Podróż mieszkającej w czeskiej Pradze reżyserki po Bośni, rodzinnym kraju, który opuściła spędziwszy trzy lata w oblężonym Sarajewie. Podróż, która jednocześnie jest próbą oceny w jakim stanie znajduje się to wielonarodowe państwo w dziesięć lat po zakończeniu wojny domowej w byłej Jugosławii (1991-1995). Niezbyt to chyba wesoła wycieczka, o czym dobitnie świadczy pełen ironii tytuł „Nikad bolje” („Nigdy lepiej”).