Urodził się w Katowicach. Reżyseruje w teatrze, operze i kinie. Jest także poetą, prozaikiem i malarzem. Pracuje przede wszystkim za granicą, ale sporadycznie realizuje filmy i spektakle również w Polsce. Największe uznanie oraz 23 nagrody na festiwalach międzynarodowych oraz miejsce i prawo głosu w Europejskiej Akademii Filmowej przyniósł mu czarno-biały obraz Wojaczek. W 1978 r. ukończył studia na Wydziale Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. W ich trakcie zrealizował etiudy "Bisowanie" i "Grand Hotel" (1975), a absolutoryjna nowela Zwiastowanie w filmie "Zapowiedź ciszy" (druga nowela autorstwa Krzysztofa Sowińskiego) stała się jego debiutem fabularnym. Jednocześnie zaczął publikować swoje utwory poetyckie i prozatorskie w "Nowym Wyrazie", "Literaturze" , "Poezji". W 1981 roku wraz ze swoim pełnometrażowym debiutem "Rycerz", został zaproszony na festiwal sztuk dotyczących średniowiecza, organizowany przez uniwersytet w Cambridge. Jego obraz pokazany został tam obok filmów Wernera Herzoga i Johna Boormana. Z Anglii Majewski już nie wrócił do kraju. Wkrótce przygotował w Londynie przegląd polskiego kina zatytułowany "Uczniowie Wojciecha Hasa", w którym obok swojego debiutu zaprezentował filmy Piotra Szulkina, Wojciecha Marczewskiego i Filipa Bajona. W 1982 roku na barce na Tamizie przygotował własną wersję "Odysei" po raz pierwszy wystawioną w 1977 w Teatrze Studio. Niedługo potem poznał producenta Milosa Formana i otrzymał ofertę pracy w Hollywood. W 1987 reżyser zaprezentował swój pierwszy amerykański film - "Lot świerkowej gęsi" według powieści własnego autorstwa pt. "Kasztanaja". Następnie zrealizował gangsterski dramat "Prisoner of Rio" - fragment biografii gangstera z angielskiego napadu stulecia - Ronalda Biggsa, który był również współautorem scenariusza. W 1995 roku napisał scenariusz, a potem pokierował produkcją obrazu "Basquait - taniec ze śmiercią" w reżyserii Juliana Schnabla i z udziałem m.in. Davida Bowie w roli Andy'ego Warhola. Po sfilmowaniu autobiograficznej opery - "Pokój Saren" (1997), wystawianej m.in. bez przerwy w specjalnej sali Muzeum Sztuki Współczesnej w Buenos Aires, wyreżyserował w Polsce czarno-biały obraz "Wojaczek" (1999). Majewski otrzymał za niego nagrodę za reżyserię na festiwalu w Gdyni, a także Nagrodę Don Kichota na Festiwalu Kina Niezależnego w Barcelonie. W 2001 r. reżyser, zaprezentował swój kolejny film - opartą na autentycznej historii opowieść o grupie okultystycznej działającej na Śląsku w latach 30. i w pierwszych latach powojennych - "Angelus". Nad scenariuszem tego filmu pracował razem z Ireneuszem Siwińskim oraz Bronisławem Majem. Film został nagrodzony na festiwalu w Łagowie, a także zaprezentowany na festiwalach w Kazimierzu Dolnym (VII Lato Filmów) i w Gdyni (XXVI FPFF). Od początku swojej kariery artystycznej Majewski pracuje w teatrze. Po wyjeździe z Polski pracował na scenach w Brazylii, Anglii, USA i Włoszech. Jest także autorem kilku tomików poezji, m.in.: "Baśnie z tysiąca nocy i jednego miasta" (1977), "Poszukiwanie raju" (1978), "Mieszkanie" (1981), "Muzeum mojej nędzy" (1997), "Święty Sebastian" (1998). Publikuje także powieści. Dotychczas ukazały się: "Kasztanaja" (1981), "Szczury Manhattanu" (1993), "Pielgrzymka do grobu Brigitte Bardot Cudownej" (1996), "Autobus na Golgotę" (1997), "Metafizyka" (2002), "Hipnotyzer" (2003). Lech Majewski reżyseruje także spektakle operowe, będąc jednocześnie twórcą scenariusza, libretta, scenografii, a także muzyki. Do najwybitniejszych osiągnięć w tej dziedzinie należy wystawienie wspólnie z Krzysztofem Pendereckim "Ubu króla", za którego otrzymali kilkanaście nagród w tym Złotą Maskę i Złotego Orfeusza podczas Warszawskiej Jesieni w 1994 roku. Obecnie pracuje w warszawskim Teatrze Wielkim nad operą "Carmen".