Mroczne zamczyska i 800-letnie dęby: scenografia i lokacje
Świat, w którym żyje Królewna Śnieżka został stworzony przez Dominica Watkinsa (Krucjata Bourne’a) głównie w halach zdjęciowych Pinewood Studios w Buckinghamshire w Wielkiej Brytanii. Dla reżysera Ruperta Sandersa bardzo istotne było to, aby zdjęcia realizowane były w realnych dekoracjach, co jest ostatnio rzadko spotykane, gdyż wielu producentów decyduje się na użycie tzw. greenboxów, dzięki którym można komputerowo odtworzyć największe obiekty scenograficzne.
Z około 23 obiektów zdjęciowych wybudowanych w Pinewood, największym i robiącym największe wrażenie był zamek królewski, który kiedyś należał do króla Magnusa, zanim Ravenna przywłaszczyła sobie jego koronę i skazała go na śmierć. Ten olbrzymi obiekt został zbudowany przy wejściu do Pinewood Studios i przez 28 tygodni (w tym 4 tygodnie zdjęć) dominował nad studiem. W związku z tym, że zgodnie ze scenariuszem, jedyną drogą do zamku była droga przez plażę, ekipa odnalazła odpowiednią lokację w Walii w Pembrokeshire - Marloes Sands. Na walijskiej plaży, ekipa spędziła tydzień realizując zdjęcia bitwy z udziałem Stewart w roli Królewny Śnieżki, Hemswortha jako Łowcy oraz ich połączonych oddziałów. Sceny na plaży rozgrywały się w unikalnej scenerii, a ponieważ nachylenie skał na tamtym terenie jest bardzo nietypowe, pracownicy pionu scenograficznego przygotowali specjalną matrycę, która miała pomóc im w odtworzeniu ich w halach zdjęciowych. Technika przygotowania matryc polegała na pokryciu fragmentów terenu warstwą silikonu oraz warstwą materiału podobnego do sieci, po czym przewiezieniu gotowej matrycy do warsztatów w Pinewood Studios. W podobny sposób przygotowano strukturę ścian kościoła w Iver oraz kolumny kościoła św. Bartłomieja we Londynie.
Filmowy zamek królewski przechodził w trakcie zdjęć zasadnicze przemiany. Podczas rządów Magnusa, na jego murach powiewały kolorowe flagi, dworzanie nosili jasne stroje, kwitły drzewa i kwiaty. Po jego śmierci, zamek stał się mroczny, tak jak serce, które biło w piersi złej Królowej, a na murach pojawiły się poszarpane, krwistoczerwone chorągwie. Podobnie sytuacja przedstawiała się z wybudowaną w hali królewską wioską. Wioska króla Magnusa była radosną, świetnie prosperującą osadą, ta za rządów Ravenny stała się ruiną.
Interesujące jest to, że słoma wykorzystana w produkcji to starożytna odmiana wyhodowana specjalnie po to, aby pokryć dachy wioski w Somerset i zebrana przy użyciu maszyn z lat 20-tych ubiegłego stulecia. Kiedy miejscowe gołębie odkryły strzechę w halach zdjęciowych, masowo zleciały się nad Pinewood, aby urządzić sobie ucztę.
Role Zaczarowanego Lasu i Mrocznego Lasu odegrało kilka różnych lokacji, m.in. Bears Rails w Windsor Great Park. Roth przyznaje, że był zdumiony, w jaki sposób ekipie udało się nakręcić sceny w tych lokacjach. "Nakręciliśmy Zaczarowany Las na ziemiach Królowej. To piękny teren znajdujący się za zamkiem w Windsorze, a jelenie i łosie, które tam spacerują są potomkami tych, które były tam też za czasów Henryka V. Kręciliśmy wśród liczących sobie setki lat drzew."
Bears Rails został wybrany ze względu na rosnące w nim starożytne drzewa, m.in. 800-letnie dęby, w dawnych czasach wykorzystywane do budowy statków. Burnham Beeches, Langley Park oraz regularnie filmowany Black Park (przyległy do Pinewood Studios), także stały się częścią filmu. Epicka scena bitwy rozgrywająca się na początku opowieści, w której król Magnus ratuje Ravennę tylko po to, aby być przez nią zdradzonym, została nakręcona w Bourne Woods.
