Władca Bagdadu Ahmad (John Justin) zostaje uwięziony przez przebiegłego wezyra, Jaffara (Conrad Veidt). Udaje mu się jednak uciec do Basry, gdzie zakochuje się z wzajemnością w pięknej córce sułtana.
W obu scenach z latającym koniem widać, że po oderwaniu się od czerwonej podłogi pałacowej, jego jazda po niebie wygląda tak, jakby kopyta nadal dotykały jakiejś polerowanej powierzchni kamiennej.
Akcja filmu toczy się na obszarze starożytnego Bliskiego Wschodu, jednak w wielu scenach możemy usłyszeć ludzi posługujących się językiem hindi, używanym w Indiach.
W scenie podczas ucieczki przez ulice Bagdadu Abu rzuca w stronę swych prześladowców pomidorami, choć w czasie, gdy toczy się akcja filmu były one znane jedynie w Ameryce.
W stroju sułtana Basry zauważyć można liczne ozdoby charakterystyczne dla ikonografii hinduskiej, mimo że akcja filmu dzieje się na starożytnym Bliskim Wschodzie.
Obce elementy w kadrze
W scenie, kiedy sułtan Basry leci nad miastem na mechanicznym koniu, w tle można zauważyć linie telegraficzne.