Starcie tytanów 2010

Zacznijmy od tego, jak duże było moje zdziwienie, kiedy po obejrzeniu filmu zobaczyłem, że film trwa 118 minut. Minął już ponad tydzień od obejrzenia i nadal nie wiem gdzie podziało się pół godziny filmu, bo wydawał się on strasznie krótki i jakby w połowie przerwany. Zacznijmy jednak od początku.

Starcie Tytanów to remake klasyki z 1981 roku ze zmienionym nie wiadomo dlaczego przez polskiego dystrybutora tytułem (wcześniej Zmierzch Tytanów). Film nakręcony za "jedyne" 125 milionów dolarów powinien wbijać w fotel efektami specjalnymi już od pierwszych ujęć! Czy tak było tym razem?

Fabuła oczywiście jakaś jest, ale bardzo prosta i wymyślona tak, żeby widz za dużo nie myślał podczas oglądania, a skupił się na doznaniach wizualnych. Perseusz, syn Zeusa, ma uratować miasto przed Krakenem, który jest narzędziem Hadesa, chcącego odebrać władzę nad ludźmi Zeusowi. Oczywiście dochodzi do tego naciągany wątek miłosny, bo Hades w zamian za ocalenie miasta żąda oddania mu pięknej Andromedy! Dzielny Perseusz wyrusza w podróż z towarzyszami niczym Frodo z Drużyna Pierścienia i ma znaleźć sposób na pokonanie Krakena. To co dzieje się później to już film drogi z "wielką" sceną finałową.

Czy jednak widzowie idąc na film tego typu oczekują wytrawnej i misternie utkanej fabuły? Ma być przecież szybko i efektownie. Niestety świat stworzony w filmie może robiłby wrażenie, ale jakieś 20 lat temu! Dodam jeszcze, że wybrałem wersję 2-D, ale z tego co czytałem o konwersji tego filmu mój wybór był słuszny. Efekty specjalne czasami przypominają słynną wersję z 1981 roku, albo japońskie filmy o Godzilli, co niestety dobrą rekomendacją nie jest. To, co miało być najmocniejszą stroną filmu jest tutaj wielkim rozczarowaniem! Jedynie finałowa scena robi niezłe wrażenie i wydaje się jakby większość 125 milionowego budżetu właśnie na nią wydano.

Gra aktorska i wygłaszane kwestie jak zwykle w tego typu produkcjach były tylko tłem do wymyślnych stworów, ale jedynie pojawienie się Krakena warto tutaj odnotować! Inne sceny walki, chociaż jest ich sporo w filmie, pozostawiają duży niedosyt, bo są one tak bardzo pozorowane i sztuczne, że nawet przez chwilę nie można poczuć się jak w środku konfliktu.

Film zdecydowanie adresowany do bardzo młodego widza i nie ma tutaj brutalnych scen, jak np. w Strażnikach, a bardziej przypomina Percy Jacksona z dubbingiem! Mam nadzieję, że nie będzie kolejnej części filmu, chociaż finałowa scena i dobre wyniki finansowe wskazują na coś innego!