Aktor i artysta kabaretowy, występujący w telewizji, filmie i teatrze, a także w radiu. Urodził się w Piaskach koło Lublina. Syn Tadeusza Zaorskiego, starszy brat Janusza Zaorskiego. Ukończył PWST w Warszawie w 1964, debiutował w teatrze 31 stycznia 1965. Występował w warszawskim teatrze Współczesnym (do 1970), potem w "Ateneum", Narodowym, Powszechnym, "Na Targówku" i teatrze "Kwadrat", w kabaretach "U Lopka", "Pod Egidą", "Tu 60-tka" i "Kaczuch Show". W latach 70. uczestniczył w produkcjach cyklicznych programów telewizyjnych (m.in. Gallux Show, Studio Gama i Polskie Zoo) oraz radiowych (60 minut na godzinę). W 1991 otrzymał nagrodę "Wiktora" (dla osobowości telewizyjnej). Na początku lat 90 wycofał się z aktywnej pracy w teatrze i filmie, choć pod koniec tej dekady i na początku następnej wystąpił w kilku serialach, a także podejmował próby reżyserskie. Po przebyciu w 2004 udaru mózgu, co spowodowało paraliż i znaczne ograniczenie zdolności wysławiania się niemal równoznaczne u aktora z utratą głosu, napisał wydaną w 2006 autobiograficzną powieść "Ręka, noga, mózg na ścianie", w której opisał proces wychodzenia z choroby.