Latem 1870 r. Raquel (Isabel de Castro), właścicielka gospodarstwa i mieszkająca w swojej rezydencji z wiernym lokajem i garstką służących, czuje się dumna, gdy pojawia się ktoś znajomy. Adriana (Eugénia Bettencourt) i jej synowa, Ermesinda (Anabela Teixeira), bardzo młoda dziewczyna, akurat odwiedzają ją - po raz drugi od 15 lat Adriana i po raz pierwszy nastolatka Ermesinda. Spotkanie wydaje się przyjemne, a jednak, z niewyjaśnionych powodów, panuje chłód i rezerwa między Adrianą i Raquel. Ich niejednoznaczny związek zostanie ujawniony, gdy przez przypadek stare rany zostaną ponownie otwarte.