Catherine (Catherine Deneuve) i Marcello (Marcello Mastroianni) to zjednoczona para. Ich dziewięciomiesięczna córka Camille stanowi dla nich oś, wokół której obraca się ich świat. Catherine i Marcello przyznają się, że są szczęśliwi. Ale pewnego dnia spada na nich to, co dzieje się tylko z innymi: mała Camille umiera. Catherine i Marcello nie chcą zaakceptować tego zrządzenia losu: zrywają ze swoim poprzednim życiem, przyjaciółmi, krewnymi i zamykają się w swoim mieszkaniu. Żyją zamknięci w sobie, przechodząc okresy niezrozumienia. Marcello rezygnuje z pracy; Catherine wychodząc z domu spędza dni, wychwalając zasługi swojej córki matkom, które zabierają swoje dzieci na spacer po parkach. A potem pewnego wieczoru, zmęczeni tym niezmiennym otoczeniem, Catherine i Marcello postanawiają wyjechać daleko, do przygody. W wiosce, w której się zatrzymują trwa wesele. Powoli życie odzyskuje swoje prawa: piją, tańczą, śmieją się. Ich radość, początkowo sztuczna, staje się bardziej realna. Ale wczesnym rankiem wspomnienie Camille powraca w postaci starego zapomnianego zdjęcia.