Filmy surrealizm, kobieca nagość, satyra

Cztery nowele rozgrywające się w hotelu "Mon Signor" w czterech pokojach. Wszystkie opowieść łączy postać boya hotelowego, który w mniejszym lub większym stopniu zamieszany jest w każdą ze spraw.

Sześciu szalonych Pythonów w swoim najbardziej zwariowanym filmie! John Cleese, Graham Chapman, Terry Jones, Eric Idle, Terry Gilliam, Michael Palin postanawiają wyjaśnić Sens Życia. Ci niepoprawni Brytyjczycy prezentują żarty na temat różnorodnych części ciała i ich funkcji, wydarzeń wojennych, cudu narodzin oraz tego, co czeka na nas w niebie. Dla Pythonów nic nie jest świętością. Po obejrzeniu ich w akcji zaczniesz patrzeć na życie inaczej. Humor w tej opowieści jest szczery i radosny.

Dostatnie, spokojne życie Séverine odbija się w jej świadomości ciągiem koszmarów, w których jest poniewierana i upokarzana. Czułość i miłość, jaką okazuje jej przystojny szlachetny mąż popycha ją do burdelu, gdzie będzie bezwolna wobec najdziwniejszych zachcianek egoistów, sadystów i zboczeńców.

Animowany film science - fiction, składający się z sześciu odrębnych nowel połączonych opowieścią ramową. Astronauta Grimaldi powraca na Ziemię przywożąc małą skrzyneczkę, w której znajduje się tajemnicza kula. Przedmiot aktywizuje się wysyłając promienie śmierci. Świadkiem zgonu mężczyzny jest jego mała córeczka. Kula przekazuje jej wizje obrazujące niszczycielską potęgę z głębin wszechświata.

Federico Fellini przedstawia nam poetycką wizję Wiecznego Miasta. Według reżysera, Rzym ma klika wymiarów, w których mieszają się przeszłość, teraźniejszość, przyszłość. Jest świetnym miejscem do oglądania widowiska życia. A także wielkiego widowiska końca świata. Wyobraża sobie, że koniec świata byłby w Rzymie spektaklem wysoko ocenionym i gorąco oklaskiwanym. Po czym wszystko można by zacząć od nowa, albo raczej odrodzić się. W filmie powracają liczne motywy i obsesje twórczości Felliniego.

Podczas jednego z wystawnych bali, Pan Neville - młody rysownik, zgadza się podpisać kontrakt z Panią Herbert na namalowanie posiadłości jej męża. Ma na to dwanaście dni, ponieważ w tym czasie, pan domu wyjeżdża do Southampton. Wszystko wydaje się układać znakomicie, do momentu, gdy córka Pani Herbert, Pani Talmann, zasugeruje Panu Neville'owi, że jest jedynym świadkiem zabójstwa Pana Herberta.

Na indiańskim cmentarzysku zostaje wybudowana restauracja "Chicken Bunker". Pomimo protestów mieszkańców dochodzi do jej otwarcia, ale już od początku coś jest nie tak. Wkrótce serwowana tam żywność zostaje opętana i zaczyna mutować. To samo dzieję się z ludźmi, którzy ją zjedli.

Błyskotliwy, surrealistyczny, zabawny - zachwycali się krytycy. Dzieło Felliniego nie każdego jednak zachwyci. Ale też nikogo nie pozostawi obojętnym wobec tego filmu. Oto poznajemy Snaporaza - kobieciarza, który nie marnuje żadnej okazji do podboju. Jedna z tychże okazji powoduje, że nasz bohater podążając za nią trafi wprost do miasta, które od początku wydaje się być inne niż zwykłe miasta - jest to bowiem miasto kobiet, w którym na dodatek akurat trwa kongres feministek. Snaporaz trafia więc prosto w środek agresywnych, pożądających i kipiących nieskrywanym seksapilem kobiet, które w połączeniu z męskimi fantazjami głównego bohatera, kreowanego przez Marcello Mastroianniego, są kanwą opowieści Felliniego.

Akcja filmu dzieje się w roku 1985 w Nowym Jorku. Światem zawładnął chaos i strach. Działalność niegdyś ogarniętych sławą superbohaterów została zawieszona. Większość z ich nich przeszła na emeryturę, część działa na własną rękę i tylko nieliczni współpracują z rządem. Rorschach (Jackie Earle Haley) próbuję rozwikłać zagadkę śmierci Edwarda Blake'a (Jeffrey Dean Morgan), działającego wcześniej pod pseudonimem Komediant. Podejrzewa, że morderca poluje na dawnych bohaterów...

Zagadkowy tytuł oznaczający w dialekcie romańskim "pamiętam" znakomicie oddaje poetykę i nastrój tego obrazu. Jest to opowieść o jednym z miasteczek włoskiej prowincji w latach 1930 - 35, kiedy to największy wpływ na sytuację ówczesnych Włoch wywierał kościół i ideologia faszystowska. Przede wszystkim jest to jednak historia mieszkańców włoskiej prowincji - ludzi, których życie upływa obok głównych nurtów życia politycznego i społecznego. Jest to historia leniwego, zamkniętego w sobie, nieprzeniknionego życia włoskiej prowincji, historia obijactwa, mizernych uczuć, śmiesznych po trosze aspiracji i pragnień - mówił o swym filmie Fellini. Reżyser jest daleki od idealizowania wspomnień z dzieciństwa. Jego film jest w równej mierze krytyczny co szyderczy. A mimo to z każdego kadru przebija wzruszenie i czułość wobec spraw i ludzi tamtego świata. Wobec wspomnień, których okruchy uwiecznione zostały z niezwykłą siłą artystycznej wizji.