1942 rok, warszawskie getto. Rabin Adam Heller stara się podtrzymywać na duchu ludność żydowską, którą codziennie dotyka głód, paniczny strach i nieludzkie traktowanie. Jego zadanie nie jest łatwe. Sam dotkliwie odczuwa bowiem skutki toczącej się wojny.
| Reżyseria | Ocena | |
|---|---|---|
|
|
Joan Micklin Silver | |
| Scenariusz | Ocena | |
|
|
Rod Serling | |
| Producenci | Ocena | |
|
|
Nelle Nugent | |
| Aktorzy | Ocena | |
|
|
Armin Mueller-Stahl
Rabin Adam Heller
|
|
|
|
Charles Dance
Kpt. Richter
|
7,6
|
|
|
Elina Löwensohn
Rachel Heller
|
5,0
|
|
|
Chad Lowe
Sierż. Lott
|
7,0
|
|
|
Don McKellar
Paul Heller
|
|
|
|
Peter Friedman
Kohn
|
|
|
|
Tony Nardi
Emmanuel
|
|
|
|
John Dunn-Hill
Josef Chinik
|
|
|
|
Jason Shayne Schwartz
Israel
|
|
|
|
Alon Nashman
Baruch
|
|
|
|
Susan Almgren
Pani Carwine
|
|
|
|
Saba Cottle
Miriam
|
|
|
|
HoJo Rose
Księgarz
|
|
|
|
Alexandra Clermont
Haika
|
|
|
|
Ellen David
Gina
|
|
|
|
Diana Skaya
Śpiewająca dziewczynka
|
|
|
|
Ely Bonder
Ojciec śpiewającej dziewczynki
|
|
|
|
David Raboy
Przewodniczący rady
|
|
|
|
Jack Fisher
Członek rady
|
|
|
|
Arthur Holden
David
|
|
|
|
Lorne Brass
Lekarz
|
|
|
|
Ben Shauli
Itzak
|
|
|
|
Derek Johnston
Niiemiecki kapral
|
|
|
|
Andreas Apergis
Niemiecki oficer
|
|
| Zdjęcia | Ocena | |
|
|
Pierre Gill |
7,0
|
| Kompozytorzy | Ocena | |
|
|
Dead Can Dance |
10
|
| Kostiumy | Ocena | |
|
|
Nicoletta Massone | |
| Montaż | Ocena | |
|
|
Ray Hubley | |
| Muzyka | Ocena | |
| Charakteryzacja | Ocena | |
| Scenografia | Ocena | |
|
|
Guy Lalande | |
| Dźwięk | Ocena | |
| Efekty specjalne | Ocena | |
| Pozostała Ekipa | Ocena | |
Pozostałe
- Komentarze
- Nagrody
- Wiadomości
- Wytwórnie
- Seanse TV
- Repertuar
- Inne strony www
Proszę czekać…
