „Doktor Finlay”, „Lovejoy” czy „Kroniki młodego Indiany Jonesa”.

LUCAS TILL (Alex Summers/Hajok) ma na swoim koncie role w takich filmach jak „Nasza niania jest agentem”, „Inwazja:Bitwa o Los Angeles”, „Spacer po linie”, „Taniec truposzy” czy „Lightning Bug”. Na małym ekranie można było go oglądać w niewielkich rolach w serialach „House” czy „Medium”.

CALEB LANDRY JONES (Cassidy/Banshee) ma swoim koncie role w takich filmach jak “Ostatni egzorcyzm”, “Social Network”, “To nie jest kraj dl astarych ludzi” czy “Summer Song”. Na małym ekranie można było go oglądać w serialach „Friday Night Lights” i „Breaking Bad”. Wystąpił też w pilotażowym odcinku serialu „Gimme Shelter”.

ALEX GONZALES (Janos Questad/Riptide) studiował aktorstwo w Juan Carlos Corazza International academy. Na swoim koncie ma udział w kilku serialach, a na dużym ekranie zadebiutował rolą w “Segundo Asalto” Daniela Cebriana. W Stanach zadebiutował rolą w „Obywatelu Milku” Gusa Van Santa”.

EDI GATHEGI (Darwin Armondo) ma na swoim koncie role w takich filmach jak „Adrenalina”, „Gdzie jesteś Amando”, „Piąty pacjent” , „Saga Zmierzch : Księżyc w nowiu” czy „Krwawe walentynki”. Można było go oglądać m.in. w serialach „House” i „Life on Mars”.

Jest aktorem filmowym, telewizyjnym i teatralnym. Wystąpił w takich sztukach jak „Two Trans Running” w Old Globe Theatre w San Diego czy „A Maiden’s Prayer” (otrzymał Santa Barbara Independent Award).

O produkcji

Zdjęcia zaczęły się w sierpni 2010 roku w Pinewood Studios w Wielkiej Brytanii. Chris Seagers stworzył ponad 80 scenografii zarówno tam, jak i w USA.

Seagers przyznaje, że praca nad filmem rozgrywającym się w latach 60 to dla scenografa raj : „W tamtych czasach nastąpiła rewolucja, między innymi w dizajnie. Zmieniło się podejście do kształtów, kolorów, materiałów. Matthew zgodził się na wprowadzenie palety żywszych barw i udało się to pogodzić z mrocznym klimatem świata X-Menów.”

Twórcy inspirowali się też poprzednimi częściami serii, żeby zachować stylistyczną spójność. „Dokładnie obejrzeliśmy tak kultowe elementy jak Cerebro, X-Jet czy hełm Magneto. Potem projektowaliśmy ich prototypy. Zależało nam na tym, żeby wypadły wiarygodnie.” – mówi konsultant do spraw wizualnych, Russell de Rozario.

X-Jet wybudowano w Longcross Studios w Surrey. Wzorowano go na North American XB-70 Valkyrie – samolocie eksperymentalnym z początku lat 60. Niełatwo było znaleźć dom, który „zagra” posiadłość Charlesa, późniejszą Szkołę Młodych Talentów. We wcześniejszych częściach serii wybierano kanadyjskie rezydencje, ale angielskie są dużo starsze, a więc inne architektonicznie. W końcu wybrano Englefield House w Berkshire.

Studiach Pinewood powstała też kwatera MIB i wojskowa łódź podwodna, a także obóz koncentracyjny. „Byłem pod ogromnym wrażeniem. Zrekonstruowali obóz z pierwszej części filmu. Zadbali o najdrobniejsze detale.” – mówi Bryan Singer.

Nie zabrakło też The Hellfire Club, w którym urzęduje Sebastian Shaw i jego podwładni. Klub przypomina kasyno, a sceny kręcono w londyńskim Cafe de Paris. Filmowcy poradzili sobie z odtworzeniem takich krajów jak Argentyna, Szwajcaria i Rosja. Kubańską plażę „zagrała” Jekyll Island u wybrzeży stanu Georgia.

Nadzorcą efektów wizualnych był legendarny John Dykstra, który pracował przy takich filmach jak Gwiezdne wojny część IV: Nowa nadzieja czy Spiderman. „W filmie pojawią się nowe postacie, a takich mocy jakie mają, jeszcze nie widzieliście. Położyliśmy nacisk na to, żeby moc w jakiś sposób odzwierciedlała osobowość. To nie tylko niezwykłe zdolności, ale i część tego, kim są mutanty.” – mówi Dykstra i dodaje : „Podoba mi się inne spojrzenie na super-moce. Nie zawsze są czymś pozytywnym. W poprzednich częściach pokazano mutanty jako wyjątkowe jednostki, a tym razem zasiano ziarno niepokoju związane z ich możliwościami.”

Nad efektami specjalnymi pracował Chris Corbould (Mroczny rycerz, Incepcja). Jego dziełem są m.in. sceny w X-Jetcie i obozie koncentracyjnym.

Za stronę wizualną odpowiada też kostiumolog, Sammy Sheldon. Największym wyzwaniem było dla niej stworzenie specjalnym kostiumów noszonych przez Charlesa, Erica i młodych adeptów podczas walki z Shawem. Reżyser pragnął być wierny komiksowi, w którym bohaterowie mieli niebiesko-żółte kombinezony. „Chcieliśmy, żeby były praktyczne i zgodne z epoką. Okazało się, że Kevlar (materiał, z którego robi się m.in. kamizelki kuloodporne) wynaleziono właśnie w latach 60, a na dodatek produkuje się go w żółtym kolorze.” – mówi Sammy.

Post-produkcję zamknęło skomponowanie muzyki, czym zajął się Henry Jackman.

X-Men: Pierwsza klasa różni się od innych adaptacji komiksów tym, że postawiliśmy na bohaterów – ich osobowości, dylematy, poglądy i relacje. Wielowymiarowe postaci – właśnie w tym tkwi magia „X-Menów”. – mówi reżyser, Matthew Vaughn.

O twórcach

MATTHEW VAUGHN (reżyseria, scenariusz) jest jednym z najlepszych brytyjskich reżyserów, scenarzystów i producentów. Pracował przy takich filmach jak „Porachunki” i „Przekręt” Guya Ritchiego, „Gwiezdny pył” czy „Mecz ostatniej szansy”. Jego reżyserskim debiutem jest „Przekładaniec”. Nakręcił takie filmy jak „Gwiezdny pył” i „Kick-Ass”.

ASHLEY EDWARD MILLER, ZACK STENTZ (scenariusz) to scenariopisarski duet, który napisał m.in. scenariusze do filmów „Thor” i „Agent Cody Banks” oraz seriali „Fringe : Na granicy światów” oraz „Kroniki Sary Connor”.

JANE GOLDMAN (scenariusz) współpracowała z Matthew Vaughnem przy filmach „Kick-ass” i „Gwiezdny pył”. Najnowsze filmy na podstawie jej scenariuszów to „The Woman in Black” na podstawie powieści Susan Hill oraz „The Debt”. Pisze nie tylko scenariusze, ale i książki – jest autorką „Dreamworld” i serii książek dla nastolatków.

SHELDON TURNER (pomysł) współpracował z Jasonem Reitmanem przy „W chmurach” – filmie nominowany do Oscara, Złotego Globu czy BAFTA, zdobywcy wielu nagród. Jest pomysłodawcą scenariuszy do filmów „Wykiwać klawisza” i „Teksańska masakra piłą mechaniczną : Początek”.

LAUREN SHULER DONNER (produkcja). Produkcją zajmuje się od ponad dwudziestu lat. Współpracowała z takim twórcami, jak Nora Ephron, Oliver Stone, Bryan Singer, Richard Donner, Joel Schumacher, Ivan Reitman i John Hughes. Jej filmy zarobiły ponad dwa i pół miliarda dolarów. „Premiere Magazine” nagrodził ją w 2001 roku Producer Icon Award, a „Daily Variety” poświęciło jej „Billion Dollar Producer Special Issue.”

W 2006 roku nagrodzono ją Crystal Award, a wraz z mężem Richardem została uhonorowana przez American Cancer Society. W 2000 roku wyprodukowała „X-Mena”, który rozpoczął serię filmów na podstawie popularnego komiksu. W pierwszy weekend zarobił ponad osiemdziesiąt milionów dolarów (w samych Stanach), a w sumie ponad czterysta milionów na całym świecie.

Pierwszym filmem, jaki wyprodukowała był przebojowy „Pan Mamuśka” („Mr. Mom”), okazał się jednym z najbardziej dochodowych filmów roku. Jej kolejnymi produkcjami były „Zaklęta w sokoła” („Ladyhawk”), „Ognie świętego Elmo” („St. Elmo’s Fire”) i „Dziewczyna w różowej sukience”(„Pretty In Pink”). Na początku lat dziewięćdziesiątych wyprodukowała „Dave’a” i „Uwolnić orkę” („Free Willy”), które były jednymi z najbardziej dochodowych filmów 1993 roku. „Dave’a” nominowana do Oscara i Złotego Globu. Do jej produkcji należą między innymi „Masz wiadomość” („You’ve Got Mail”), „Marzyciele, czyli potęga wyobraźni” („Radio Flyers”), „Trójka uciekinierów” („Three Fugitives”), „Linia czasu” („Time Line”) , „Constantine”, „Ona to on” („She’s the Man”), czy „Odlotowe dzieciaki” („Unaccompanied Minors”). Jej firma wyprodukowała między innymi „Wulkan” (Volcano”), „Nowożeńców” („Jurt Married”) i „Semi-Pro: Drużynę marzeń”(„Semi-Pro”).

Shuler Donner udziela się charytatywnie. Zasiadała w radzie Hollygrove Children’s Home, a także w radzach Women in Film, TreePeople i Planned Parenthood.

Obecnie zasiada w radach Science Fiction Museum, Natural Resources Defense Council i reżyserkiej radzie Producers Guild of America. Mieszka w Los Angeles razem z mężem, Richardem Dinnerem.

SIMON KINBERG (produkcja) ukończył Brown University i Columbia University Film School. Jeszcze jako student zaczął współpracować z Warner Bros I Disneyem, Sony I Dreamworks. Jego dyplomem był scenariusz do filmu „Pan i Pani Smith”, w który w 2005 roku zagrali Brad Pitt i Angelina Jolie. W 2006 roku napisał scenariusz do filmu „X-Men: Ostatni bastion”, a w 2009 roku do „Sherlocka Holmesa” w reżyserii Guya Ritchiego. Współpracuje też z twórcami telewizyjnymi – m.in. przy serialach Jerry’ego Bruckheimera.

GREGORY GOODMAN (produkcja) pracuje w produkcji filmowej od dwudziestu lat. Jest producentem, producentem wykonawczym i kierownikiem produkcji. Wyprodukował takie filmy jak „Stop-Loss”, „Aeon Flux” i „Jak być sobą” (I Heart Huckabees”); zrealizował także „Hit Me” i „Summer Camp”. Był kierownikiem produkcji przy takich filmach, jak „Candyman”, „Kalifornia” i „Oblicze mordercy” („Dead Connection”) oraz producentem wykonawczym „Ósmej mili” („8 Mile”), „Dotyku przeznaczenia” („The Gift”) i „Złota pustyni” („Three Kings”).

BRYAN SINGER (produkcja) ma na koncie nagradzane filmy (między innymi „Publiczną terapię” („Public access”), laureata Grand Jury Prize na festiwalu filmowym w Sundance, czy „Supermana: Powrót” („Superman Returns”) nominowanego do Oscara za efekty specjalne). W 1995 roku nakręcił „Podejrzanych” („The Usual Suspects”), w których zagrali Chazz Palminteri, Benicio Del Toro, Stephen Baldwin, Gabriel Byrne, Kevin Pollack i Kevin Spacey. Film otrzymał dwa Oscary – dla Kevina Spacey’ego za rolę drugoplanową i Christophera McQuarrie’ego za scenariusz. Następnym filmem Singera był „Uczeń szatana” („Apt Pupil”), adaptacja prozy Stephena Kinga – za rolę w tym obrazie nominowano do Oscara Iana McKellena. Dwa kolejny filmy Singera zdobyły olbrzymią popularność. Były to „X-men” z 2000 roku i „X-men 2” z roku 2003. Kluczową kwestią było to, jak filmy przyjmą fani komiksu – podzielili oni wizję Singera, podobnie jak mnóstwo nowych wielbicieli komiksu. W filmach zagrali między innymi Hugh Jackman, Patrick Stewart, Sir Ian McKellen i Halle Berry. Singer postanowił zekranizować kolejny komiks i zrealizował „Supermana: Powrót” („Superman Returns”). W rolę tytułową wcielił się debiutant, Brandon Routh, a Lexa Luthora zagrał Kevin Spacey. Widzowie mogli oglądać film w wersji tradycyjnej, a także trójwymiarowej (np. w Imaxach). Singer założył w 1994 roku Bad Hat Harry Productions. Realizuje dokumenty (m.in. „Look, Up in the Sky: The Amazing Story of Superman”), mini-seriale („Trójkąt” („The Triangle”)), filmy („Trick’r’treat” według scenariusza i w reżyserii Michaela Dougherty’ego. Największym przebojem produkowanym przez Singera jest serial „Doktor House” („House, M.D”) z Hugh Laurie’em. Poza tym, Singer produkuje także „Seks, kasę i kłopoty” („Dirty, sexy, Money”). W sumie, produkcje Bryana zarobiły na całym świecie ponad dwa miliard dolarów.

STAN LEE (kierownictwo produkcji) to honorowy prezes Marvel Comics – legendarnego wydawnictwa komiksowego, dzięki któremu czytelnicy poznali takie postacie, jak Spider-Man, Hulk, Iron Man, Daredevil, czy Fantastyczna Czwórką i X-meni. Lee był producentem wykonawczym takich filmów, jak „Iron Man”, „Spider-Man”, „Spider-Man 2”, „Spider-Man 3””, „Fantastyczna Czwórka”(„Fantastic Four”), „Hulk”, „Daredevil”, „Ghost Rider”, czy seria filmów „Blade”. Lata świetności Marvel Comics to lata sześćdziesiąte XX wieku. Wtedy powstali tacy super-bohaterowie, jak Kapitan Ameryka, The Human Torch (Ludzka pochodnia), czy The Sub Mariner. Lee przez dwadzieścia pięć lat był redaktorem, dyrektorem artystycznym i naczelnym tekściarzem Marvel Comics. Potrafił wydać nawet pięć komiksów tygodniowo. Jest jednym z najpłodniejszych twórców komiksowych, pracował też w gazetach, radiu i telewizji. W 1972 został głównym wydawcą Marvel Comics, w 1977 roku Spider-Man zagościł na łamach gazet w postaci paska komiksowego. Jego przygody drukowano w ponad pięciuset tytułach na całym świecie. W 1981 roku Lee przeniósł się do Los Angeles, gdzie pracował nad tym, aby Spider-Man, czy Hulk zostali bohaterami kreskówek. Tak zaczęła się droga bohaterów komiksów Marvel Comics do Hollywood. Lee założył POW! (Purveyors of Wonder!) Entertainment, Inc, w którym wydał na DVD serię „Stan Lee Presents”. Wystąpił także w stworzonym przez siebie realisty show „Who Wants To Be a Superhero?” i wyprodukował „Stripellę”, którą emitował kanał Spike. Jest także autorem książek – wydał ponad tuzin bestsellerów, między innymi „Superhero Christmas”, „The Origins of Marvel Comics”, „The Best of the Worst”, „The Silver Surfem”, „How to Draw Comics the Marvel Way”, „The Alien Factor”,” Bring on the Bad Guys”, „Riftworld”, „The Superhero Women” i autobiografię „Excelsior! The Amazing Life of Stan Lee.”

TARQUIN PACK (kierownictwo produkcji) współpracował z Matthew Vaughnem przy wielu produkcjach – m.in. przy „Kick-Ass” i „Przekładańcu”. Zaczynał karierę od filmów dokumentalnych o sporcie oraz reklam.

JOSH McLAGLEN (kierownictwo produkcji) na koncie ma ponad trzydzieści filmów – między innymi „Eksplozję”(„Blown Away”),”Chisum”, „Noc w muzem”, „Beowulfa, „Cast Awal-poza światem” („Cast Awal”), czy „Co kryje prawda”(„What Lies Beneath”). Pracował także przy serialu „Z Archiwum X”(„The X-Files”).

JOHN MATHIESON (zdjęcia) zaczynał w Wielkiej Brytanii od współpracy z Gabrielem Beristainem. Pracował między innymi z Johnem Mayburym przy „Love is the Devil : Study for a Portrait of Francis Bacon”. W połowie lat dziewięćdziesiątych dwukrotnie współpracował z Karimem Dridim. Wtedy zwrócił uwagę Tony’ego Scotta, który zaproponował mu współpracę przy „Wrogu publicznym”. Mathieson pracował też z Jakiem Scottem i Ridleyem – przy „Gladiatorze” (za swoje zdjęcia otrzymał nagrodę BAFTA). Jest autorem zdjęć do takich filmów jak „K-PAX”, „Upiór w operze” czy „Stoned”.

CHRIS SEAGER (scenografia) współpracuje z Tonym Scottem od lat –m.in przy filmach „Zawód szpieg”, „Metro strachu”, „Deja Vu”, „Człowiek w ogniu” i „Domino”.

Najnowszy film, przy którym pracuje, to „The Rum Diary” na podstawie powieści Huntera S. Thompsona. Jest autorem scenografii do takich filmów jak „Johnny English”, „Szeregowiec Ryan”, „Gra pozorów”, „Podwójny blef” i „Psychopata”.

LEE SMITH (montaż) ma na swoim koncie nominacje do Oscara, nagrody BAFTA i Eddie Award za montaż „Mrocznego rycerza” Christophera Nolana. Współpracował z reżyserem przy filmach „Prestiż”, „Incepcja” i „Batman : Początek”. Od lat współpracuje z Peterem Weirem – m.in. przy filmach „Pan i władca : Na krańcu świata” czy „Truman Show”. Pierwszą produkcją, przy której razem pracowali, było „The Lear of Living Dangerously”.

Pochodzi z Australii. Za montaż „Partnerskiej rozgrywki” otrzymał Australia Film Institue Award. Nominowano go tez za pracę przy „Fortepianie” Jane Campion i „Martwej ciszy” Phillipa Noyce’a.

EDDIE HAMILTON (montaż) współpracował z Matthew Vaughnem przy „Kick-Ass” i „Gwiezdnym pyle”. Jest autorem montażu do takich filmów jak „Resident Evil :Apokalipsa”, „DOA: Żywy lub martwy”, „Pod słońce”, „Na ryby”, „Rejs w nieznane” czy „Mecz ostatniej szansy”. Współpracuje z twórcami telewizyjnymi – m.in. przy filmach „The Incredible Mrs. Ritchie” czy „Impast Earth”. Na przełomie lat 2007-2008 pracował nad dokumentem motocyklowym „Longwy Down” Ewana McGregora i Charleya Boormana.

Wykłada w The London Film Academy, The London International Film School i The Metropolitam Film School. Jest członkiem akademii BAFTA (zasiada w radzie montażowej).

HENRY JACKMAN (muzyka) od lat tworzy muzykę filmową. Jego kompozycję wzbogacają nie tylko wielkie hity, ale i kameralne filmy niezależne. Pracował z Lettermanem przy filmie „Potwory kontra Obcy”. Jest autorem muzyki do takich filmów jak „Kod Leonarda da Vinci”, „Holiday”, „Kick-Ass” czy „Piraci z Karaibów : Skrzynia umarlaka”.

Jego kompozycje były grane przez London Symphony Orchestra i Los Angeles Philharmonic Orchestra. Podkreśla, że dyrygowanie jest równie ważne, jak komponowanie.

Nagrał trzy płyty : „Utopię”, na której znalazł się łotewski chór i muzyka elektroniczna, „Transfiguration” , którą sam wyprodukował i „Acoustica”, przy której pracował z Augustusem Isadore’em.

JOHN DYKSTRA (efekty wizualne) jest twórcą zapierających dech w piersiach efektów do „Gwiezdnych wojen”, za której dostał Oscara. Stworzył kamerę Dykstraflex i zainspirował kolejne pokolenia filmowców i techników filmowych. Założył firmę Apogea, która pracowała m.in. przy serialu „Battlestar Galactica”, filmach „Firefox”, „Batman Forever” i „Stuart Malutki”. Jego efekty można podziwiać m.in w „Spider-Manie”, „Hancocku” i „Bękartach wojny”.

SAMMY SHELDON (kostiumy) ukończyła Wimbledon School of Art. i zaczynała karierę w przemyśle filmowym jako asystentka scenografa przy filmie „Plunkett & Macleane”.

Jest autorką kostiumów do takich filmów jak „Helikopter w ogniu”, „Kozaczki z pieprzykiem”, „Autostopem przez galaktykę”, „V jak Vendetta” czy „Kick-Ass” i „Green Zone”.

Początki

X-Men: Pierwsza klasa to początki sagi X-Men. Pomysłodawcami historii są Sheldon Turner (nominowany do Oscara za scenariusz do filmu W chmurach) i Bryan Singer (reżyser filmów X-Men i X-Men 2). Krytycy i widzowie świetnie przyjęli poprzednie filmy, doceniając mieszankę kina akcji i poruszania wątków społeczno-politycznych. „X-Men” stał się wzorem dla twórców adaptacji komiksów. Film rozgrywa się głównie w latach sześćdziesiątych XX wieku. Właśnie wtedy Stan Lee (właściciel wydawnictwa Marvel Comics) i Jack Kirby stworzyli historię X-Menów. Podobnie jak bohaterowie innych komiksów wydawnictwa, również ta grupa to nietypowi, sarkastyczni, antyspołeczni super-bohaterowie. Mimo, że mają sporo wad, trudno się z nimi nie identyfikować, bo przeżywają dylematy, które zna każdy z nas. Mają problemy miłosne, walczą z własnymi demonami. Są rasą nad ludzi, homo superior, dziećmi atomu. Kolejnym ogniwem ewolucji. Każdy z mutantów posiada niezwykłą moc, która ujawnia się w trakcie okresu dojrzewania. W świecie pełnym nienawiści, nietolerancji uprzedzeń, mutanty są szykanowane. To odmieńcy, których normalni ludzie nie potrafią zaakceptować. „Najważniejsze było zadecydowanie, w jakim okresie poznali się Charles i Erik. Byli młodymi chłopakami po dwudziestce. Uznaliśmy, że umieścimy akcję w latach sześćdziesiątych XX wieku – czasach zimnej wojny, ale i walki o prawa człowieka. Tamten okres ukształtował dzisiejszy świat. Pokazaliśmy to z innej strony.” – mówi Bryan Singer. Jednym z kluczowych wydarzeń zimnej wojny był kubański kryzys rakietowy. Świat stanął w obliczu zagrożenia, które mogło go zniszczyć. Właśnie wtedy mutanty postanowiły się ujawnić, żeby zapobiec katastrofie. Równie ważnym aspektem filmu są prawa człowieka. Czy zostaną przyznane też mutantom? Czy ludzie uznają prawa tych jednostek czy zechcą wyeliminować tych, którzy są inni? „Kwestia asymilacji i wrogości jest fascynująca. Mutanty próbujące się stać pełnoprawnymi członkami społeczeństwa to futurystyczna wizja wydarzeń z lat sześćdziesiątych XX wieku.” - tłumaczy Singer. Relacja Charlesa i Erika pokazuje ideologiczne i filozoficzne dylematy tamtego okresu. Obaj są mutantami odrzuconymi przez ludzi. Różnica polega na tym, że Charles chce ich chronić, a Erik zniszczyć. Każdy jest przekonany o swojej racji, nieskłonny do kompromisu. „Erik nie ufa ludziom, a Charles wierzy, że wszystko się ułoży i mutanty zostaną zaakceptowane. Erik jest przekonany, że ludzie zwrócą się przeciw nim i niestety ma rację.” – mówi reżyser, Matthew Vaughn. Połączenie świata bohaterów z realnymi dylematami i złożonością ludzkiej natury było dla twórców priorytetem. „Magia filmów science-fiction polega na tym, że opowiadają o człowieku z niecodziennej perspektywy. Przykładamy do tego szczególną wagę, bo X-Meni to pełnowymiarowe, krwiste postaci.” - tłumaczy Singer. „Każdy film, który kręcę, opowiada o człowieku i jego dylematach.” - mówi Matthew Vaughn, który wyreżyserował m.in. Kick Assa i Przekładańca. „Zależy mi na tym, żeby widzowie identyfikowali się z bohaterami i wychodzili z kina z refleksją. Po co kręcić filmy o postaciach, o których natychmiast się zapomina?” - pyta reżyser. „Robiąc ten film zrealizowaliśmy spektakularne pomysły. Zadbaliśmy jednak o to, żeby efekty wizualne nie przesłoniły opowiadanej historii, tylko żeby ją uzupełniły. Najważniejsi są bohaterowie.” - mówią twórcy. Singer zaczął myśleć o tym filmie pracując nad pierwszą i drugą częścią serii : „Reżyserując aktorów zawsze myślę o przeszłości bohaterów, których grają. Zrobienie filmu, który zgłębił tę kwestię jest bardzo satysfakcjonujące.” Aktorem, który szczególnie lubił rozmawiać z Singerem o swojej postaci, był Patrick Stewart. „Dopytywał o przeszłość Charlesa. Opowiedziałem mu jak ja ją widzę i jak została opisana w komiksach. Według drugiej wersji Charles był w Tybecie, spotkał kosmitę o imieniu Lucyfer… Patrick wolał mój bieg wydarzeń.” – śmieje się Singer. Producentka Lauren Shuler Donner, która pracowała przy poprzednich częściach serii, pamięta że już wtedy rozmawiano o nakręceniu X-Men: Pierwsza klasa : „Na planie X-Men 2 często rozmawialiśmy o tym, że fajnie byłoby pokazać młodego Profesora X i Magneto. Wszyscy się zapalili do tego pomysłu.” Singer jest współtwórcą historii i producentem filmu, ale tym razem nie stanął za kamerą. Był zaangażowany w inny projekt, ale po spotkaniu z Vaughnem szybko podjęto decyzję o zatrudnieniu reżysera. Świat „X-Menów” nie był Vaughnowi obcy – pracował przy X-Men: Ostatni bastion. „Spodobał mi się pomysł umieszczenia akcji w latach zimnej wojny. Bryan bardzo sprytnie to wykombinował.” - mówi Vaughn, a Jane Goldman, współautorka scenariusza, dodaje: „Tło polityczne tej historii jest bardzo ciekawe. Wplecenie kwestii walki o prawa człowieka do opowieści o X-Menach poruszyło naszą wyobraźnię.” Vaughn-scenarzysta nie ułatwiał sprawy Vaughnowi-reżyserowi. „Musieliśmy skompletować nową obsadę, odtworzyć klimat lat 60 XX wieku, zadbać o kostiumy i scenografię. Najtrudniej było obsadzić role Charlesa i Erika, czyli późniejszych Profesora X i Magneto, a także pokazać jak przyjaciele stali się zaciekłymi wrogami.” - mówi reżyser.

Powstanie grupy X-Men

Charles i Erik rekrutowali grupę młodych mutantów (tytułową pierwszą klasę), których uczyli kontroli nad mocami i używania ich w dobrych celach. Okazało się jednak, że panowanie nad nadprzyrodzonymi umiejętnościami nie jest łatwe, podobnie jak dogadanie się i stworzenie zgranej grupy. Pierwsza część serii ukazuje względnie zgraną ekipę mutantów doskonale umiejących używać swoich mocy. Kiedy byli młodzi, nie było tak łatwo. Bryan Singer porównuje ich do typowych nastolatków : „Bycie mutantem to metafora. Kiedy dorastamy, każdy z nas czuje się we własnej skórze niekomfortowo i boi się, że odstaje od innych.” Pierwszą mutantką, którą poznaje Charles, jest Raven – niebieskoskóra zmiennokształtna. Znają się z dzieciństwa – Charles zobaczył ją po raz pierwszy gdy przebiegała przez kuchnię w jego posiadłości (dla podkreślenia różnic między Charlesem, a Erikiem, pokazano w jak pięknej rezydencji wychowywał się chłopak). Charles traktuje Raven jak członka rodziny, są jak brat i siostra. Niestety przyjaźń okaże się za słaba, ich drogi się rozejdą… „Charles jest młody i naiwny. Nie zawsze poświęca Raven tyle uwagi, ile by chciała. To ją pchnie w stronę Magneto.” – mówi Singer. Raven, która przyjmuje imię Mystique, zagrała Jennifer Lawrence (nominowana do Oscara za rolę w Do szpiku kości). „Raven nauczyła się żyć ze swoją tajemnicą, ale tak jak większość nastolatków, pragnie akceptacji i nie radzi sobie z tym, co ją wyróżnia. Wstydzi się swoich umiejętności, ale w końcu zaczyna doceniać niezwykły dar. Wszystkie młode mutanty dojrzewają – z początku byli zamknięci w sobie, potem się otwierają. Tworzą grupę X-Menów, a potem każdy idzie swoją drogą. Przechodzą fascynującą metamorfozę.” – mówi aktorka. Kiedy Charles i Erik dowiadują się o istnieniu innych mutantów, odkrywają intrygę, przez co trafiają w środek konfliktu amerykańsko-radzieckiej. Zaczynają współpracę z tajną agencją rządowa, w której poznają Hanka – genialnego naukowca, który posiada tylko kilka cech mutantów, ale po zażyciu specjalnego serum zamienia się w Bestię. Hank pracuje nad nową technologią, która zmieni świat – m.in. nad Cerebro i X-Jetem. Przez większość życia był sam, ponieważ wstydzi się nieludzko dużych stóp i niezwykłej siły i sprawności odróżniających go od innych. Kiedy poznaje Charlesa i Erika, jego sytuacja się zmienia. „Charles przekonuje go do rozwinięcia wszystkich cech mutanta. Hank zawsze z tym walczył, wmawiał sobie, że jest normalny. Boi się tego, co może się stać, jeśli uwolni swoje moce. Za namową Charlesa decyduje się na to, a potem uczy kontrolować niezwykłe umiejętności, żeby pomagać mutantom i ludziom.” – tłumaczy Nicholas Hoult, odtwórca roli Bestii. Młody aktor dodaje, że rozumie obawy swojego bohatera : „Każdy z nas wstydził się kiedyś samego siebie, czuł się jak outsider. Kiedy odkrywamy, że inni czują to samo, otwieramy się. Mutanty razem uczą się panować nad swoimi mocami i otwierają się na świat.” Do tytułowej pierwszej klasy należą też Alex Summers czyli Havok (Lucas Till), którego super-mocą jest emitowanie potężnych fal energii, Sean Cassidy czyli Banshee (Caleb Landry), który potrafi latać oraz Armondo Munoz czyli Darwin (Edi Gathegi), który umie się przystosować do każdej sytuacji czy środowiska.

X-meni spotykają MIB

Żeby powstrzymać Shaw, Charles i Erik współpracują z tajnym oddziałem CIA, Dywizją X, która zajmuje się sprawami paranormalnymi. Kontaktują się głównie z agentem znanym jako MIB (Man In Black – Facet w czerni). „Mój bohater od lat jest pośmiewiskiem agencji, bo zajmuje się sprawami paranormalnymi. Kiedy Charles i Mystique zaczynają współpracę z CIA, MIB bierze ich pod swoją opiekę. Kiedy Erik decyduje się do nich dołączyć, działają wspólnie.” - mówi Oliver Platt. Mutanty współpracują też z Moirą MacTaggert, w którą wcieliła się Rose Byrne. W latach 60 niewiele kobiet pracowało w agencjach rządowych. Kiedy przekonuje się o istnieniu mutantów, razem z Charlesem przekonuje przełożonych, że tylko wspólnymi siłami uda się powstrzymać Shawa. „Moira ma silną osobowość, jest ambitna. Inaczej nie dałaby rady w zawodzie zdominowanym przez mężczyzn. To wzór dla innych kobiet. Dziewczyna ma jaja.” – mówi Rose Byrne.