Aktor, reżyser, piosenkarz i muzyk jazzowy. Już w latach 40. zaczął kolekcjonować płyty (nagrania jazzowe). Swoje pierwsze kroki w nauce gry na pianinie (później akordeonie) zawdzięcza bratu - pianiście - który nie tylko go zachęcał ale i wspierał fachową wiedzą. W późniejszych latach (1947-1948) zadebiutował z zespołem "Marabut" w stołecznym klubie YMCA. Później można było ich usłyszeć także w trójmiejskim "Rudym Kocie". Mimo że brał udział w licznych koncertach estradowych to był głównie kojarzony z balladą. W 1949 został niestety usunięty ze studiów w warszawskiej PWST za brak talentu. Mimo to nie poddał się i nadal występował na deskach teatru aż do 1951 roku kiedy to zdał egzamin aktorski w trybie eksternistycznym. Przełomem w jego karierze scenicznej okazał się 3-letni angaż do Teatru Wybrzeże w Gdańsku pod koniec lat 50., gdzie wcielił się m.in. w Raskolnikowa w "Zbrodni i karze" Fiodora Dostojewskiego. Stamtąd trafił na kolejnych 6 lat do Teatru Dramatycznego w Warszawie. Tutaj widzowie zapamiętali na długo jego kreacje w sztukach Mrożka, Dürrenmatta czy Millera. W międzyczasie znalazł także czas na poprowadzenie w radiu audycji "Radiowe Studio Piosenki". Ponadto grywał w spektaklach Teatru Telewizji, Teatru Prozy, a także w Teatrze Sensacji i Teatrze "Kobra". Współpracował również ze Studiem Opracowań Filmów w Warszawie w kwestii dubbingu i był lektorem w filmach dokumentalnych. Popularność filmową zapewniły mu "Zaduszki" z 1961 roku, gdzie wcielił się w główną rolę męską. Niestety jedną z niewielu w swojej karierze. Później widzowie mogli go zobaczyć tylko na drugim lub nawet trzecim planie. Warto wspomnieć, że od 1953 (przez prawie 30 lat) był członkiem SPATiF-ZASP. Prywatnie kochały się w nim wszystkie kobiety a on był homoseksualistą. W latach 70. był związany z młodym tancerzem, który po ich rozstaniu wyjechał z Polski.